mektup dediğimiz şey insanları nasıl bu kadar mutlu edebiliyor, evrenin muammalarından biri bence. dün akşam, söz konusu evrende özellikle beni hedef alan bir mucize gerçekleşmediği takdirde kesinlikle kalacağım bir dersin sınavından gayet keyifsiz bir şekilde geri döndüm ve masamın üzerinde kocaman beyaz bir zarf gördüm. bin beş yüz milyon ışık yılı uzaktan ada'nın el yazısını tanıyabilme kabiliyetim sonucunda, daha ayakkabılarımı çıkarırken sevinmeye başladım. bu arada son bi kaç haftada üçü ada'dan üçü de kürşatla orçundan gelen (toplamda nerden baksan altı eden :) ) posta ulaştı evimize. bunların içlerinden çıkan kara kedi kartpostalı ve sandman sayısı ben de özellikle bi heyecan yarattı diyebilirim. sonuç olarak, avrupanın çeşitli ülkelerindeki postanelere uğrayarak bize bişiler gönderen pek şahane arkadaşlarıma hakikaten teşekkür ederim, çok mutlu olduk.
ps: bi de yazın ortasında beş kuruş param yokken gelen kesmeşeker cd'sini ve şahane röportajı ve de amerika'ya gelen bi paket sigarayı anmayı da borç biliyorum. dünyanın dört bi yanındaki posta servisleri adeta benim mutluluğuma çalışıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder