κοινωνία etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
κοινωνία etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

4 Şubat 2010 Perşembe

Πολλαπλές Επιλογές


Θα αναφερθώ στα τεστ πολλαπλών επιλογών που πολλές φορές κρίνουν πολλά για τις ζωές μας. Όχι δεν θα πάω αλλού το θέμα. Στα τεστ αναφέρομε. Πολλοί από εμάς έχουνε δώσει διαγωνισμούς, είτε σε σχολές, είτε στο δημόσιο ή και σε αγγλικά και εξετάστηκαν με το συγκεκριμένο σύστημα. Δεν αντιλέγω ότι είναι ένας τρόπος να δεις αν ο άλλος γνωρίζει. Απλά είναι ένας ηλίθιος τρόπος.
Για να γίνω πιο κατανοητός έχουμε και λέμε. Τα τεστ αυτά επινοήθηκαν και εφαρμόστηκαν στην Αμερική (Wikipedia) απο το 1915. Κοντά μισό αιώνα. Όπως είναι η χώρα του γρήγορου φαγητού, και γενικά του fast living, έτσι είναι και η χώρα που όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα αλλά και με το μικρότερο κόστος. Έτσι και τα multiple choice τεστς πληρούν αυτούς τους κανόνες. Με ένα μικρό σφάλμα (που οφείλεται στην τύχη) έχουμε με λιγότερο προσωπικό να διορθώνει, στο μικρότερο χρόνο, αποτελέσματα. Σήμερα ειδικά, περνάνε από ένα σκάνερ όλες οι απαντήσεις, σαν το Λόττο ένα πράγμα, και τέλος.
Ως εδώ όλα καλά. Φυσικά και η αντιγραφή υπάρχει στις απαντήσεις ανάπτυξης, κλπ κλπ που κάνουν τα τεστ πολλαπλής επιλογής τον καλύτερο τρόπο επιλογής.
Για να εξασφαλιστεί όμως οτι δεν θα βασίζεται η απάντηση τόσο στην τύχη επινοήθηκε η αρνητική βαθμολογία. Γενικά αν έχεις μία απο τέσσερεις απαντήσεις να επιλέξεις, και αν δεν ξέρεις την απάντηση, τότε έχεις 25% πιθανότητα να είσαι σωστός. Αν δεν υπάρχει αρνητική βαθμολογία τότε δεν έχεις τίποτε να χάσεις και να απαντήσεις με το ένστικτο. Αν ξέρεις κάτι αλλά δεν είσαι σίγουρος οι πιθανότητες ανεβαίνουν γιατί αν έχεις αποκλείσει 2 από τις 4 απαντήσεις τότε έχεις 50% πιθανότητες. Έτσι η αρνητική βαθμολογία σου λέει ότι αν απαντήσεις 2-3-4 λάθος σου αφαιρώ και μία σωστή!!!!
Και εδώ αρχίζουν τα παράδοξα. Γιατί 3 λάθος και όχι 1 και να αφαιρείται και μία σωστή. Ποιός θα το ορίσει αυτό;
Πώς ξέρει ο εξεταστής αν ο εξεταζόμενος απάντησε από τύχη ή όντος έκανε λάθος;
Με ποιό δικαίωμα αφαιρείται και μία σωστή με Χ λάθος απαντήσεις;
Είναι εκφοβισμός. Και αν κάτι σε φοβίζει σε αποτρέπει. Αλλά αν είσαι ανάμεσα σε 2 απαντήσεις με 50% πιθανότητα να πιάσεις κάτι τότε την αγνοείς και προχωράς ή την απαντάς;
Ένα τεστ 50 ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής δίνει καλύτερα αποτελέσματα ως προς την γνώση των διαγωνιζόμενων από ένα τεστ ανάπτυξης με 4 ερωτήσεις;
Βέβαια μερικές λύσεις υπάρχουν. Για παράδειγμα από τις συνήθως 4 απαντήσεις θα μπορούσαν να υπάρχουν 10. Θα μπορούσαν να υπάρχουν πολύ περισσότερες ερωτήσεις από 40-50. Αλλά πάλι το παράγοντα τύχη δεν τον εξαλείφεις.
Αν θες να δεις τελικά τις γνώσεις πάνω σε ένα θέμα καλύτερα είναι καλύτερα να δόσεις τεστ με ερωτήσεις που θέλουν απαντήσεις ανάπτυξης.
Αλλά γενικά τα τεστ είναι για φιλτράρισμα. Μέτρηση γνώσης κλπ. Για ποιο σκοπό; Για την επιλογή των καλύτερων. Και οι υπόλοιποι στον Καιάδα Αλλά σε μία τέτοια κοινωνία που έχει πάρει μορφή μέσα από οικονομικά συστήματα ανταγωνισμού και ποδοπατήματος τότε αυτά τα ηλίθια τεστ είναι που θα κρίνουν το μέλλον σου. Όπως και η βάση του 10 για να εισαχθείς σε μία σχολή.

11 Ağustos 2009 Salı

Ατομική Πρωτοβουλία

Σε ένα ντοκιμαντέρ που είδα για την ζούγκλα μου έκαναν εντύπωση διάφορα πράγματα. Ένα απο αυτά ήταν πως τα λιοντάρια αφου κυνηγήσουν, αυτό που θα πιάσει το θήραμα, θα πάρει πρώτο το καλό κομμάτι. Το υπόλοιπο θα το δώσει στην αγέλη. Ακόμα και αυτό που δεν έπιασε κάτι θα φάει, καθώς θα φάνε και τα γέρικα και τα νήπια που δεν μπορούνε λόγω φυσικών αδυναμιών να κυνηγήσουν
Στην ανθρώπινη κοινωνία τονίζουμε οτι ο αποσυντονισμός του πολιτικού μας συστήματος θα μας μετατρέψει σε ζούγκλα. Άτοπη η παρομοίωση. Σίγουρα. Βλέπετε στην ζούγκλα δεν τρώει κανέναν ζώο, άλλο ίδιας ράτσας. Υπάρχει η συλλογικότητα και η συνεργασία. Αντίθετα στην ανθρώπινη κοινωνία αυτά τείνουν προς κατάργηση αφού πρώτα εξευτελίστηκαν σαν έννοιες.
Σήμερα στην ανθρώπινη κοινωνία τείνει να επικρατήσει η ατομική πρωτοβουλία. Όσο και οι οικονομολόγοι θέλουν να ντύσουν την έννοια αυτή με δυσνόητους όρους και όμορφους το σίγουρο είναι πως η ατομική πρωτοβουλία σημαίνει την κατάργηση της συλλογικής
Ο καθένας για τον εαυτό του και μόνο με οποιοδήποτε κόστος. Αυτό το βιώνουμε καθημερινά. Στην εργασία, στην διασκέδαση, στον έρωτα. Σε όλο το φάσμα της καθημερινότητάς μας.
Οι οικονομολόγοι που θεωρούν τον εαυτό τους επιστήμονες έχουν σαν απώτερο σκοπό να προσδίδουν κέρδη στους οργανισμούς για τους οποίους δουλεύουν. Αυτός είναι ο σκοπός της επιστήμης τους πλέον. Ενώ θα έπρεπε αυτή η επιστήμη να έχει και κοινωνικές προεκτάσεις αυτή την στιγμή έχει μία μονοδιάστατη μαθηματική βάση. Κέρδος.
Φυσικά οι θεωρίες που εφαρμόζονται αυτή την στιγμή είναι καθαρά γύρω απο την οικονομική ανάπτυξη. Η κρίση που ζούμε στις μέρες μας απορρέει απο αυτές τις θεωρίες. Εφαρμόστηκαν όλες οι τακτικές και εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια κέρδους. Πολλαπλασιάστηκε λογιστικά το κεφάλαιο. Και ο νόμος της φύσης έδειξε τον δρόμο Δεν μπορείς να ξεφύγεις απο την βαρύτητα εύκολα και με τρικ. Σύντομα θα υπάρχει η προσγείωση. Πτώση. Διόρθωση στην οικονομική ορολογία.
Επειδή απο καιρό όμως το παζλ έχει στηθεί όμορφα, οι θιασωτές της ατομικής πρωτοβουλίας πήραν μέτρα και γι' αυτήν την φάση της οικονομίας. Η προπαγάνδα και οι δυνάμεις καταστολής με το μέρος τους σε περίπτωση που ο λαός ξεσηκωθεί Να ξεσηκωθεί επειδή το πρόβλημα ρίχτηκε στις πλάτες του. Για άλλη μία φορά.
Κατα τη γνώμη μου σωστή οικονομική θεωρία θα ήταν αυτή που θα έδινε βάρος στην εξάλειψη της κοινωνικής αδικίας, στην κοινωνική ευημερία και στην κοινωνική ανάπτυξη. Όμως για ποιά οικονομική θεωρία να μιλήσουμε όταν η ίδια η Θάτσερ αναφέρει πως δεν υπάρχει η έννοια κοινωνία, και όταν οι πολιτική δεν μιλάνε για κοινωνία αλλά για πολίτες; Πολίτης είναι μία μικρή μερίδα ανθρώπων που έχουν κάποια συγκεκριμένα δικαιώματα (όπως ψήφος) και υποχρεώσεις (όπως να πληρώνουν την εφορία). Αυτούς επικαλούνται οι πολιτικοί και όχι την κοινωνία.
Η κατάργηση της κοινωνίας και η αντικατάστασή της με το άτομο μεμονομένα είναι ο απώτερος σκοπός.
Στη ζούγκλα η αγέλη είναι μία τοπική κοινωνία. Αυτή δεν κάνει πόλεμο με άλλες αγέλες. Τρώει φυσικά άλλα είδη για να επιβιώσει και δεν εκμεταλλεύεται το δικό της. Σε καμία περίπτωση δεν το αφήνει να πεθάνει. Και όταν το γέρικο αποφασίσει οτι ήρθε η ώρα του να πεθάνει; Μόνο τότε αφήνεται μόνο του μέσα στο δάσος, ήρεμο έτοιμο να φύγει. Μόνο τότε δρα σαν μεμονωμένο άτομο. Ίσως η ατομική πρωτοβουλία είναι η ταφόπλακα αυτών των αβάσιμων και αστήρικτων ψευτοθεωριών που μαθαίνει κάθε ένας φοιτητής οικονομικών σαν δεδομένη επιστήμη στα πανεπιστήμια