ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

17 Ocak 2015 Cumartesi

Αναμνήσεις εσωτερικής ζωής : ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ Γυναίκα με ποδήλατο...

 Αναμνήσεις εσωτερικής   ζωής :  ΓΙΑ ΤΟ  ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ 

Γυναίκα με ποδήλατο

 Πέτρος  Θεοδωρίδης
 Γυναίκα με ποδήλατο
 Αναμνήσεις  εσωτερικής  ζωής αλλά θα μπορούσαν να ονομαστούν και αφηγήσεις  εσωτερικής  ζωής : θραύσματα  μνήμης περιβεβλημένης με  σκέψεις του συγγραφεα που καθώς διαθέτει εσωτερική ζωή διαθέτει και μια δική του , εντελώς  δική του, διάσταση του χρόνου: το παρελθόν εισβάλλει στο παρόν –όπως συμβαίνει πάντα μέσα μας - σαν κεραμίδια που χώνονται σε αλλά  κεραμίδια- χωρίς κενά και απουσίες .
 Η εσωτερική ζωή είναι συμπαγής …
 Ατέλειωτες αναμνήσεις   ανθρωπίνων αρχετυπικών μορφών όπως εκείνη της Δώρας ,που βρέθηκε έξω από τον καιρό της, ένα σώμα  ‘’που  επιπλέει  ακόμα κάτω από στρώματα  του χρόνου, όπως ένας νεκρός που δεν υποψιάζεται τον ίδιο του τον θάνατο ,  ‘’που πας περήφανη και ωραία Δώρα  Σε ποια  γωνία της  μοίρας μας κοιμάσαι τώρα;  Όπως του εξόριστου ,όχι πια γέρου ούτε νέου, με κινήσεις αποφασιστικές  και τον ηθικό εγωισμό  του αμετανόητου που έγραφε γράμματα σε συνθηματική γλώσσα ‘’ Πολύ στεναχωρήθηκα  που η γιαγιά μίλησε  τόσο άσχημα στο εγγονάκι της ‘ εννοώντας  ότι , με την εισβολή των σοβιετικών αρμάτων στην Τσεχοσλοβακία , η γιαγιά Ρωσία μάλλον το παράκανε ‘’.

Αναμνήσεις αισθημάτων αμηχανίας και παρεξηγσεωνοπως  με  τον οικονομολόγο που πέρασε   τον συγγραφέα μας για τον οικονομολόγο  Κωστα Μαρκακη και του λεγε παράξενα πράγμα για ποσοτικές μεθόδους και συναθροιστικές μεταβολές    για τα όποια ο  συγγραφέας μας δεν καταλάβαινε γρυ’  ‘’ κι έτσι ''συμφιλιωμένοι με το γεγονός ότι δεν είχαμε να πούμε τίποτε οι δυο μας ,χαμογελάσαμε ευγενικά στους φοιτητές  που είχαν επωμιστεί με ζήλο τον ρολό του ταξιθέτη’’’
Αφηγήσεις σκέψεων όπως εκείνη για τα ειδή αναγνωστών   τους ψυχαναγκαστικούς  και αδηφάγους  ‘’ Οι πρώτοι κατατρύχονται διαρκώς  από την αγωνία  μη φάνουν ασυνεπείς ,μην παρατήσουν τον αγώνα στη μέση . Οι άλλοι , αντίθετα , πέφτουν με τα μούτρα στα πολλά διαβάσματα αναστατώνοντας  το μυαλό τους με  διαφορετικά φίλτρα και μυρουδιές ,ε νω σκορπίζουν γύρω τους   αποφάγια και συχνά ολόκληρα πιάτα ανέγγιχτα .Οι πρώτοι υπακούν σε όλη τους τη ζωή  στην επιθυμία της μητέρας  να τρώνε όλο το φαγητό τους,ακομα  και όταν αισθάνονται πια χορτασμένοι  και αηδιασμένοι. Οι δεύτεροι ζουν με την σπάταλη και τρέχουν από βιβλίο σε βιβλίο χωρίς υπομονή , χωρίς τάξη και συνοχή  ‘’
Ο συγγραφέας ομολόγει ότι ‘’ στα διαβάσματα  βρισκόταν σταθερά’’ από την πλευρά του έλους  της λασπωμένης παδιαδας’’αυτό χαρακτηρίζεται ως  ‘’Έλληνας  μικροαστός διανοούμενος με ροπή στη μελαγχολική αδηφαγία. Ομολόγει πως ‘’ το όλο  συστροφές και αχρήστους  σταθμούς  διάβασμα γίνεται με τα χρόνια μια  μορφή συνείδησης ..
 Αφηγήσεις όπως  εκείνη της ιστορίας του Ιωσήφ  που ‘’έκλαιγε με τον ίδιο τρόπο που έπαιρνε πίσω ολόκληρα κομμάτια από τις ιστορίες του’’ ,όπως εκείνη για  την γυναίκα του αδελφού  του που κομματιάστηκε από τηβομβα καθώς ‘’έπινε τον καφέ της έξω από τα μαγαζί ,και εκεί τους πήραν ολουςτα σιδερά είκοσι ανθρώπους ‘’  με κλάμα που ‘’ερχόταν από την πλευρά του γραφείου  με την  μορφή πνιγμένων σημάτων, μικρών ηχητικών σπασμών και γόων ‘’ και που –λίγο πριν τον πάρουν. Είχε απομείνει μόνο  μια φωνή , ένα βραχνό σύρσιμο που έμοιαζε με τον ήχο χαρτιού που καίγεται στο τζάκι’’

Η ιστορίες σαν κιαυτή του Νικηφόρου: παρατηρήσεις σε ένα  εντελώς κοινότοπο άνθρωπο , δίχως ορατές αδυναμίες και περιττές αντιπάθειες’’ που ‘’στον Γαμο της κορης του ναι εκεί θα δακρύζει. Το επιβάλλει έξαλλου η  στιγμή και η φύση της σχεσης πατερα και κόρης ..  Η του φίλου του Υφαντή  - που του έδινε ραντεβού σε άχρωμα μέρη  όπως  το ‘’Plaza ‘’  στους Αμπελοκήπους  που έβαζε  αγγελίες για  μαθήματα  οικονομικών λογιστικών σε φοιτητές των ΤΕΙ  και αίφνης  βρέθηκε ερωτευμένος ….  ‘’

Η  γραφή του  Σεβαστακη  είναι  σκέψη , το απόσταγμα  σκέψης , μια προσπάθεια  διήθησης  του χρονου,μια απόπειρα αιχμαλώτισης  της   αιωνιότητας .. 
Γιατί αυτή είναι η μονή δυνατή αιωνιότητα, η αιωνιότητα της σκέψης , της εσωτερικής  ζωής και ο Σεβαστάκης  κατοικεί σε αυτήν....
Κριτικές - ΠαρουσιάσειςΚώστας Στοφόρος, Ηλεκτρικές αναγνώσεις, "Δρόμος της Αριστεράς", 3.1.2015

Αριστοτέλης Σαΐνης, Κρίση, Iστορία, φαντασία και πειραματισμοί, "Εφημερίδα των Συντακτών", 20.12.2014

Κική Τριανταφύλλη, Η κρίση είναι οικονομική και ηθική, "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο", 13.12.2014

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Όταν η Γενιά του Πολυτεχνείου (δεν) συναντά τη Γενιά της Μεταπολίτευσης, "Lifo", τχ. 408, 13.11.2014

Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Νικόλας Σεβαστάκης: «Ο χρόνος ανάποδα», "Fractal", Νοέμβριος 2014

Έλενα Χουζούρη, Το φως της αμφιβολίας, www.oanagnostis.gr, 4.10.2014

Βασιλική Χρίστη, Γυναίκα με ποδήλατο, www.diavasame.gr, Οκτώβριος 2014

Λίζυ Τσιριμώκου, Μικρές ανήλικες και ενήλικες στιγμές, Περιοδικό "Σύγχρονα Θέματα", τχ. 126, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2014

Μαριαλένα Σπυροπούλου, «Ζούμε μια περίοδο φοβισμένη», "Η Καθημερινή"/ "Τέχνες και Γράμματα", 31.8.2014

Αντώνης Φράγκος, Γυναίκα με ποδήλατο, "Το Περιοδικό", 20.8.2014

Ηλίας Κανέλλης, Βιβλία για το καλοκαίρι, "The Books' Journal", τχ. 46, Αύγουστος 2014

Δημήτρης Αθηνάκης, Βιβλία για μια εποχή που τυχαίνει να είναι καλοκαίρι, "Έξώστης", 15.7.2014

Μαρία Στασινοπούλου, «Θυμωμένη αμφιβολία», "Εφημερίδα των Συντακτών", 12.7.2014

Χαρίκλεια Δημακοπούλου, Γυναίκα με ποδήλατο, "Εστία", 12.7.2014

Χρυσούλα Γούναρη, The best way out is always through, "BookWorm", 11.7.2014

Γυναίκα με ποδήλατο, "Το Βήμα"/ "Βιβλία", 6.7.2014

Κώστας Αγοραστός, Πενήντα βιβλία για το καλοκαίρι, www.bookpress.gr, 5.7.2014

Γιάννης Μπασκόζος, Επιλογές καλοκαιριού, www.oanagnostis.gr, 28.6.2014

Λαμπρινή Κουζέλη, Ιστορίες ρομαντισμού και πολιτικής, "Το Βήμα"/ "Βιβλία", 22.6.2014

Λίνα Πανταλέων, Αυτόνομη ζώνη σεμνών συγκινήσεων, "Η Καθημερινή"/ "Τέχνες και Γράμματα", 22.6.2014

Νίκος Βατόπουλος, Ο θρίαμβος της μικρής φόρμας, "Η Καθημερινή", 21.6.2014

Κώστας Αγοραστός, Σάμος, Θεσσαλονίκη, Λυών με όχημα τη μνήμη, www.bookpress.gr, 18.6.2014

Κική Τριανταφύλλη, Νικόλας Σεβαστάκης: Η Αριστερά ως γυναίκα, "Τα Νέα", 14.6.2014

Μικέλα Χαρτουλάρη, Οι οπαδοί της φούγκας, "Εφημερίδα των Συντακτών", 5.6.2014

Βασιλική Πέτσα, «Έχασαν, κέρδισαν, ποιος μπορεί να το πει;», www.chronosmag.eu, τχ. 14, Ιούνιος 2014

Έλενα Δουβλέτη, Το πέρασμα από το χθες στο σήμερα, Περιοδικό "Εντευκτήριο", τχ. 105, Απρίλιος-Ιούνιος 2014

29 Kasım 2014 Cumartesi

Ο Νικόλας Σεβαστάκης για την θεωρία του F. Jameson και τον μεταμοντερνισμό/ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ: Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ"


Ο Νικόλας Σεβαστάκης για την θεωρία του F. Jameson και τον μεταμοντερνισμό

Απόσπασμα από τις σελ. 25-26  του βιβλίου:
[σελ. 25] (…) Είναι γνωστό ότι ειδικά στην εργασία του Jameson, η οποία αφορά κατά κύριο λόγο τις μητροπόλεις της Δύσης, ο “μεταμοντερνισμός” αποτιμάται ως η κυρίαρχη πολιτισμική λογική στις κοινωνίες του ύστερου πολυεθνικού καπιταλισμού. Αντίθετα, ο μοντερνισμός, ως σύνθετο αισθητικό, πολιτικό και ιδεολογικό φαινόμενο στενά συνδεδεμένο με την πρώιμη και μέση περίοδο του καπιταλισμού, θεωρείται πλέον ως [σελ. 26] ένα πολιτισμικό κατάλοιπο στις ώριμες δυτικές κοινωνίες. Η κριτική ακτινογραφία των χαρακτηριστικών του μεταμοντερνισμού, έτσι όπως την προτείνει ο Jameson, δεν αφήνει περιθώρια για κάποια θετική αξιολόγηση της συμβολής του στο ύφος και στους προσανατολισμούς της σημερινής εποχής. Δεν υφίσταται εδώ η διάκριση στην οποία έχουν προβεί άλλοι σύγχρονοι μελετητές μεταξύ ενός “αντιστασιακού” και ενός αντιδραστικού μεταμοντερνισμού, όπου ο μεν πρώτος αποδομεί τις αφηγήσεις της νεωτερικότητας με σκοπό να ιχνηλατήσει νέους τόπους αντίστασης, ενώ ο δεύτερος εκθειάζει και αποδέχεται άκριτα τις αυθόρμητες διεργασίες της πολιτιστικής βιομηχανίας του όψιμου καπιταλισμού. Τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά τα οποία υπερτονίζει ο Jameson σε σχέση με τον μεταμοντερνισμό είναι τα εξής:
1. ένα είδος ιστορικής αμνησίας και αδιαφορίας,
2. η καθήλωση σε ένα ασυνεχές, υπερτροφικό και διεσταλμένο παρόν,
3. το αμάλγαμα και η παρωδία της “συμπαράθεσης” και της εκλεκτικής ανάμειξης των υφών στα έργα τέχνης, στη σκέψη και στη θεωρία,
4. η αποθέωση του καταναλωτισμού και του φετιχισμού του εμπορεύματος στη σφαίρα της καθημερινότητας.
Είναι προφανές πως αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αφήνουν αμφιβολίες για το βασικό συμπέρασμα του συγγραφέα ότι ο μεταμοντερνισμός όχι μόνο αναπαράγει αλλά και εντατικοποιεί τη λογική του καταναλωτικού καπιταλισμού. Η πολιτισμική λογική του μεταμοντερνισμού φαίνεται, επιπλέον, να υπονομεύει τις δυνατότητες μιας έλλογης κριτικής και αντιπαράθεσης στις σύγχρονες και καθορισμένες από το πολυεθνικό κεφάλαιο κοινωνικές σχέσεις. Η κυριαρχία του μεταμοντερνισμού συνοδεύεται από ένταση της κρίσης όλων των προσπαθειών για έλλογους σχεδιασμούς με στόχο τη συστημική αλλαγή. (…)
Διαβάστε επίσης:

19 Ekim 2014 Pazar

Πολιτικές της νοσταλγίας Του Νικόλα Σεβαστάκη* αναδημοσιευση απο την Εφημερίδα των Συντακτών


19/10/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Πολιτικές της νοσταλγίας

     
Του Νικόλα Σεβαστάκη*

ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ«Ενώ η αρχαιότητα είναι κάτι που υφίσταται για μας, εμείς δεν υπάρχουμε για κείνη. Δεν υπήρχαμε ποτέ ούτε θα υπάρξουμε». Ετσι αρχίζει το δοκίμιό του «Φόρος Τιμής στον Μάρκο Αυρήλιο» ο Ρώσος ποιητής και νομπελίστας Γιόζεφ Μπρόντσκι.

Εδώ και εβδομάδες στην επικαιρότητά μας έχει θρονιαστεί ένα κομμάτι αρχαιότητας, ένας τύμβος ή ένα μνημειακό πλέγμα. Ζητούμε άραγε να αντλήσουμε ζωή από τους ένδοξους που κείτονται, πιθανόν, εκεί; Ή μήπως αυτό το ζωηρό ενδιαφέρον για ένα μεγάλο μνημείο είναι η «συμβολική μας αναχώρηση από τη γενική οριζοντίωση», η στιγμιαία έξοδός μας από την κύφωση και την κατάπτωση των καιρών;

Είτε έτσι είτε αλλιώς, η σχέση μας με το μνημειακό έχει παραπάνω από έναν μεσολαβητές: έναν ματαιωμένο εθνικισμό με δόσεις περασμένων μεγαλείων αλλά και την ανάγκη για σταθερές στον χρόνο, για κάποιες υπερβαίνουσες (δεν λέω υπερβατικές) αναφορές. Ο Μπρόντσκι γράφει ότι οι Ελληνες παθιάζονταν για την καταγωγή και οι Ρωμαίοι για την προαγωγή. Και στις δύο περιπτώσεις η ματαιοδοξία μπορεί πάντως να δημιουργεί μορφές που προορίζονται να διαρκέσουν.

Σύμφωνα επίσης με μια ορισμένη ποιητική του τόπου, το «μεγαλειώδες» είναι εν γένει ύποπτο. Αν αυτό που έχει χτιστεί υπερβαίνει το μέτρο του, αν γλιστράει στην υπερβολή και στην κυριαρχική περικύκλωση του γύρω χώρου, χάνει τη μεταφυσική ποιότητα του τόπου. Διαβάζοντας το μικρό κείμενο «Κτίζειν, κατοικείν, σκέπτεσθαι» του Χάιντεγκερ, έρχεται κανείς κοντά σε αυτή την ιδέα ταύτισης του κτίσματος και της κατοικίας με τη φειδώ και την αυτοσυγκράτηση.

Μιλώντας όμως για μεγάλα μνημεία και τύμβους όπως αυτόν της Αμφίπολης, μεταβαίνουμε εις άλλο γένος: τύμβος εδώ είναι αυτό που υψώνεται πάνω από τη μοίρα των κοινών θνητών, πάνω από τις κατοικίες και τα μικρά έργα των καθημερινών ανθρώπων. Ο τύμβος που γέννησε τον τάφο (the tomb), συμβολίζει το αναντίρρητο γεγονός ότι από τους αναρίθμητους κεκοιμημένους του παρελθόντος, ελάχιστοι αποκτούν το δικαίωμα στο μεγαλείο και βεβαίως στον θαυμασμό. Ακόμα και στο βασίλειο της ισότητας όλων με όλους, εκεί όπου, όπως έγραφε ο Καρούζος, «τι να τρών' τον Αισχύλο τα σκουλήκια/ τι τον Λάμπρο Πορφύρα», υπάρχουν νεκροί που διεκδίκησαν τη διάρκεια και εν τέλει την αθανασία.

Από αυτή την αθανασία δανειζόμαστε και τώρα για να μπαλώσουμε τις τρύπες του παρόντος. Πέρα δηλαδή από τις προφανείς ιδεολογικές και πολιτικές χρήσεις της αρχαιολογίας (αρχαίες και αυτές με τη σειρά τους), ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάζεται από τα λαμπρά εργόχειρα της Ιστορίας. Οσο περισσότερο δεσπόζει αυτό που ο Γάλλος ιστορικός François Hartog ονομάζει παροντισμό τόσο πιο πυρετικά θα πολιτευόμαστε με τη νοσταλγία. Οχι μόνον όσοι ενστερνίζονται τη νοσταλγία ως ρομαντικοί εθνικιστικές αλλά και οι άλλοι, όσοι, ας πούμε, λέμε ότι θέλουμε να αντιστεκόμαστε στους αρχαιοκάπηλους πειρασμούς της ελληνικής ιδεολογίας.

…………………………………………………………………………..

* Συγγραφέας και πανεπιστημιακός

2 Haziran 2014 Pazartesi

το νεο βιβλιο του Νικολα Σεβαστακη ......................

Φωτογραφία: Σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου του Νικόλα Σεβαστάκη «Γυναίκα με ποδήλατο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ την Τρίτη 3 Ιουνίου και ώρα 20:00 στο βιβλιοπωλείο «Επί Λέξει» (Ακαδημίας 32)  Με τον συγγραφέα θα συζητήσουν οι:  Βασιλική Πέτσα, συγγραφέας Λίζυ Τσιριμώκου, καθηγήτρια φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Μικέλα Χαρτουλάρη, δημοσιογράφοςΝικόλας Σεβαστάκης «Γυναίκα με ποδήλατο» (Πόλις)

Ενα μπουκέτο ιστοριών από το γνωστό καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας του ΑΠΘ και συγγραφέα της «Αλχημείας της ευτυχίας», με τις οποίες προσεγγίζονται οι λεπτές αποχρώσεις που περιπλέκουν πότε έναν έρωτα, πότε έναν καλά κρυμμένο φόβο, πότε μια τυχαία συνάντηση. Ιστορίες όπου μια συνηθισμένη μέρα μπορεί ν' αποκτήσει απρόβλεπτες διαστάσεις, κι όπου οι μνήμες εισβάλλουν στο παρόν με φόρα, κουβαλώντας εικόνες και χειρονομίες που δείχνουν ότι η απώλεια μπορεί να συνυπάρχει με την ομορφιά.