κατω από την ψυχρη επιφανεια

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: κατω από την ψυχρη επιφανεια

Κάτω από την ψυχρή επιφάνεια των λέξεων
- αυτών που γλιστρούν ως πλάνητες στην επιφάνεια του Μόνιτορ σου
γυμνοί ξεκολλημένοι κομήτες

–δήθεν όλο φωτιά-–
ενώ καλύπτονται από αιώνες πάγων
Σε ένα αχανές διάστημα
ενώ

Συμμορίες ολόκληρες από Μοναχικούς αστεροειδείς γυρνούν σαν πεινασμένα ψάρια- Πιράνχας

Αχόρταγοι…
Κι αυτό που διασχίζει για λίγο τον ουρανό αφήνοντας μια φωτεινή τροχιά :το Πεφταστέρι- Σαν αστερίας ξηραίνεται στην αμμουδιά –την ατελείωτη

Αυτό το Παγωμένο διάστημα δεν είναι παρά ο μαύρος μανδύας ενός άλλου σύμπαντος ακόμη πιο Ψυχρού από αυτόν που μας καλύπτει-

Και έτσι

Κάτω από την παγωμένη κρούστα αυτών εδώ των λέξεων

Κρύβεται η επίσης άκαμπτη πραγματικότης των σωμάτων


- ωσάν μαρμαρωμένα λέπια ενός ιχθύος που κολυμπά μόνο στα πιο αφανή βάθη της αβύσσου του-– ενώ
Κάτω από τα λέπια η καρδιά του πάλλει και

Υγραμένη

μια σπηλιά τους περιμένει

Μες από τις σχισμές που δεν διευρύνονται από μόνες τους


γιατί κανείς μας δεν τολμά ν’ αποκαλύψει τον κατάδικο του Πόθο…