GELİYORUM…
Galiba yetti,
Nedendir bilmem ama,
YETTİ…
Bazen “kafaları kırdık”, tek gecelik kararlarla,
Avrupa’yı gezdik.
Üniversite işgal ettik, polisten kaçtık.
Pizza için nefesimiz kesildi, Napoli dedik,
Arkasından
Sokakta gasp edildik.
Güzeldi, unutulmaz hiç…
Fakat,
Efes içmeyi özledim…
Sabaha kadar manasızca çay içerek kâğıt oynamayı,
En sonunda yine aynı iskenderi yemeyi
Ve bunu hayat tarzı haline getirmeyi, getirtmeyi özledim…
Ankara’yı özledim, arabamı özledim,
Ha İstanbul için ise ÖLÜYORUM…
Evimi özledim…
Hayallerimde artık çok daha yüksekten uçuyo şimdi
Pos bıyıklarıyla…
İçinde ailem, beni bekliyo,
Benim içim gidiyo…
ÖZLEDİM…
Meğer ne zormuş ait olmadığın yerde olmak,
Meğer…
Ne zormuş meğer,
Seni bekleyenlerin yanında olamamak
Tam da olman gereken anda…
FAKAT,
Yanındayken öpmeyi ihmal ettiğim Annem için geliyorum…
Babamla atlattıklarımızın arkasından,
Gülmeye geliyorum…
Belki kardeşime ilk defa abi olmak için,
Hayatı boyunca yanında olduğumu hissettirmek için
Geliyorum…
Aysu’mu
Yemek için geliyorum…
Eh biraz da büyümüş havalarına girmeye,
Kuzenleri bi araya toplamaya geliyorum…
Buraya gelirken geride bıraktıklarımı selamlamaya,
“Nerededir şimdi?” diye aklından geçirenleri sıkı sıkı kucaklamaya
Geliyorum…
Meğer zaten kalbimi buraya getirmeyi unutmuşum,
O’nu geri almaya
GELİYORUM…
Orçun~
03.03.2009
NA
