28 Aralık 2009 Pazartesi
118 μέρες στην κόλαση...
Στοιχεία της παράνοιας των Φρουρών νομίζω πως θα αναγνωρίσετε στον κάθε ρατσιστή, ξενόφοβο, συνωμοσιολόγο. Βασανιστή ή απλά αφελή τηλεθεατή...
Δείτε εδώ απόσπασμα συνέντευξής του.
25 Aralık 2009 Cuma
16 Aralık 2009 Çarşamba
11 Aralık 2009 Cuma
11 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για το παιδί
Είναι αυτονόητο ότι τα παιδιά χρειάζονται την αγάπη και τη φροντίδα μας όχι μόνο την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού αλλά όλες τις ημέρες του χρόνου. Την ημέρα όμως αυτή, όλοι εμείς που υπήρξαμε παιδιά αλλά και αποκτήσαμε δικά μας παιδιά αναλογιζόμαστε με ευθύνη και ευαισθησία το παρόν αλλά και το μέλλον τους: το δικαίωμα να ζουν, το δικαίωμα να ζουν σ΄ένα κόσμο ειρηνικό, το δικαίωμα να έχουν τροφή, νερό και ένδυση, το δικαίωμα να έχουν σπίτι, το δικαίωμα να μορφώνονται, το δικαίωμα να παίζουν, το δικαίωμα να μιλούν ελεύθερα, το δικαίωμα να μεγαλώνουν με αγάπη, ασφάλεια, στοργή και σεβασμό.
6 Aralık 2009 Pazar
Δολοφωνική απόπειρα
http://www.youtube.com/watch?v=_zAroU1wEl0
5 Aralık 2009 Cumartesi
Πονόδοντος
Τι ορίζει το χρήμα άραγε; Τι αντιπροσωπεύει; Δηλαδή ποιός ορίζει οτι αυτό που αγοράζω κάνει για παράδειγμα 5Ε και όχι 6;
Κάποτε οι άνθρωποι κατάφεραν να αντικαταστήσουν τις ανταλλαγές με το χρήμα. Έξυπνο και χρήσιμο.
Μετά συνδιάστηκαν με αυτές τις ανταλλαγές και ο κόπος για να παραχθεί το προϊόν προς ανταλλαγή, μετά κάπου μπήκε το κέρδος και η υπεραξία και μετά έγινε το μπάχαλο που ξέρουμε σήμερα.
Όμως αφού είναι όλοι αυτοί οι παράγοντες κοινοί για τους ανθρώπους, γιατί ένας εργάτης στην Κίνα ή στην Ινδία και το Πακιστάν πληρώνεται για ένα μήνα εργασία λιγότερο απ' ότι ένας εργάτης σε μία μέρα στην Ευρώπη;
Κάποτε το χρήμα συνδέοταν με την δύναμη που είχε μία χώρα σε αντιστοιχία με το χρυσό, κατα κάποιο τρόπο. Πολλοί θα νομίζουν οτι αυτό ισχύει και σήμερα. Όμως κάνουν λάθος. Το χρήμα και η αντιστοιχία του σε χρυσό έχει καταργηθεί. Σήμερα το χρήμα έχει την αξία που αυτό αναγράφει πάνω στο χαρτονόμισμα. Δηλαδή αν ένα χαρτονόμισμα έχει αξία 10Ε τότε η αξία του είναι 10Ε...
Και τι είναι 10Ε ή 10$ ή οτιδήποτε άλλο; Ποιός έχει ορίσει τι είναι; Και γιατί ο εργάτης της Κίνας να μην πέρνει 10Ε για την κάθε ώρα δουλειάς του;
Μετά απο την παραπάνω ιστορία ιδρύθηκαν οι Κεντρικές Τράπεζες. Αυτές έιναι ουσιαστικά, διηκιτικά συμβούλια ιδιοτών (που έχουν στην κατοχή τους τράπεζες κοινές επενδυτικές κλπ). Σε συνδιασμό με οικονομολόγους βγάζουν χρήματα. Δηλαδή τυπώνουν χρήματα. Πόσα χρήματα χρειάζεται ένα κράτος πχ ΗΠΑ σήμερα; Τόσα θα τυποθούν. Όμως δεν τα δίνουν τζάμπα. Τα διοχετεύουν με ένα επιτόκιο Α% σε αυτήν την χώρα. Δηλαδή η χώρα είναι ο δανιστής της Κεντρικής τράπεζας και πρέπει να επιστρέψει πίσω χρήματα με τόκο, σε διάφορες μορφές όπως τίτλοι κλπ. Και φυσικά κάθε παραχαράκτης δεν είναι καλό να υπάρχει γιατί χαλάει την δουλειά της Κ.Τ. αφού βγάζει το ίδιο προϊόν.
Και αν κάποιος είναι μέλος του δ.σ. μίας Κ.Τ.; (Με πολύ απλοϊκή γραφή).
Πιστεύεις ακόμα στο Θεό. Αν ναι τότε αρχίνα να προσκυνάς τα μέλη που πέρνουν αποφάσεις σε μία κεντρική τράπεζα. Αυτοί λογικά μπορούν να κάνουν τα πάντα. Μπορουν να ζήσουν υπεράνω χρημάτων.
Γιατί γίνονται οι πόλεμοι σήμερα; Για τα λεφτά, το πετρέλαιο, τις αρρώστιες, το νερό, τον αέρα, για όλα. Για να έχει κάποιος περισσότερα τέτοια τα οποία σημαίνουν λεφτά. Και θα του δώσει κύρος και δύναμη. Αλλά τα λεφτά έχουν μόνο την αξία που λένε. Και την αξία αυτή την ορίζουν κάποιοι. Αρρώστιες σπέρνονται και θερίζουν. Υποσιτισμός σκοτώνει ανθρώπους για να ζούνε σε αφθονία κάποιοι άλλοι. Γιατί; Για το χρήμα. Που στην τελική δεν έχει καμία αξία, παρα μόνο αυτήν που αναγράφει.
Υ.Γ.(Και μην νομίζει κανεις οτι οι οικονομικές επιστήμες είναι επιστήμες. Μπορεί να προβλέψει κανείς αν ο πρόεδρος μιας κ.τ. ξυπνήσει την επομένη με πονόδοντο; )
2 Aralık 2009 Çarşamba
Είναι Άβαρος μόνον ο Αλαβάνος;
Του Θανάση Καρτερού
Διχαστική, βαθιά διχαστική, εμπρηστική, διασπαστική, υβριστική, σύμπτωμα της παιδικής αρρώστιας του κομουνισμού, παλαιάς κοπής: Μικρό απάνθισμα μεταμοντέρνας κριτικής συντρόφων σε σύντροφό τους για ομιλία του από κομματικά νόμιμο βήμα. Η οποία ομιλία, σύμφωνα με μια πολύ προχωρημένη εκδοχή, «υπαγορεύεται από προφανείς σκοπιμότητες». Τόσο προφανείς που η σχετική ανακοίνωση δεν λαμβάνει τον κόπο να τις κατονομάσει.
Θα πει ίσως κάποιος ότι με το περίσσευμα δημοκρατίας του «χώρου» δεν είναι και προς θάνατον μια - δυο βαριές κουβέντες. Κακώς θα το πει. Διότι με το περίσσευμα αγριότητας που επί δεκαετίες χαρακτήριζε επίσης τον «χώρο» θα έπρεπε να προσέχουν όλοι τι λένε και πώς. Και αν -αν λέμε- ο κατηγορούμενος διέπραξε με την ομιλία του όσα τρομερά τού καταλογίζουν, τότε τι ακριβώς διαπράττουν όσοι απαντούν έτσι; Οι οποίοι μάλιστα, σε αντίθεση με το θύμα της παιδικής ασθένειας, και υγιείς είναι και κατέχουν κομματικές θέσεις και εκπροσωπούν στη Βουλή τον «χώρο» - και άρα εκπροσωπούν πιο έγκυρα την κουλτούρα του διαλόγου του.
Ένας, οπαδός της ψυχραιμίας προφανώς, απάντησε στη χθεσινή "Αυγή" επί της ουσίας για τον αριστερό ευρωπαϊσμό. Κατά τα λοιπά, το αριστερό κομμάτι του ουρανού γέμισε μπαμ-μπουμ, πυροτεχνήματα, καπνούς, θραύσματα αλαλαγμών, που μάλλον κρύβουν παρά απαντούν. Μήπως δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούν με όσα είπε ακατονόμαστος; Θεωρούν ανάξιους απάντησης τους διαβολικούς του στίχους; Μήπως άλλα τους φταίνε κι όχι η συγκεκριμένη ομιλία; Ας το πουν με πολιτικούς όρους. Τι δουλειά έχει εδώ η δίκη προθέσεων και το ξεκατίνιασμα του ανθρώπου αντί για το ξετίναγμα απόψεων;
Και η παράσταση κομματικού πατριωτισμού γίνεται θέατρο του παραλόγου όταν οι πιο αυστηροί δημόσιοι κατήγοροι του επίδοξου διασπαστή δεν έχουν πρόβλημα να αναγνωρίζουν στον εαυτό τους δικαιώματα διάσπασης… αφού εξαντλήσουν όλα τα μέσα αλλαγής γραμμής! Ή να είναι υπερήφανοι βουλευτές ενός «μορφώματος» του οποίου αρνούνται να είναι ταπεινά μέλη, έστω κι αν άλλα λέει το κόμμα τους. Ή να τσαλακώνουν δημοσίως την ηγεσία τους με τη βαριά κατηγορία ότι ρευστοποιεί το κόμμα! Νυν υπέρ πάντων ο αγών για τη σωτηρία της ανανεωτικής αριστεράς λοιπόν. Αλλά είναι σίγουρα Άβαρος μόνον ο Αλαβάνος; Για να ξέρουμε πότε τελικώς θα έχει σωθεί η Πόλις και θα μπορούμε να ψάλουμε τη Υπερμάχω…
1 Aralık 2009 Salı
Φιλανθρωπία
Πάλι στα πολιτικά αλλά δε βαριέσαι...
Τι θα πει επίδομα αλληλεγγύης; Τόσα χρόνια γιατί δεν έγινε μία επένδυση στην παιδεία της χώρας;
Αυτή τη στιγμή η οικονομία τη Ελλάδας βασίζεται καθαρά στον τουρισμό και σε τίποτε άλλο. Δεν έχει τίποτε εξαγώγιμο και απο την άλλη ο τουρισμός χτυπιέται δυνατά απο τις γειτονικές χώρες που δεν εχουνε τόσο δυνατό νόμισμα οπότε έχουνε πιο φθηνές υπηρεσίες.
Πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή δεν έχουμε.
Απο εξαγωγή κάτι άλλου δεν...
Θα μπορούσαμε να έχουμε όμως έρευνα. Για παράδειγμα η σκανδιναβικές χώρες είναι πρώτες σε έρευνα και ανάπτυξη στις ανεμογεννήτριες Όταν ο ελληνάρας θα αγοράσει μερικές απο αυτές τότε ένα μέρος των χρημάτων του θα πάει στο πανεπιστήμιο που ανέπτυξε ή τις βελτίωσε, έμμεσα ή άμμεσα...
Και εδώ τι; Ολυμπιακή αγώνες και μετά το ρίξαμε στην ντόπα.
Πρωτάθλημα ευρώπης στο ποδόσφαιρο και πληρώνουμε για να παίξουμε μία ώρα μπάλα. Δεύτερη παγκόσμια θέση στο μπάσκετ και τα προαύλια με τις μπασκέτες είναι κλειδωμένα.
Και αυτό δεν είναι τίποτε. Απλά δείχνει την νοοτροπία που επικρατεί.
Τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν Έρευνα ουσιαστική δεν υπάρχει και αντί στην τελική να ρίξουμε τα βάρη στον ίδιο μας τον εαυτό κοιτάμε να ρίξουμε πάντα τα βάρη στους άλλους. Το ψάρι απο το κεφάλι βρωμάει, αλλά και το σώμα συμμετέχει στην διαδικασία της σαπίλας.
Δε μας φταίει η Αμερική που είναι υπερδύναμη. Κάποιοι εκεί επένδυσαν για να γίνει (καλός ή κακός με τις συνέπειες που έχει αυτό). Εδώ περιμένουμε πάντα τα δάνεια απο το εξωτερικό να τα φάνε οι μεσάζοντες; Και οχι οτι ο λαος ειναι τεμπέλης. Αντίθετα, με έρευνες που έχουνε γίνει δείχνει οτι δουλεύει πολύ περισσότερο απο σχεδόν όλη την ευρώπη και είναι και πιο παραγωγικός. (Αν θυμάμαι καλά μια παλιά Κυριακάτικη το έλεγε). Αλλά προσπαθεί για πενταροδεκάρες για να φάνε οι άλλοι απο αυτό που με τον ιδρώτα του έφτιαξε.
Γι' αυτό δεν είναι παράξενο που στην Αγγλία μας κοροϊδεύουν στις εφημερίδες τους. Δεν είναι μισέλληνες. Εμείς είμαστε μαλάκες. Και φυσικά δεν μας φταίει κανένα ΔΝΤ που θα αρχίσει να μας εποπτεύει. Απλά ας γυρίσουμε να ζητήσουμε πλέον οτι μας ανήκει.
Κάτι ήξερε ο ποιητής
ο τραγουδοποιός εν προκειμένω
...
Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.
Πέρασαν για πάντα
οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες
οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών......