16 Aralık 2014 Salı

oi Nαζι φωτογραφιζαν υποσιτισμένους εβραιους . Αποσπασμα απο το βιβλιο :Fritzsche, Peter, Ζωή και θάνατος στο Τρίτο Ράιχ, Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ, Θεσσαλονίκη 2013



 

Είναι δύσκολο να εξιχνιάσει κανείς τις φωνές των απλών Γερμανών στα χρόνια του πολέμου. Οι αναφορές της αστυνομίας και της Γκεστάπο φιλτράρονταν σε διάφορα επίπεδα, και ήταν διατυπωμένες έτσι ώστε αφ' ενός να αναδεικνύουν την εθνική ομοψυχία και αφ' ετέρου να αξιολογούν τη διαφωνία. Δύο ανεπίσημες αναφορές, και οι δύο από τη δυτικογερμανική πόλη Μύνστερ, παρέχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τις συζητήσεις μεταξύ πολιτών σχετικά με τον εκτοπισμό των Εβραίων. Σε ένα αδημοσίευτο «χρονικό του πολέμου», ένας ανώνυμος ιστορικός άφησε την εξής αναφορά, Δεκέμβριο του 1941:

Σήμερα, πήρα μέρος στον έλεγχο που κάναμε σε δυο ακόμη ταβέρνες και αναμείχθηκα με τους πελάτες στο μπαρ. Σε αυτό το δεύτερο μέρος, στην Έγκιντιστράσσε, καθώς στέκομαι ανάμεσα σε δημόσιους υπαλλήλους, τεχνίτες και επιχειρηματίες, ακούω πως όλοι οι Εβραίοι θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν το Μύνστερ μέχρι τις 13 του μηνός. Η είδηση πυροδότησε ζωηρές συζητήσεις. Οι περισσότεροι θαμώνες στο μπαρ συμφωνούν πλήρως με το μέτρο. Οι Εβραίοι θα μπουν σε μεγάλα στρατόπεδα εργασίας στην ανατολή ώστε να δουλεύουν εκεί, και συγχρόνως θα απελευθερώσουν διαμερίσματα στο Μύνστερ, που είναι απολύτως απαραίτητα. Σωστά, πολύ σωστά, εγκρίνουν εν χορώ κάποιοι παρευρισκόμενοι, που τώρα ξέρουν ότι η έλλειψη σπιτιών θα μετριαστεί. Στην πόλη, ακόμη και οι γυναίκες δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για τις φήμες περί μεταγωγής των Εβραίων.

Η μαρτυρία δείχνει ότι θέμα των καθημερινών συζητήσεων, τόσο μεταξύ των ανδρών στις ταβέρνες όσο και μεταξύ των γυναικών στον δρόμο, ήταν οι εκτοπισμοί. Αν και αυτός ο θιασώτης των Ναζί αναφέρει λογής-λογής μέλη της γερμανικής κοινωνίας, «δημόσιους υπαλλήλους, τεχνίτες και επιχειρηματίες», ως «πολύ ικανοποιημένους», οι συζητήσεις ήταν πάντως «ζωηρές» και, ως εκ τούτου, πιθανό να υπήρξαν και έριδες. Μεταξύ άλλων, οι εκτοπισμοί είχαν συνδεθεί με το θέμα της στέγασης: στις πόλεις της δυτικής Γερμανίας που βομβαρδίστηκαν από τους Βρετανούς από το 1940 και μετά, οι κατοικίες δεν επαρκούσαν. Το πρόβλημα της στέγασης υπήρξε πρόσχημα για τους εκτοπισμούς από το Αμβούργο: το καλοκαίρι του 1941, ο γκάουλαϊτερ Karl Kaufmann ζήτησε επανειλημμένα από τις αρχές του Βερολίνου να απομακρύνουν τους Εβραίους ώστε να δοθούν τα σπίτια στους Γερμανούς.

 Καθώς εντείνονταν οι βομβαρδισμοί, οι Γερμανοί άρχισαν να μιλούν σαν θύματα και να αναλογίζονται τη μοίρα των Εβραίων σαν αντιστάθμισμα στα δικά τους μαρτύρια. Και τέλος, υπάρχει το ίδιο το χρονικό αυτής της πόλης. Έγιναν επανειλημμένες προσπάθειες να διαφυλαχθεί ο εκτοπισμός των Εβραίων στα αρχεία της πόλης ως μια ιστορία θριάμβου. Στο Βερολίνο, ο Γκέμπελς θέλησε να κινηματογραφήσει τις απελάσεις, και στη Στουτγάρδη και τη Νυρεμβέργη το Νοέμβριο του 1941 οι αρχές πράγματι κινηματογράφησαν τη συγκέντρωση και την επιβίβαση των Εβραίων στα τραίνα. Στο Μπαντ Νόισταντ, 22 Απριλίου του 1942, ντόπιοι Ναζί φωτογράφισαν υποσιτισμένους, γέρους Εβραίους που στέκονταν μπροστά στο σιντριβάνι της αγοράς, και μάλιστα τους έβαλαν να στηθούν για τραβήξουν ομαδικές φωτογραφίες, λίγο πριν τους οδηγήσουν στον σιδηροδρομικό σταθμό για μεταγωγή. Αργότερα, μεγέθυναν τις φωτογραφίες και τις κρέμασαν στο κέντρο της πόλης, ως πιστοποίηση μιας επιτυχούς επιχείρησης

ΘΕΙΕ ΕΛΑ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ( Ο ΘΕΙΟς ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ)Ο Μορμονογοργονος(αφιερωμένο εξαιρετικά στον (ους) ξερει αυτός(οι )(για να μην ανησυχει(ουν )


Ο ΜΟΡΜΟΝΟΓΟΡΓΟΝΟΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ θΕΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΑ
απο THN ΝΕΑ ΧΕΛΙΔΟΝΑ ΤΗΣ ΚΑΛΥΒΑΣ


Πριν από χρόνια κάποτε ,
ένας μικρός Μορμόνος


Άξαφνα, μεταλλάχθηκε και εγινε Γοργόνος
Τα πόδια εξαφανίστηκαν και έγιναν ουρά


Και είχε λέπια μπόλικα απάνω στ’ απαφτα
Φοβήθηκε πάρα πολύ κι έψαχνε να κρυφτεί
Από το μορμονοσογο που ταν πάρα πολλοί

Στην τουαλέτα κλείστηκε και μπήκε στην Μπανιερα
Και άρχισε να μπανιάζεται ,ένιωθε πολύ λέρα
Έπιασαν τον Μορμόνο μας ,παράπονα ! σεκλέτια!
Και τονε φαγουριζανε και της ουράς τα λέπια
Πως θα το είπω ,σκέφτονταν , Πως θα τα’ ανακοινώσω

Ότι Γοργονος έγινα ,μπορεί να τους σκοτώσω !
Που ολο το μορμονόσογο , είναι πολύ ηθικό

Δεν έγινε μετάλλαξη ξανά στο σόι αυτό!
συνεχίζεται (απο τον θειο …Ιούνιος 23, 2007 στο 11:07 μ.μ

Ο θειος Ισιδωρος

Το νεο ομως διερευσε, το μαθαν οι Μορμόνες
κι επηγαν και του φερανε ενα σταμνί ορμόνες
με τα σταμνια κουβαλαγαν ορμονες απ΄τη βρυση
κι ολες ονειρευοντουσαν πως θα τις εγαμήσει
αλλα εις ματην τα ονειρα κι αι φρούδαι φαντασιωσεις,

γιατι ο μορμονογόργονος που λεγονταν Θοδώσης
ουτε στιγμη δεν εβγαινε εξω απ΄την μπανιερα
κι ολημερις κι οληνυχτις την εβγαζε εκει περα
Τον πλεναν τον χτενιζανε του ξυνανε τα λεπια

στο στομα τον ταϊζανε χουρμαδες και σαλέπια
συνεχιζεται…
Ιούνιος 23, 2007 στο 11:22 μ.μ

Ο θειος Ισιδωρος
κι απο τον πολυ χουρμα κι απ΄το πολυ σαλεπι
ο Θεοδωσης επαθε “Σκλύρινση κατα λέπι”,
μια αρωστεια τρομερη, μια ανιατη ασθενια,
και οι μορμονες παθανε ολες τους ψυχασθενεια

κι εγιναν μελαγχολικες, παθανε α-κηδία
κι ετσι εμαραθηκανε των μορμονών τα αιδοια!Ιούνιος 23, 2007 στο 11:39 μ.μ
Ο θειος Ισιδωρος

Μα τοτε εμφανιστηκε ενας πλανοδιος μαγος
ητανε ενας γεροντας που εμοιαζε σαν τραγος
ειχε μια φατσα απαισια σαν του Καραμουρτζούνη
λεγαν πως παρασκευαζε το μαγικο ματζούνι,
ματζουνι που οποιος το ’παιρνε γινοτανε περδίκι

και λεγαν πως κατηγετο απο το Λιδωρίκι
συνεχιζεται…
Ιούνιος 24, 2007 στο 12:01 π.μ.

Νοσφεράτος

Και τονε εθεραπευσε δεν ητο Πια Γοργονας,
κι ‘ ευθύς μεταμορφώθηκε εγινε Μιρμιδόνας,
και αρχισε να κλαιγεται δια την Ιστορία,
της Εκτης του Δημοτικού ,τραβώντας Μαλ.....ία
Και να κατηγορεί αισχρα τον Λιακο και Ρεπούση
Μεχρι που τον εσκεπασε ενα ομιχλώδες πούσι,

Και τοτες ηρθε μαγισσα με μυρα να τον ρανει,
Κι ολοι οι Μορμόνοι γυρω του, -ητανε σ’ ενα χανι -
θελαν να μεταμορφωθει και παλι εις Γοργονο,
και να κρατησουν και γι αυτους λίγο ψαρισιο γόνο,
γιατι τα ψαρια -λεγουσι-δεν γνωρισαν τον πόνο.
Ετσι οι Μορμόνοι αφησαν την Χριστιανοσύνη,
κι ολοταχώς προσχωρησαν εις την Γοργονοσύνη,
Κι οπου Μορμόνος θα φανει με γενι αγριωπό
ειναι Γοργόνος στη ψυχή ,κορμι λεπιδωτό…
οι δε Μορμόνες ,λυγερες και που φορούν φουρά
κατω απ’ τα φουστανια τους εχουν ψαρίσια ουρά….Ιούνιος 24, 2007 στο 12:06 π.μ.

Αντε, και του χρονουΙούνιος 24, 2007 στο 12:11 π.μ.
Νοσφεράτος
Αληθώς…Aμήν

15 Aralık 2014 Pazartesi

Φεγγάρι , μισοφέγγαρο….





Φεγγάρι , μισοφέγγαρο….
---------------------------------

Φεγγάρι , μισοφέγγαρο, σα φέτα από καρπούζι
Και σα χαμόγελο μικράς που βγαίνει από τζακούζι
Και κρέμεσαι στον ουρανό εν μέσω της νυκτός
Σαν λάμπα σ’ οίκο ανοχής που μένει ανοιχτός.

Και μέσα στ άστρα βρίσκονται οι ουράνιες πουτάνες
Αστραφτερές σα γκέισες ή σαν Αγγέλων μάνες
Κι εμείς της νύκτας βροχερής, μοναχικοί διαβάτες
Μες το μπουρδέλο μπαίνουμε , του ουρανού πελάτες

Κι εσύ φεγγάρι που κοιτάς και είσαι Φαναράκι
Ετούτων των Χριστούγεννων τ’ ερωτικό Βραδάκι
Και λαμπυρίζεις σιωπηλό, νυχτερινός λωτός
Φεγγάρι που χαμογελάς σα μια σχισμή φωτός

Σελήνη , Καρπουζοφλουδα σ’ ουράνιο μποστάνι
Δείξε και λίγο στους αμνούς που μένουμε στη στάνη
Και όλο κοντοστεκόμαστε στο χείλος της απάτης
Μια γεύση απ’ τα μελλούμενα ,μια δόση της αγάπης……

Γεννήθηκα Το εγραψα στις15/12/2008





-
Γεννήθηκα στα Μέσα του Αιώνα
Και ζώ σ' εναν-που λιώνει Παγετώνα
-Μεγάλωσα μέσα στη Ζάλη του εξήντα
και έζησα την χαρά των εβδομήντα
Μπήκα στα δύσκολα εκεί στα τέλη Του Ογδόντα
(κι άρχισα να αναρωτιέμαι για τα Όντα )
και σακατεύτηκα στη ν Αλαφράδα του ενενήντα
- και μπηκα -για καλά πια - στα πενήντα..
κι εγινε η αγάπη μου Γκρεμός μου
και μετεβλήθη εντος μου
ο ρυθμός του κοσμου