Επ, τι λεει;

Πάει καιρός απο την τελευταία ανάρτησή μου. Περίπου κανας μήνας. Η αλήθεια είναι πως δε θέλω να ξαναγράψω για πολιτικά. Βαρέθηκα να τα σκέφτομαι.(όχι κομματικά. Πολιτικά, ιδεολογικά, προβλήματα και λύσεις και άλλα τέτοια.) Άλλωστε τα γράφουν καλύτερα άλλοι μπλόγκερς.

Απο την τελευταία φορά λοιπόν δεν άλλαξαν και πολλά. Απο τότε που τελείωσα το μεταπτυχιακό μου (Δεκέμβρη), ψάχνω ακόμα για δουλειά. Νομίζω πως πέρα απο 2-3 άτομα που βρήκαν εργασία όλο αυτό το διάστημα, δεν ξέρω άλλους που να έχουν βρει κάτι. Απελπιστική κατάσταση γενικότερα.

Γενικά όμως, για να μην σαλτάρω (θέλω να πιστεύω) άρχισα να κάνω και άλλα πράγματα. Φωτογραφία, αθλητισμός, μερικά προγράμματα στο πισι, διάβασμα, μουσική. Να υπάρχει μία νοητική-σωματική εγρήγορση και εξέλιξη, έστω. Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο δεν είναι οτι δεν έχω να ξοδέψω. Αντίθετα, και να είχα λεφτά να ξοδέψω, δε θα έπαιρνα μπλουζάκια και παντελόνια μάρκας, μόνο και μόνο να έχουν την φίρμα πάνω. Ούτε θα πήγαινα σε ακριβά εστιατόρια να φάω. Με τρελαίνει που δεν έχω λεφτά να επενδύσω (αυτός είναι καλύτερος όρος) σε πράγματα που θα με κάνουν να περνάω πιο ευχάριστα και δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μου. Για παράδειγμα, τα βιβλία είναι πολύ ακριβά, ειδικά τη στιγμή που δεν έχω να ξοδέψω τα 20Ε που αξίζουν κατά μέσο όρο. Ή να πάρω εξοπλισμό για τη φωτογραφική μου μηχανή. κλπ. Αλλά εντάξη. Με ότι έχουμε προσπαθούμε.

Απο 'κει και πέρα η μουσική νομίζω είναι αναγκαία για την επιβίωση. Λοιπόν, άκουσα τους Midlake, τον δίσκο The Trials Of Van Occupanther και τον προτείνω. Ο νέος δίσκος των Radiohead, The king of Limbs δεν μπορώ να πω οτι με ενθουσίασε. Αν και το λέω με επιφύλαξη διότι δεν τον άκουσα και πολύ προσεκτικά. Συνιστώ σε όποιον έχει και λίγο ηλεκτρονικά ακούσματα, να κατεβάσει τη δισκογραφία των Pretty Lights. Αυτό εδώ για να υπάρχει ένα preview στο τι παίζουν:

Σε όποιον αρέσει και η drum n bass, να κατεβάσει απο Pendulum το Hold your Color του 2007 είναι ο δίσκος αλλά δεν είναι απο αυτούς που ακούγονται για μία σεζόν και μετά παν στα σκουπίδια (βλέπε Μαζονάκι, Πλούταρχο και άλλα τέτοια φρούτα).

Χθες πάντως απαγοητεύτηκα. Περίμενα πως κάτι καλό θα ξεκινούσε απο τη ΔΕΘ. Όμως έπεσα κατα πολύ έξω. Γενικά μου φαίνεται οτι πόνταρα πολύ στους ανθρώπους και στο κίνημα, και για πολλοστή φορά αποδείχθηκαν ανάξιοι. Έτσι η μαλακία συνεχίζεται. Αλλά αν δε μπει το αγγούρι όλο μέσα τελικά...Δεν βλέπω να ξυπνάει ο ραγιάς..
Έτσι πάντως. Προσδοκώ πολλά απο τους ανθρώπους που στο τέλος με εκπλήσσουν αλλά αρνητικά. Είτε στις διαπροσωπικές σχέσεις, είτε στις ερωτικές είτε στις επαγγελματικές κ.ο.κ.

Τέσπα. Το φθινόπωρο έρχεται γρήγορα. Θα αρχίσουν και τα σύννεφα να πυκνώνουν και οι βροχούλες να πέφτουν. Θα κρυώσει και λίγο ο καιρός και θα μαζευόμαστε περισσότερο μέσα. Ωραία εποχή πάντως Και ειδικά αυτές οι Κυριακές που αράζεις και διαβάζεις, βιβλία, sites, blogs και ειδικά όταν στον ίδιο χώρο βρίσκονται πάνω απο ένα άτομα και μυρίζει φρεσκοφτιαγμένο καφέ, είναι άλλο πράγμα.

Manifesto

Κορυφαιο.Το διαβασα και επαθα την πλακα μου.Είναι το κομικ του Ηλια Κυριαζή.Γενικα δεν μπορώ να πω οτι διαβάζω κομικ.Σχεδόν ποτέ.Και μιλάμε σοβαρα κομικ.Αυτά που έχουνε χοντρο εξώφυλλο, είναι πολυσέλιδα σαν βιβλία, και εχουνε ιστορίες που θα μπορούσανε, και έχουνε γυριστεί και σε ταινίες.
ΑΛλα το συγκεριμένο πολύ το γουσταρα.Πιστευω οτι μιλάει για τον μέσο έλληνα στην ηλικία μετά την εφηβία, πανεπιστήμια κτλ.Βασικά στον μέσο έλληνα αυτης της ηλικίας που θα διαβάσει κομικ.Με τις ανησυχίες, τις καφρίλες, τη βαρεμάρα που τον δέρνει.Πολύ πιασάρικο και ενδιαφέρον.
Περιέχει αυτοτελείς ιστορίες που προσωπικά τις διάβασα σε 3 νύχτες και πραγματικά με στεναχώρησε που δεν είχε κι άλλο.
Έχει (ο Ηλίας) γράψει και άλλο ένα κομικ.Το blood opera.Αυτό δε το έχω διαβάσει αλλα θα κοιτάξω να το κάνω λίαν συντόμως.
Επίσης κοιτάξτε και εδώ. Κάτι παραπάνω λέει.