ayşen gruda sendromu

Every Rose Has Its Thorn by Poison feysbukta 80ler şarkımı bulmak üzere test yaptım bu şarkı çıktı. ilginç.

ama asıl söylemek istediğim bugün şunu fark ettim ki hayatta bana düşen asla müjde ar olmak değil. hep ayşen gruda kalıyor bana. yani bunu fark etmek çok acı ama kabul edilebilir bir seviyeye kadar.

sonuçta ayşen gruda komik bir insan, neşeli, eli yüzü de eh düzgün sayılır.
ancak ve ancak sorun hep müjde ar olmayı istemiş ve hayal etmiş olmamdan kaynaklanıyor. acı acı anladım ki müjde ar değilim, olmadım, hiç olamayacağım.

sorun bununla kalsa gene iyiydi ve dediğim gibi kabul edilebilirdi. ve fakat müjde ar olamamanın getirisi bir ediz hun, bir kartal tibet, bir tarık akan'ın da asla olmayacak oluşu.

iyi hadi ayşen gruda oldun bari yanında bir 'vecihi' verselerdi. eğer bir vecihi'm olsaydı, ayşen gruda olmak sorun olmazdı. ayşen gruda'yı bırak adile naşit bile olurdum. ama zaten adile naşit ile yüzyıllarımız tutmuyor.

yıllar sonra zaten şener şen'in tarık akan'dan çok daha iyi bir oyuncu olduğunu gördük, takdir ettik. o sebepten vecihi, bir vecihi bana yeterdi. ayşen gruda olmaya razıydım. nane likörü içip sarhoş olmaya, saçlarımı iki yandan örmeye, evde kalmış kız kurusu olmaya.. tek bir vecihi yani.
çok mu zor? evin üstünde helikopterle dolanacak bir vecihi ile karşılaşmak çok mu zor?

benimki tam olarak bir ayşen gruda sendromu. ve işin kötüsü sigaranın bir psikololjik tedavi yöntemi olmadığını hala öğrenemedim.

iyi geceler sevgili dostlarım. mükemmel bir gündü. turgut uyar'ın dediği gibi:
'ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım'

ada