31 Ekim 2014 Cuma

Η ιστορία με την Ουκρανία έχει κάτι να μας πει και για την ίδια την Ιστορία

Η ιστορία  με την Ουκρανία έχει κάτι να μας πει και γα την ίδια την Ιστορία : Την φανταζόμαστε συχνά ως επίπεδη και λεία , ασφαλτοστρωμένη και ευκολοδιάβαστη αλλά να που η ιστορία μοιάζει με σειρά από στρώματα Μνημης και Λήθης .. Θυμόμαστε επιλεκτικά και κάθε τόσο ανακαλύπτουμε πως κάτω από τις δήθεν γνώσεις μας για το πρόσφατο παρελθόν κρύβονται Αιώνες Απωθημένων...
και -όπως πάντα -τα απωθημένα επιστρέφουν: Άλλοτε ως φάρσα , άλλοτε ως τραγωδία άλλοτε ως και τα δυο μαζί : Ιλαροτραγωδία

Σε τι μοιάζει ο έρωτας με τον θάνατο;

Σε τι μοιάζει ο έρωτας με τον θάνατο; Στο ότι δεν υπάρχει ποτέ προηγουμένη εμπειρία ..Κάθε φορά είναι ένα ταξίδι στο εντελώς άγνωστο ..Σαν να πεθαίνεις η σαν να ξανά γεννιέσαι.. Όχι όμως ο iδιoς - ποτέ ο ίδιος

η διαφορά του Πένθους από την Μελαγχολία




η διαφορά του Πένθους από την Μελαγχολία είναι ότι στο Πένθος ξέρεις ότι έχεις χάσει κάποιον-κάτι -πολύ συγκεκριμένο ενώ στην Μελαγχολία δεν ξέρεις τι έχεις χάσει ακριβώς ( η μάλλον το απωθείς γιατί -ενδόμυχα - ξέρεις ότι αυτό που έχεις - χάσει είναι η Φαντασίωση παντοδυναμίας)

Αυτή είναι η αλήθεια μου λοιπόν - είναι η Υποκειμενική μου Αλήθεια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και Η αλήθεια

π.χ η αλήθεια για τον εαυτό μας : Ξέρουμε την αλήθεια μας; ξέρουμε ότι σκεφτόμαστε  γνωρίζουμε ομως το Πως - τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε; Γνωρίζουμε αν σκεφτόμαστε σωστά;
Σκεφτόμαστε με έναν άλφα τρόπο και είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι είναι αληθινός αλλά εν τέλει είναι εντελώς λάθος (όπως σε εκείνη την ταινία το Νησί !)
Αυτή είναι η αλήθεια μου λοιπόν - είναι η Υποκειμενική μου Αλήθεια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και Η αλήθεια.

Ποια είναι η πηγή της Κοινοτοπίας και ρουτίνας;

όταν γερνάμε - είναι άραγε νομοτελειακό;-γαντζωνόμαστε όλο και πιο πολύ από τις Κοινοτοπίες '' Τι καιρό κάνει ; κλπ κλπ'' και την Ρουτίνα '' - που τις χρησιμοποιούμε όχι πια για επικοινωνία αλλά ως ένα ξόρκι..Λες και αν επιμείνουμε σε α-νοητες συνήθειες θα επιβραδύνουμε την φθορά του χρόνου και θα απομακρύνουμε τον θάνατο μας .. Ποια είναι η πηγή της Κονοτοπίας και ρουτίνας; Ε είναι η Αγωνία.. Χωρίς αυτά νιώθουμε μόνοι- εντελώς μόνοι έναντι του εαυτού μας του χρόνου και του Θανάτου μας...