30 Mart 2011 Çarşamba

Ατομική πρωοτοβουλία κανείς;


Η αυτορύθμιση των αγορών και άλλα τέτοια αστεία δεν πολυακούγονται τις τελευταίες μέρες. Καλύτερα, δεν ακούγονται και πολύ από τότε που οι ΗΠΑ έσωσαν με κρατικά κονδύλια μεγάλες τράπεζες από την πτώχευση.

Κι όμως. Η αγορά συνεχίζει να αυτορρυθμίζεται Αυτό δεν είναι και απαραίτητα κακό. Κοιτάξτε για παράδειγμα τι έγινε στην Ιαπωνία. Η αυτορυθμιζόμενη καπιταλιστική οικονομία της που λειτουργούσε ρολόι, έφερε τα επιθυμητά αναμενόμενα αποτελέσματα. Μετά από μία περίοδο μεγάλης στασιμότητας στην ανάπτυξη, ήρθε και η καταστροφή, με ένα τσουνάμι και ένα σεισμό, με μία διαρροή ραδιενέργειας και με πυρηνική καταστροφή.

Αυτό είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα της «ελεύθερης οικονομίας». Και έτσι έπρεπε να γίνει. Το παράδειγμα είναι απλό. Μέσω της ατομικής πρωτοβουλίας δημιουργούνται επιχειρήσεις που σαν στόχο έχουν το κέρδος του ιδιώτη και όχι της κοινωνίας. Αυτές αναλαμβάνουν να εκτελούν διάφορες εργασίες (όπως να συντηρούν πυρηνικά εργοστάσια να κατασκευάζουν δρόμους κ.ο.κ.). Επειδή η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν έχει όπως είπα σκοπό το κοινωνικό κέρδος αλλά μόνο το ιδιωτικό, τότε πρέπει από τις εργασίες τις να βγάλει αυτό το κέρδος. Έτσι, κόβει από δεξιά και αριστερά κάνοντας εκπτώσεις ακόμα και σε ζωτικής σημασίας για την δημόσια υγεία, σημεία. Έτσι γίνεται ότι γίνεται. Με μία νεροποντή πλημμυρίζει το κέντρο της πόλεις γιατί έχουμε παραχωρήσει την διαχείριση της αποχέτευσης σε ιδιώτες, βρίσκουμε μεγάλη συγκέντρωση κωλοβακτιριδίων σε λίμνες, γιατί πάλι αυτοί οι ιδιώτες αδειάζουν τα λύματα μέσα στις λίμνες, βλέπουμε αυξημένες τιμές ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα και μεγάλες συγκεντρώσεις νιτρικών στο πόσιμο νερό μας. Σας φαίνεται παράξενο; Ε δεν είναι. Είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Και όπως είπα είμαστε στο σωστό δρόμο. Δεν κάνω πλάκα. Έτσι πρέπει να πάει το πράγμα. Είμαστε στην αρχή της κατάρρευσης του καπιταλισμού. Ήδη από την δεκαετία του 90. Οπότε περιμένουμε και χειρότερα μέχρι αυτό το οικονομικό σύστημα να σβήσει.

Ο λαός θα δει σιγά σιγά πως η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν αρκεί. Αντίθετα κάνει τα πράγματα χειρότερα αντί να τα διορθώνει. Θα δει ο κόσμος πως στο βωμό του κέρδους θα απολύεται συνέχεια όλο και περισσότερη εργαζόμενη μάζα. Και αυτό φυσικά δεν είναι παράξενο.

Από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης οι μηχανές πήραν τη θέση των ανθρώπων. Έτσι πλέον μία μηχανή αντικατέστησε ένα μεγάλο αριθμό εργατών. Δεν είναι κακό αυτό. Άλλωστε γι’ αυτό υπάρχει η εξέλιξη. Η διαδικασία αυτή έχει νόημα στο βαθμό που όλες οι μηχανές πλέον θα αντικαταστήσουν τους ανθρώπους στις εργασίες τους και οι άνθρωποι θα καρπώνονται τα αγαθά που οι μηχανές θα παράγουν. Βέβαια, με την αυτοματοποίηση στα χέρια του ιδιώτη και όχι στο σύνολο της κοινωνίας, λογικό είναι πως αυτός ο ένας θα γεύεται το κέρδος και οι πολλοί θα ψάχνουν για δουλειά.

Έτσι θα πάμε στο άκρο που το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας θα είναι βουτηγμένο στην ανεργία και την φτώχεια. Σαν αποτέλεσμα θα είναι η αναταραχή και η απαλλοτρίωση ουσιαστικά των μέσων παραγωγής για κοινό όφελος.

Βέβαια απέχουμε ακόμα. Οι αριστεροί – αναρχικοί, οραματίζονται μία επανάσταση τώρα. Αυτό όμως θα προϋπέθετε τις μάζες να είχαν αποκτήσει συνείδηση. Αυτή τη στιγμή όμως οι μάζες ενδιαφέρονται μόνο να κρατήσουν την κανονικότητά τους στο βαθμό που είναι σήμερα και να παραμείνουν με την αυταπάτη ότι μπορούν ακόμα και να την καλυτερέψουν. Έτσι μου φαίνεται πιο ρεαλιστικός για την εποχή, ένας κοινωνικός αγώνας για καλύτερη και περισσότερη κατανάλωση, για μεγαλύτερο μισθό και για ακριβότερο αμάξι, παρά για την ουσιαστική κατάργηση του κέρδους από τις συναλλαγές και την μετάβαση της παραγωγής στα χέρια της κοινωνίας.

Αργούμε λοιπόν για τον κομμουνισμό και την αναρχία. Και όταν θα έρθει εκείνη η μακρινή εποχή, τότε σίγουρα δεν θα ονομάζουμε την κατάσταση αυτή έτσι. Δεν θα χρειάζεται. Γιατί η αλήθεια είναι πως ο κομμουνισμός είναι το επόμενο στάδιο. Είτε μας αρέσει είτε όχι (γιατί ίσως οι γονείς μας να μας είπαν ότι οι κομμουνισταί είναι κακοί ανθρώποι) όταν η εξαθλίωση φτάσει σε τέτοιο γενικευμένο βαθμό τότε κόσμος έχει δύο σενάρια να πραγματοποιήσει: Α) Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα καταντήσει τον πλανήτη ένα αφιλόξενο μέρος για ζωή. Β) Αναγκαστικά ο λαός θα πρέπει να αποδεχτεί την ιδέα του κοινωνικού κέρδους αντί του ατομικού.

29 Mart 2011 Salı

Έσπασε το φράγμα του Μόρνου – To νερό σαν τσουνάμι ”έπνιξε” ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΑΡΑΝΤΗ


- Οι κάτοικοι του χωριού Σαράντη έτρεχαν πανικόβλητοι για να σωθούν
- Φόβοι ότι κάποιοι δεν τα κατάφεραν και εγκλωβίστηκαν στα σπίτια τους
- Τα ορμητικά νερά βύθισαν όλο το χωριό και κατέστρεψαν τον κεντρικό δρόμο
- Δύσκολο το έργο των δυνάμεων της πυροσβεστικής που συνεχώς αυξάνονται


Όλα έγιναν το μεσημέρι όταν το φράγμα του Μόρνου έσπασε και τα ορμητικά νερά ξεχύθηκαν με μεγάλη ταχύτητα συμπαρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Το ορμητικό ”τσουνάμι” κατέληξε στο χωριό Σαράντη Βοιωτίας και μέσα σε λίγα λεπτά το βύθισε!

Οι κάτοικοι έτρεχαν για να σωθούν από τα σπίτια τους. Οι περισσότεροι ανέβηκαν σε ένα ψηλό σημείο του χωριού και άρχισαν την καταμέτρηση για να δουν μήπως έμεινε πίσω κάποιος γνωστός τους. Οι άνθρωποι του χωριού ανησυχούν για τους ηλικιωμένους και για το κατά πόσον κατάφεραν να βγουν από τα σπίτια τους, πριν μπουν τα ορμητικά νερά.

Το έργο της Πυροσβεστικής είναι εξαιρετικά δύσκολο. Τα νερά από τα φράγμα κατέστρεψαν τον κεντρικό δρόμο του χωριού και έτσι τα οχήματα της Υπηρεσίας προσπαθούσαν να μπουν στο χωριό από τους δασικούς δρόμους. Λίγο μετά τις 16.00 γύρω από το χωριό βρίσκονταν ισχυρές δυνάμεις απο την Θήβα και τη Λιβαδειά και αναμένονταν ενισχύσεις από την υπόλοιπη Στερεά Ελλάδα.

Οπως δήλωσε ο κάτοικος της περιοχής Σεραφείμ Δέδες, που είναι ο άνθρωπος που ειδοποίησε την ΕΥΔΑΠ, “το φράγμα έσπασε στις 12.00 το μεσημέρι και το νερό ξεχύθηκε αμέσως. Αυτή τη στιγμή όλο το χωριό είναι πλημμυρισμένο. Το νερό πέφτει με ορμή. Η ΕΥΔΑΠ δεν είχε πάρει είδηση τίποτα για τον υποσταθμό που βρίσκεται στην κοινότητα Χωστίων, εγώ ειδοποίησα την ΕΥΔΑΠ και ενημέρωσα τον αδελφό μου που έχει καφετέρια και έτσι ενημερώσαμε τους κατοίκους και εγκαταλείφθηκε το χωριό…

Αυτή τη στιγμή οι κάτοικοι του χωριού είναι κρεμασμένοι στους γύρω λόφους και παρακολουθούν το χωριό τους και την περιουσία τους να πλημμυρίζει. Ακόμα τρέχει το νερό. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχει μεγάλη καταστροφή. Ακόμα δεν ξέρουμε τι ζημιά έχει προξενήσει αυτή η πλημμύρα. Για εγκλωβισμένους ανθρώπους δεν ξέρουμε εμείς, ξέρουμε ότι δεν κινδύνεψαν άνθρωποι. Εχει σπάσει ο κεντρικός επαρχιακός δρόμος που συνδέει το χωριό με τη Θήβα

26 Mart 2011 Cumartesi

Απομακρύνομαι λοιπόν


Ναι ξέρω. Υπήρξα μαλάκας, κυνικός, εγωιστής και λίγο ξύλινος. Μα αυτό που βιώνω δεν είναι τίποτε απ' όλα αυτά. Είναι ο ανθρωπάκος που ενώ πιστεύεις και του δίνεις μερικές ευκαιρίες πάντα, αυτός σε εγκαταλείπει. Οπότε διαλέγω το δρόμο μου όπως και όλοι οι άλλοι. Η διαφορά είναι πως αυτοί το διαλέγουν επειδή έτσι τους ταιριάζει. Ενώ εγώ τον διαλέγω με επίγνωση και με (λίγο) πόνο. Όχι δεν ήθελα να γίνω σαν και αυτούς. Αλλά τώρα θα γίνω χειρότερος.

Ναι μικρό τιποτένιο ανθρωπάκι. Για εσένα τα λέω. Ενώ τα διαβάζεις όλα αυτά. Προσπάθησα να σε πλησιάσω. Κάθε φορά έπαιζες την ίδια ιστορία. Πόσο καλύτερος ήσουν από όλους τους άλλους. Πόσο προσπάθησες να είσαι αυτός που είσαι και πόσο μετανιώνεις που είσαι τόσο καλός απέναντί τους.

Μετά ενώ προσπάθησα να μην σε ανταγωνιστώ σε τίποτε, μόνος σου άρχισες να με ταπεινώνεις. Χωρίς να σε προσβάλω με πρόσβαλες. Χωρίς να σε θίξω με έθιξες. Και με άφησες σιγά σιγά να σε εγκαταλείπω. Αυτή η εγκατάλειψη έγινε γρήγορα αδιαφορία. Η αδιαφορία έγινε φθόνος. Και τώρα, έφτασα στο σημείο να σε μισώ. Σε μισώ όχι γιατί είσαι καλύτερος ή κάτι τέτοιο. Σε μισώ που πίστεψα σε σένα. Ίσως μισώ τον εαυτό μου κατά βάθος. Πόσο χαζός μπορεί να είμαι που πίστεψα ότι θα είχες αυτά τα ψήγματα ανθρωπιάς πάνω σου.

Εσύ όμως τα είχες αποτινάξει προ πολλού. Είχες γίνει μία μηχανή, θεάματος θα έλεγα. Από μακριά θα σε κοιτούσαν και θα έλεγαν τι ηλίθιος. Και όμως. Νόμιζα πως ήσουν ακόμα άνθρωπος.

Σου αξίζει να ζεις στο πόνο. Στο άγχος και την ανασφάλεια. Σου αξίζει τον κόπο σου να το γεύονται άλλοι, και εσύ να είσαι πεινασμένος. Εσύ ο ίδιος ήθελες να είσαι ο καλύτερος. Τώρα γίνε. Προσπάθησε. Και ανθρωπάκο ψάξε. Ψάξε να βρεις την ευτυχία. Έτσι όπως την έχεις ορίσει εσύ όμως δεν θα τη βρεις. Δεν είναι ούτε σε χώρες μακρινές ούτε σε μέρη άγνωστα. Μπροστά σου είναι και συ την πετάς όποτε κάποιος στην προσφέρει απλόχερα. Νομίζεις ότι όλοι είναι σαν εσένα και θέλουν να σε εκμεταλλευτούν. Έχεις ορίσει τον εαυτό σου το κέντρο του σύμπαντος. Μάθε όμως αυτό. Δεν είσαι το κέντρο του σύμπαντος. Είσαι απλά μία τελεία που απαρτίζει μαζί με άλλες ολόκληρο το χάρτη του. Και να μην είσαι εκεί δεν κάνεις τη διαφορά.

Προσπάθησε να ζήσεις λοιπόν χωρίς να γίνεσαι εμπόδιο στους άλλους. Αφού δεν μπορείς να φερθείς έστω και λίγο ανθρώπινα.

21 Mart 2011 Pazartesi

Κατι μου θυμίζει




Σε αυτή τη φάση ψάχνω να βρω λεφτά να φύγω για κάποια χώρα άλλη μπας και εκει το μέλλον είναι καλύτερο.
Βρε κάποιους μου θυμίζει αυτό...

Συμπαράσταση στο Μουαμάρ Καντάφι!

ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ οργανώνουν αγώνα συμπαράστασης στο Μουαμάρ Καντάφι!
Γιατί η σφαγή αμάχων είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Επανάστασης!
Μην πέφτεις στην παγίδα των λεγόμενων ανθρώπινων δικαιωμάτων!
Το μόνο δικαίωμα των λαών είναι η Επανάσταση!
Φωτιά και τσεκούρι στους απίστους!

Αν χάσατε τη χθεσινή πορεία του ΚΚΕ προς ...την Πρεσβεία των ΗΠΑ(;) προλαβαίνετε το αυριανό χάππενινγκ του ΣΥΡΙΖΑ.

Οργανωθείτε! Ο Καιρός Γαρ Εγγύς.