Μοσχάρια Αργεντινής ...revisited

Εντωμεταξύ στην Αργεντινή εξακολουθούν να ασχολούνται με τα μοσχάρια και τα χοιρινά...:

Χοιρινό αντί...βιάγκρα προτείνει η πρόεδρος της Αργεντινής

Η πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας σε λίγες παραγράφους

Από τον Martin Hutchinson, στο Money Morning:
As Greece’s Woes Demonstrate, the Fuse Has Been Lit on the Global Debt Bomb

Πολλαπλές Επιλογές

Θα αναφερθώ στα τεστ πολλαπλών επιλογών που πολλές φορές κρίνουν πολλά για τις ζωές μας. Όχι δεν θα πάω αλλού το θέμα. Στα τεστ αναφέρομε. Πολλοί από εμάς έχουνε δώσει διαγωνισμούς, είτε σε σχολές, είτε στο δημόσιο ή και σε αγγλικά και εξετάστηκαν με το συγκεκριμένο σύστημα. Δεν αντιλέγω ότι είναι ένας τρόπος να δεις αν ο άλλος γνωρίζει. Απλά είναι ένας ηλίθιος τρόπος.
Για να γίνω πιο κατανοητός έχουμε και λέμε. Τα τεστ αυτά επινοήθηκαν και εφαρμόστηκαν στην Αμερική (Wikipedia) απο το 1915. Κοντά μισό αιώνα. Όπως είναι η χώρα του γρήγορου φαγητού, και γενικά του fast living, έτσι είναι και η χώρα που όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα αλλά και με το μικρότερο κόστος. Έτσι και τα multiple choice τεστς πληρούν αυτούς τους κανόνες. Με ένα μικρό σφάλμα (που οφείλεται στην τύχη) έχουμε με λιγότερο προσωπικό να διορθώνει, στο μικρότερο χρόνο, αποτελέσματα. Σήμερα ειδικά, περνάνε από ένα σκάνερ όλες οι απαντήσεις, σαν το Λόττο ένα πράγμα, και τέλος.
Ως εδώ όλα καλά. Φυσικά και η αντιγραφή υπάρχει στις απαντήσεις ανάπτυξης, κλπ κλπ που κάνουν τα τεστ πολλαπλής επιλογής τον καλύτερο τρόπο επιλογής.
Για να εξασφαλιστεί όμως οτι δεν θα βασίζεται η απάντηση τόσο στην τύχη επινοήθηκε η αρνητική βαθμολογία. Γενικά αν έχεις μία απο τέσσερεις απαντήσεις να επιλέξεις, και αν δεν ξέρεις την απάντηση, τότε έχεις 25% πιθανότητα να είσαι σωστός. Αν δεν υπάρχει αρνητική βαθμολογία τότε δεν έχεις τίποτε να χάσεις και να απαντήσεις με το ένστικτο. Αν ξέρεις κάτι αλλά δεν είσαι σίγουρος οι πιθανότητες ανεβαίνουν γιατί αν έχεις αποκλείσει 2 από τις 4 απαντήσεις τότε έχεις 50% πιθανότητες. Έτσι η αρνητική βαθμολογία σου λέει ότι αν απαντήσεις 2-3-4 λάθος σου αφαιρώ και μία σωστή!!!!
Και εδώ αρχίζουν τα παράδοξα. Γιατί 3 λάθος και όχι 1 και να αφαιρείται και μία σωστή. Ποιός θα το ορίσει αυτό;
Πώς ξέρει ο εξεταστής αν ο εξεταζόμενος απάντησε από τύχη ή όντος έκανε λάθος;
Με ποιό δικαίωμα αφαιρείται και μία σωστή με Χ λάθος απαντήσεις;
Είναι εκφοβισμός. Και αν κάτι σε φοβίζει σε αποτρέπει. Αλλά αν είσαι ανάμεσα σε 2 απαντήσεις με 50% πιθανότητα να πιάσεις κάτι τότε την αγνοείς και προχωράς ή την απαντάς;
Ένα τεστ 50 ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής δίνει καλύτερα αποτελέσματα ως προς την γνώση των διαγωνιζόμενων από ένα τεστ ανάπτυξης με 4 ερωτήσεις;
Βέβαια μερικές λύσεις υπάρχουν. Για παράδειγμα από τις συνήθως 4 απαντήσεις θα μπορούσαν να υπάρχουν 10. Θα μπορούσαν να υπάρχουν πολύ περισσότερες ερωτήσεις από 40-50. Αλλά πάλι το παράγοντα τύχη δεν τον εξαλείφεις.
Αν θες να δεις τελικά τις γνώσεις πάνω σε ένα θέμα καλύτερα είναι καλύτερα να δόσεις τεστ με ερωτήσεις που θέλουν απαντήσεις ανάπτυξης.
Αλλά γενικά τα τεστ είναι για φιλτράρισμα. Μέτρηση γνώσης κλπ. Για ποιο σκοπό; Για την επιλογή των καλύτερων. Και οι υπόλοιποι στον Καιάδα Αλλά σε μία τέτοια κοινωνία που έχει πάρει μορφή μέσα από οικονομικά συστήματα ανταγωνισμού και ποδοπατήματος τότε αυτά τα ηλίθια τεστ είναι που θα κρίνουν το μέλλον σου. Όπως και η βάση του 10 για να εισαχθείς σε μία σχολή.

Είναι δυνατόν;

Στη σελίδα 15 της εφημερίδας ¨ΤΑ ΝΕΑ" γράφει ότι ο χαμαιλέων είναι είδος υπό εξαφάνιση στη Χίο. εδώ

Κάτω το ΚΡΑΤΟΣ...

...ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ...

Νομίζει κανείς πως πλέον ο όρος κράτος έχει σημασία;
Κατά τη γνώμη μου τελείωσε και αυτό. Μετά τις αυτοκρατορίες σειρά είχε το κράτος. Μικρότερα κομμάτια από τις παλιές αυτοκρατορίες (με τελευταία την ΕΣΣΔ που μας τελείωσε, και την Κίνα, που έχει τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό της), ονομάστηκαν κράτη. Πέρα από την έννοια κράτος που σημαίνει δύναμη κατα τους αρχαίους, ήταν και ένας τρόπος διακυβέρνησης Σε ένα κομμάτι γης, πχ Ελλάδα, τοποθετείς νόμους, παιδεία, χρήμα, σύμφωνα με τα συμφέροντα κάποιων, πχ εκκλησίας. Εκεί μέσα αναπτύσσονται οικονομικές σχέσεις που δημιουργούν κάποιους, τους κάνουν ισχυρούς και τους υπόλοιπους και περισσότερους κατά κάποιο τρόπο δούλους. Επειδή όμως συνέβαινε να εκλέγονται οι δυνάστες απο τους δούλους, υπήρχε και κάποια ανοχή. Παραχωρούνταν κάποια πράγματα και στο λαουτζίκο για να μην σηκώνει και πολύ κεφάλι και γίνει και καμία ανατροπή
Απο εκείνο το σημείο περάσαμε στη δημιουργία επιχειρήσεων. Τίποτα κακό. Μέχρι κάποια στιγμή. Αυτές όμως μεγάλωναν και είχαν στα χέρια τους πλούτο, πολλές φορές μεγαλύτερο απο άλλα κράτη. Έκαναν επεκτάσεις και στο εξωτερικό και να συνεχίζουν να συσσωρεύουν τόσο πολύ πλούτο που άρχισαν να μην μπορούν να ελεγχθούν από κανέναν.
Μέσω αυτής της δύναμης που έχουν συγκεντρώσει, πλέον μπορούν να ελέγχουν ολόκληρα κρατη, Μπορούν να θεσπίζουν νόμους. Να την σκαπουλάρουν σε κάποιες στραβές και γενικότερα να καταργήσουν κάθε έννοια "κράτους" όπως την ξέραμε. Δεν είναι παρατραβηγμένο τίποτε. Η google αυτή τη στιγμή για παράδειγμα ξέρει για τον καθένα μας πράγματα που ούτε η καλύτερη αστυνομία δεν θα μπορούσε να γνωρίζει. Το facebook μας έχει επίσης φακελωμένος Εταιρείες με αμυντικό εξοπλισμό, αυτή τη στιγμή δημιουργούν επεισόδια ανάμεσα σε δύο χώρες για να πουλήσουν τα προϊόντα τους.
Το κράτος πέθανε.