Uykudan önceki son çıkış

Geceleri uyumamamın sebebi bir zaman dilimi. Evet doğru okudunuz, sabahın üçü ile beşi arasında bulunan ve kadınların, şiirlerin, her şeyin daha güzel, daha fazla, daha muhteşem geldiği bir zaman dilimi..

Gecenin Üçünde ile başlayan ve Saat Beş ile biten bir zaman dilimi. Dörtyüzotuzikibin saniyelik olup da Üçyüzbin saniyede geçen, zamanı bana her gece borçlu bırakan bir aralık bu. Günün sonu, yılın sonu bir aralık bu..

Benim sonum da bu aralıktan, bu aralıkta olacak. Biliyorum.

Pan

Έχουμε πόλεμο(;)

Στο βιντεάκι http://www.youtube.com/watch?v=GthZEd35xwI&feature=related βλέπουμε το γνωστό γεγονός. Πέρα απο τα πρώτα συναισθήματα χαράς, και μετά απο 10+ προβολές του εν λόγω βίντεο μου δημιουργήθηκε η απορία. Γιατί χάρηκα στην θέα ενός (πρώην έστω) ανθρώπου; Γιατί δεν ένιωσα ούτε ένα συναίσθημα πόνου για το θέαμα; Τι σκατά μας έχουν κάνει; Γινόμαστε ζώα σαν τους φασίστες;
Ούτε ακόμα αισθάνομαι κάτι για τον μπάτσο (απο αρνητικά συναισθήματα). Φτάνω στο συμπέρασμα να πω πως δεν νιώθεις κάτι μπροστά σε ακρώτητες που συμβαίνουν στον "εχθρό σου" (γιατί για εχθρό πρόκειτα, δεν θα κάτσω να το αναλύσω τώρα), μόνο σε περίπτωση ακραίων καταστάσεων όπως ο πόλεμος. Εκεί που το μόνο που θές είναι να τον κατατροπώσεις. Εκεί που ξέρεις οτι τα ίδια και χειρότερα έχει κάνει αυτός σε απλούς ανθρώπους σαν και 'σένα. Οπότε τελικά; Μήπως είμαστε σε πόλεμο;

Μπράβο στη Wall Street Journal

Αυτό που δεν τολμούν να πουν οι κυβερνήσεις το είπαν ανεξάρτητες εφημερίδες.

Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. έχουν υποχρέωση -κατ' ελάχιστο- να παράσχουν οπλισμό στους διαδηλωτές που σφαγιάζονται ώστε να μπορέσουν να αμυνθούν!

Διαβάστε εδώ:

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_22/02/2011_379791

κι εδώ:

http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704476604576157911893567144.html

Αντρέα προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα!

Ο φίλος του μακαρίτη λαοπλάνου, και των ελλήνων σοσιαλιστών, Συνταγματάρχης Καντάφι (συχνά οι φίλοι του λαού είναι στρατιωτικοί...), θερίζει τους διαδηλωτές με πολυβόλα και με τη βοήθεια ξένων μισθοφόρων. Τι να σκέφτονται τώρα όλοι αυτοί οι "εθνικά υπερήφανοι" παλαιοπασόκοι που τον είχαν για ήρωα τη δεκαετία του '80;

http://news.yahoo.com/s/ap/20110220/ap_on_re_af/af_libya_protests

http://www.upi.com/Top_News/World-News/2011/02/20/Libyan-protest-death-toll-up-to-173/UPI-46211298214079/

http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2011/02/20/97001-20110220FILWWW00114-libye-paris-appelle-au-dialogue.php

http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=6705&LID=1

http://edition.cnn.com/2011/WORLD/africa/02/20/libya.protests/index.html?hpt=T1

My friend...

Αγαπημένο μου PC

Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου εξομολογηθώ τις σκέψεις μου και να σου πω ότι σε αγαπώ όσο δε μπορείς να φανταστείς. Είσαι το άλλο μου μισό, πραγματικά. Πώς άλλωστε θα μπορούσα να γράψω την πτυχιακή μου εργασία όταν σπούδαζα; Έπειτα εσύ είσαι ο λόγος που πήρα και το μεταπτυχιακό μου. Με εσένα έμαθα να ψάχνω μουσική και να ακούω πράγματα που δεν θα τα έβρισκα αλλιώς.

Τώρα, όντας άνεργος σε κρίσιμη ηλικία μου κρατάς συντροφιά. Με εσένα έμαθα πόκερ στο facebook. Είσαι ο λόγος που από εκεί βρίσκω που και που καμία κοπελίτσα και περνάω λίγες «δημιουργικές ώρες» μαζί της, αφού τα λεφτά δεν υπάρχουν για να την βρω στις καφετέρειες, στη δουλειά ή στα νυχτερινά μαγαζιά. Πλέον δεν έχω να ψάχνω λεφτά ούτε για σινεμά αφού ταινίες βλέπω στην οθόνη σου. Με κρατάς ενήμερο γιατί (αφού δεν έχω τηλεόραση) από εσένα μαθαίνω τα νέα και διαβάζω μπλογκς. Σκέψου ότι εσύ θα μου βρεις δουλειά (ναι σίγουρα…) αφού μου στέλνεις όόόόόόλα τα βιογραφικά στις εταιρείες.

Σκέψου να μου πάθαινες κάτι!!! Η ζωή μου θα ήταν μίζερη. Νέος, χωρίς λεφτά, χωρίς δουλειά. Τι θα έκανα όλη μέρα; Ίσως γινόμουν αλήτης αναρχικός, να ξημεροβραδιάζομαι στους δρόμους. Ίσως να έφερνα και την επανάσταση…

Λές;