Ο παράγοντας ΤΥΧΗ

Από παλιά με βασάνιζε μια σκέψη Το αν ζούμε οτι ζούμε είναι προϊόν καθαρά δικών μας αποφάσεων ή αν τελικά είναι όλα προδιαγεγραμμένα. Δηλαδή τελικά ζούμε κάτι το οποίο έχει προαποφασιστεί ή ζούμε κάτι που το φτιάχνουμε εμείς και παρεμβάσεις άλλων που δεν μπορούμε να προβλέψουμε;
Το αν υπάρχει τύχη σαν παράγοντας μπορώ να το αποδεχθώ αλλά μέσα σε κάποια πλαίσια. Δηλαδή τύχη θεωρώ είναι κάποια αποτελέσματα παραμέτρων που είναι από φυσικής άποψης αδύνατο να ελέγξεις με τα δεδομένα του ανθρώπινου νου σε αυτήν την χρονική στιγμή. Παράδειγμα το αν σου παίσει το Λόττο οφείλεται καθαρά σε παράγοντες που δεν μπορείς να ελέγξεις με τις δυνάμεις του μυαλού σου (και κατ επέκταση του σώματός σου). Αλλά είναι έτσι;
Θα παραθέσω ένα παράδειγμα για να γίνω περισσότερο κατανοητός. Αφήνεις από ένα ύψωμα μια μπάλα φουσκωτή να κατρακυλήσει. Αυτή θα φτάσει σε ένα σημείο και θα σταματήσει. Τυχαία έφτασε ως εκεί. Αν το ψάξεις λίγο παραπάνω θα δεις ότι περίπου μπορείς να ξέρεις που θα έφτανε αν ήξερες την κλίση, την αντίσταση του αέρα και άλλους παραμέτρους όπως η τραχύτητα του εδάφους κλπ. Αρχίζεις και αποκλείεις λοιπόν παραμέτρους. Βλέπεις ότι δεν έφτασε ως εκεί μόνο από τύχη αλλά για κάποιο λόγο. Τώρα αν ήξερες ακριβώς και άλλα πράγματα όπως τι αέρας φύσηξε σε μία δεδομένη στιγμή και άλλαξε την πορεία της μπάλας, πυκνότητα αέρα κλπ θα ήξερες ακριβώς που θα πήγαινε η μπάλα. Άρα στο συγκεκριμένο παράδειγμα μπορείς να ξέρεις από πριν τι θα γινόταν. Οπότε αποκλείεις την τύχη σαν παράγοντα.
Σκέφτομαι τώρα ότι αν ανάγουμε αυτό το παράδειγμα σε επίπεδο ζωής βλέπουμε πως κάθε δράση μας, κάθε δράση άλλων ανθρώπων και κάθε τυχαίο γεγονός έχει μία αφετηρία που σίγουρα δεν είναι τυχαία. Μία γνωριμία σε ένα μαγαζί με μία/έναν, μία επιλογή για την επαγγελματική καριέρα κλπ βλέπουμε ότι έχουνε πίσω τους τόσες παραμέτρους που αν και θεωρούμε ότι έγιναν τυχαία, στην πραγματικότητα οφείλονται όλα σε κάποιες άλλες παραμέτρους και αυτές με τη σειρά τους σε άλλες και πάει λέγοντας. Μόνο που ο ανθρώπινος νους δεν έχει φτάσει σε σημείο, τουλάχιστον συνειδητά, να αναλύει και να λαμβάνει τέτοια σήματα. Έτσι θεωρεί πως πολλά οφείλονται σε τυχαία γεγονότα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το εξής: όταν σε γαλλικό καφέ ρίχνεις γάλα. Έστω μια σταγόνα. Παρατηρείς τα "τυχαία" σχήματα που αυτή λαμβάνει μέχρι να διαλυθεί στο καφέ. Αλλά σίγουρα αυτά τα σχήματα δεν είναι τυχαία. Και ως ένα βαθμό μπορούν να προβλεφθούν με μαθηματικές εξισώσεις. Έπειτα από εκεί μπαίνουν τόσοι πολλοί παράγοντες που καθιστούν την κίνηση χαοτική. Αν μπορούσαμε να τους ξεχωρίσουμε και να τους αναλύσουμε τότε δεν θα ήταν χαοτική.
Όλα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τελικά και η ίδια η ζωή είναι βασισμένη πάνω σε εξισώσεις που απλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε. Ξέρουμε τις παραμέτρους και βλέπουμε τα αποτελέσματα. Αλλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε παραπάνω πράγματα. Αν τις ξέραμε αυτές τις εξισώσεις θα ήμασταν κάτι σαν θεοί. Αλλά ίσως τότε εν θα ήταν και πολύ ευχάριστο το να ζεις. Αυτό που ορίζουμε σαν τύχη είναι αυτό που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί συνέβη .

Μοσχάρια Αργεντινής ...revisited

Εντωμεταξύ στην Αργεντινή εξακολουθούν να ασχολούνται με τα μοσχάρια και τα χοιρινά...:

Χοιρινό αντί...βιάγκρα προτείνει η πρόεδρος της Αργεντινής

Η πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας σε λίγες παραγράφους

Από τον Martin Hutchinson, στο Money Morning:
As Greece’s Woes Demonstrate, the Fuse Has Been Lit on the Global Debt Bomb

Πολλαπλές Επιλογές

Θα αναφερθώ στα τεστ πολλαπλών επιλογών που πολλές φορές κρίνουν πολλά για τις ζωές μας. Όχι δεν θα πάω αλλού το θέμα. Στα τεστ αναφέρομε. Πολλοί από εμάς έχουνε δώσει διαγωνισμούς, είτε σε σχολές, είτε στο δημόσιο ή και σε αγγλικά και εξετάστηκαν με το συγκεκριμένο σύστημα. Δεν αντιλέγω ότι είναι ένας τρόπος να δεις αν ο άλλος γνωρίζει. Απλά είναι ένας ηλίθιος τρόπος.
Για να γίνω πιο κατανοητός έχουμε και λέμε. Τα τεστ αυτά επινοήθηκαν και εφαρμόστηκαν στην Αμερική (Wikipedia) απο το 1915. Κοντά μισό αιώνα. Όπως είναι η χώρα του γρήγορου φαγητού, και γενικά του fast living, έτσι είναι και η χώρα που όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα αλλά και με το μικρότερο κόστος. Έτσι και τα multiple choice τεστς πληρούν αυτούς τους κανόνες. Με ένα μικρό σφάλμα (που οφείλεται στην τύχη) έχουμε με λιγότερο προσωπικό να διορθώνει, στο μικρότερο χρόνο, αποτελέσματα. Σήμερα ειδικά, περνάνε από ένα σκάνερ όλες οι απαντήσεις, σαν το Λόττο ένα πράγμα, και τέλος.
Ως εδώ όλα καλά. Φυσικά και η αντιγραφή υπάρχει στις απαντήσεις ανάπτυξης, κλπ κλπ που κάνουν τα τεστ πολλαπλής επιλογής τον καλύτερο τρόπο επιλογής.
Για να εξασφαλιστεί όμως οτι δεν θα βασίζεται η απάντηση τόσο στην τύχη επινοήθηκε η αρνητική βαθμολογία. Γενικά αν έχεις μία απο τέσσερεις απαντήσεις να επιλέξεις, και αν δεν ξέρεις την απάντηση, τότε έχεις 25% πιθανότητα να είσαι σωστός. Αν δεν υπάρχει αρνητική βαθμολογία τότε δεν έχεις τίποτε να χάσεις και να απαντήσεις με το ένστικτο. Αν ξέρεις κάτι αλλά δεν είσαι σίγουρος οι πιθανότητες ανεβαίνουν γιατί αν έχεις αποκλείσει 2 από τις 4 απαντήσεις τότε έχεις 50% πιθανότητες. Έτσι η αρνητική βαθμολογία σου λέει ότι αν απαντήσεις 2-3-4 λάθος σου αφαιρώ και μία σωστή!!!!
Και εδώ αρχίζουν τα παράδοξα. Γιατί 3 λάθος και όχι 1 και να αφαιρείται και μία σωστή. Ποιός θα το ορίσει αυτό;
Πώς ξέρει ο εξεταστής αν ο εξεταζόμενος απάντησε από τύχη ή όντος έκανε λάθος;
Με ποιό δικαίωμα αφαιρείται και μία σωστή με Χ λάθος απαντήσεις;
Είναι εκφοβισμός. Και αν κάτι σε φοβίζει σε αποτρέπει. Αλλά αν είσαι ανάμεσα σε 2 απαντήσεις με 50% πιθανότητα να πιάσεις κάτι τότε την αγνοείς και προχωράς ή την απαντάς;
Ένα τεστ 50 ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής δίνει καλύτερα αποτελέσματα ως προς την γνώση των διαγωνιζόμενων από ένα τεστ ανάπτυξης με 4 ερωτήσεις;
Βέβαια μερικές λύσεις υπάρχουν. Για παράδειγμα από τις συνήθως 4 απαντήσεις θα μπορούσαν να υπάρχουν 10. Θα μπορούσαν να υπάρχουν πολύ περισσότερες ερωτήσεις από 40-50. Αλλά πάλι το παράγοντα τύχη δεν τον εξαλείφεις.
Αν θες να δεις τελικά τις γνώσεις πάνω σε ένα θέμα καλύτερα είναι καλύτερα να δόσεις τεστ με ερωτήσεις που θέλουν απαντήσεις ανάπτυξης.
Αλλά γενικά τα τεστ είναι για φιλτράρισμα. Μέτρηση γνώσης κλπ. Για ποιο σκοπό; Για την επιλογή των καλύτερων. Και οι υπόλοιποι στον Καιάδα Αλλά σε μία τέτοια κοινωνία που έχει πάρει μορφή μέσα από οικονομικά συστήματα ανταγωνισμού και ποδοπατήματος τότε αυτά τα ηλίθια τεστ είναι που θα κρίνουν το μέλλον σου. Όπως και η βάση του 10 για να εισαχθείς σε μία σχολή.

Είναι δυνατόν;

Στη σελίδα 15 της εφημερίδας ¨ΤΑ ΝΕΑ" γράφει ότι ο χαμαιλέων είναι είδος υπό εξαφάνιση στη Χίο. εδώ