καράβια που έφυγαν

Σαν τα καράβια που έδεσαν στο λιμάνι πριν ανεφοδιαστούν

Έδεσαν στο μόλο με τα χοντρά σχοινιά τους.

Εκεί κάθησαν για μερικές μέρες.

Το κύμα δε τα έπιανε

Ούτε η τρικυμία.

Μόνο κανένα αεράκι έκανε λίγο να τα κουνήσει, μα και τότε απλά οι ρόδες τους, που είναι για προστασία ακούμπησαν μεταξύ τους.

Ήταν γερά δεμένα.

Καινούρια. Δεν είχαν κάνει και πάρα πολλά ταξίδια.

Μερικά μόνο. Όχι ότι δεν είχαν βγει στους ωκεανούς. Είχαν περάσει από φουρτούνες και αέριδες.

Μα είχαν ταξίδια ακόμα.

Ένα πρωί όμως οι μηχανές πήραν μπροστά.

Τα σχοινιά λύθηκαν

Σαλπάρισαν και τα δύο για μέρη διαφορετικά.

Ίσως άγνωστα, ίσως γνωστά.

Για καινούριες φουρτούνες και γαλήνιες θάλασσες.

Για ωκεανούς μακρινούς και μέρη ξακουστά.

Ταξίδια δύσκολα και επικίνδυνα, μα πάντα ένα λιμάνι τους περίμενε στο τέλος.

Μετά από χρόνια θα γινόταν και αυτά παλιοσίδερα.

Ίσως ποτέ να μην ξαναβρίσκοταν στο ίδιο μέρος.

Και την ώρα που έφευγαν το ένα κοιτούσε τους αφρούς που άφηνε πίσω του το άλλο καθώς μίκρεναν όλο και πιο πολύ στον ορίζοντα, μέχρι που χάθηκαν.

Μόνο τα απόνερα έμειναν πίσω τους.