μια μέρα αποπνικτική του Ιουνίου
η τηλεόραση θα παίζει τέρμα
και θα ακούω τα Νέα του Αντώνη Σαμαρά
Θα πεθάνω από Θλίψη
δίπλα σε μια μηχανή εσπρέσο
το νερό θα είναι Κομμένο
και από την οροφή θα κρέμονται τα νυχτοπούλια
Θα πεθάνω από θλίψη
ανάμεσα σε μισανοιγμένα βιβλία
σε σχέδια ποιημάτων και σε χαρτάκια
σε ανεκπλήρωτα όνειρα και ουτοπίες
Και δεν προσδοκώ Ανάσταση Νεκρών
νομίζω ότι στο τέλος όλοι θα καούμε
σε τούτη την Λυτρωτική φωτιά
που τώρα σιγοκαίει
...................................
23 Ιουνίου 2014 - 11:29 μ.μ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder