"peki ya altın topa ne oldu?"

Dünyada iki tür insan vardır: tüm kalbiyle sevdiği altın topunu bir gün nehire düşüren prenses ve ona yardım edip altın topu nehirden çıkaran, öpünce prens olan kurbağanın evlenip sonsuza kadar mutlu yaşadığı masalı dinledikten sonra altın topa ne olduğunu merak edenler ve etmeyenler.

Birinci gruptaki insanlar nesnelerle bağlar kurarlar. Bu bir yüzük olabilir örneğin. Bir ice-tea kutusu olabilir gerekirse. İnsan isterse bir domatese bakarken de ağlayabilir.

İkinci gruptaki insanlar masal bittikten sonra başka bir masal dinlemek için uzaklaşırlar. Onlar için top dekorun bir parçası, bir oyuncak, bir nesnedir yalnızca.

Birinci gruptaki insanlar, ikinci gruptaki insanların arkalarında bıraktığı zaman diliminde yaşamaya devam ederler. Bir gün zaman makinası keşfedilecekse mutlaka birinci gruptaki insanlar tarafından keşfedilecektir.

kayıtsızım yalanı..

durdum düşündüm.elimde hiç bişey yoktu ki.ne diye cevap vericektim.sonra ertesi günkü yapıcağım şeyleri iptal ettim. gerek yoktu yapmaya. ders çalışmama gerek yoktu. okulu tam zamanında bitirmeme de gerek yoktu. oyunu kuralına göre oynamak ne kadar da aptalcaymış.
bi gün sonraki işlerimi de iptal ettim. sadece vakit geçirmek üzerine çalışıyordum. vaktimi eglenceli geçirmek. sevdiğim şeyleri yapmak. kuralları bozmak içimde vicdan azabı bölgesinde bi hareketllik başlattı. isyanı kısa sürede bastırdım. ertesi günkü işlerimi de erteledim.
daha kayıtsızım artık bu 'fazla' gündelik işlere.
farkıdnayım ki hiçbirinin sonu yok, benim var.
şimdilik yarınki işlerimi iptal etmedim.halen o isyandan dolayı destek kuvvetlere ihtiyaç duyuyorum. ama evet daha kayıtsızım.yarın sınava girmeyip tiyatro dersine gitmek mi? yok o kadar olmadı..'bonus' heyecanlar=)
evet yarın için ders çalışıyım biraz daha. kayıtsızım palavrasını da attım bugün yine kendime. rutin devam etmeli.bu isyan da ne bitmedik isyanmış aq....

Nası bişi bu yaa!

Sabah saat 11 de kaktım.
Dişimi fırçaladım.
Bilgi işleme nöbete geldim.
Boşluk mevcut olduğu için boş işler yapıyorum.
Birazdan EDT çalışcam.
Lost da izleyebilirim ama o dizi pek sarmadı beni. Sarışın çok güzel.
Öğlen aç aç derse gitcem çünkü lanet yemekhanede kartlı geçişi açmıyolar çok kuyruk oluyo.
Dersten sora idmana gitcem halbuki idman olmasa NEV konseri yurdumun hemen karşısında dibine kadar içsem bişi olmaz.
Ama pazar günü maçımız var Sakarya ile.
Gece de EDT çalışmak isterim ama yurtta muhabbet olunca yapcak bişi yok insanın canı istemiyo.
Bi sene boyunca istedi ama bu sene istemiyo.
O duygu çok garip insanın kendisi için yapmak istediği bi suru sey var fakat.
Fakat o kadar da yapması zevkli olan şeler var ki insan ister istemez kendini "eee s.kt.r et" şeklinde ifade ediyor.
Sonra gece gene 12 de yatma kararı alı 3 gibi yatmış olur sabah da sove sove bilgi işlem nöbetime gelirim.
Aslında nöbete değil kendime söverim....

Kadınlar neden her yazdıkları mektubu göndermezler?

Tanrı beni ilk başta sana kul yaptı, sonra
Keyfine el koymayı kurmamı yasak etti.
Ya da özlem duymamı hesaplı zamanlara;
Kölenim ya, boş vaktin olsun diye bekletti.
Ah, bırak katlanayım, el pençe divan; değer,
Senin özgürlüğünün tutuklu yokluğuna;
Her mihnete sabreder, her azara baş eğer,
İncittin diye hiç suç yüklemez bile sana.
Sen nerede olursan ol, yetkin, güçlü, özgürsün;
Hakimsin dilediğin gibi kendi vaktine;
Canın neyi isterse varsın o keyif sürsün,
Kendine suç işlersen kendin bağışla yine.
Beklemek cehennemdir, ama beklerim seni,
İyi kötü demeden, suçlamadan keyfini..*

*alıntıdır nereden olduğu bilinmese de..

Ο ΔΗΜΟΣ ΘΗΒΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΓΗΠΕΔΟΥ

Η Ε.Π.Σ.Β έχει αποφασίσει οι ποδοσφαιρικές ομάδες να αγωνίζονται σε γήπεδο με χόρτο.
1.Λίγα σωματεία έχουν την οικονομική δυνατότητα να κατασκευάσουν το γήπεδο.
2. Τα γήπεδα είναι δημοτικά αθλητικά κέντρα.
Επομένως την παρέμβαση στα γήπεδα την έχει ο Δήμος.
Ο Δήμαρχος Θηβαίων κ.Σφίγος αποφάσισε την κατασκευή γηπέδου στο Νεοχωράκι.
Αλήθεια κ.Δήμαρχε με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή.
Θέλω να τονίσω ότι το συγκεκριμένο χωριό δεν έχει ποδοσφαιρική ομάδα.
Άραγε ποιος θα αγωνίζεται σε αυτό τον χώρο.
Δεν ξέρω αν στο πρόγραμμα του Δήμου είναι και η ίδρυση ποδοσφαιρικής ομάδας.
Ελπίζω ότι η απόφαση αυτή να μην είναι λόγω των αποτελεσμάτων των δημοτικών εκλογών.
Ο δήμαρχος ακόμα έχει φτάσει και στο σημείο να μην επιτρέπει την ομάδα του Μουρικίου να αγωνίζεται στο γήπεδο της Θήβας (φυσικά όταν η Θήβα παίζει εκτός έδρας) και έτσι τα έξοδα της ομάδας να μεγαλώνουν.

Δυσκολος Δρομος

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα… Από την στιγμή που πήρες τον θρόνο της εκκλησίας ήσουνα ο πιο δραστήριος από όσους πέρασαν. Από την αρχή προσπάθησες να μπεις σε χωράφια πολιτικά. Να διεκδικήσεις κοσμικά αξιώματα. Πολλοί σου συμπαραστάθηκαν. Άλλοι τόσοι ήταν και είναι εναντίον σου. Αυτοί που ήταν κυρίως μαζί σου είναι από την φτωχολογιά. Από μια τάξη που δεν έχει ευκαιρία να μορφωθεί και αφήνει την ελπίδα στον θεό. Μια ελπίδα που η εκκλησία εκμεταλλεύεται για να πλουτίσει. Να αυξήσει το κεφάλαιό της και να αγοράσει όλο και πιο πολλές εκτάσεις, όλο και πιο πολλά ακίνητα. Που δεν τα δίνει στη φτωχολογιά που την στηρίζει, και που πονάει και πεινάει. Τα τρώει για να αγοράζει ακριβά αυτοκίνητα και ακίνητα. Επίσης σε στήριξε η ακροδεξιά, που και εσύ με την σειρά σου στήριξες, αφού την έβαλες στην δεξιά του κυρίου. Αφού δεν ξέρεις τι έκανε αυτή η δεξιά στην χούντα, στον απλό λαό, γιατί τότε σαν λαμπρός νέο διάβαζες…

Πολλοί θα πουν πως όλα εδώ πληρώνονται. Αλλά και αυτό στενοκεφαλιά είναι. Ποτέ δε θα ευχόμουνα σε άνθρωπο να περάσει αυτά που περνάς. Γιατί μέχρι να σε τελειώσει είναι μεγάλος ο πόνος. Ειδικά αν κάποιος κοντά σου υπέφερε και έφυγε έτσι. Ούτε και συ αξίζεις κάτι τέτοιο είτε την γλιτώσεις, πράγμα που εύχομαι, είτε όχι. Και είναι μακάβριο να ξέρεις πως είναι η κατάσταση. Απλά πρέπει να αναρωτηθείς πώς έχουνε τα πράγματα. Μήπως πρέπει πριν να είναι αργά να βοηθήσεις και λίγο υλικά το φτωχό λαό? Γιατί ξέρεις ότι δεν περνάει και καλά; Μήπως να βοηθήσεις και την νεολαία; Μήπως να δώσεις στο λαό λίγη από την περιουσία της εκκλησίας;

Βλέπεις πως οι παναγιότατοι συνάδελφοί σου σε αυτήν την τεράστια επιχείρηση, ακόμα δεν άφησες τα ηνία, και τρώγονται για το ποιος θα είναι ο αρχηγός. Ματαιοδοξία. Από τα παθήματα τελικά δεν παίρνουνε μαθήματα? Απλά να ξέρει ο κόσμος πως δεν πρέπει να είναι προσωπικές οι βολές. Και άλλος να ήταν στην θέση σου για την εκκλησιαστική επιχείρηση θα τα έκανε όλα. Είναι πολλά τα λεφτά. Απλά επειδή τα φέρνει έτσι ο καιρός καλό θα ήταν να αναθεωρηθούν τα πράγματα.

Καλή ανάρρωση.

Οι ΗΠΑ στα Βαλκανια

Μετά την μεταπολίτευση, από το 1974, η χώρα διοικείται ουσιαστικά από 2 παρατάξεις. Η μία είναι η δεξιά ΝΔ και το κεντροδεξιό (πλέον) ΠΑΣΟΚ. Από τότε μέχρι σήμερα η χώρα είδε τεράστιες αλλαγές και προς το καλό και προς το κακό. Είδε Ολυμπιακούς αγώνες, μετρό, ευρυζωνική σύνδεση ιντερνέτ καθώς και μαζικές πορείες, δάνεια που αυξάνονται αλματωδώς, μισθούς πείνας και συντάξεις στα 65 και πολλά άλλα τέτοια, που συνθέτουν μία οικονομία κράτους στα πρότυπα του Αγγλοσαξονικού μοντέλου.

Άλλωστε η χώρα μας είχε και έχει σαν δείκτη τις εκ δύσεως προσταγές για διάφορα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα. Δεν είναι διόλου τυχαίο άλλωστε πως μέσα σε αυτά τα χρόνια από τη μεταπολίτευση και μετά διοικούν τη χώρα μας 2 παρατάξεις. Οι ομοιότητες άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίες και λίγες. Εκτός από τα δύο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται, οι αρχηγοί τους μεγαλύτεροι ομοιότητα με αυτών της Αμερικής. Στην ΝΔ ο Κ. Καραμανλής έχει τα ινία της αρχηγίας για δεύτερη συνεχόμενη θητεία ενώ ο Γ. Παπανδρέου, αφού δεν κατάφερε να φέρει σε νικηφόρο αποτέλεσμα το κόμμα του, βάζει θέμα επανεκλογής. Κάτι σαν τον Bush και τους δημοκρατικούς που κατεβαίνουν με τρεις υποψήφιους, τον έναν από αυτούς που θα εκλέξει ο κόσμος του κόμματος. Όπως ακριβώς και στο ΠΑΣΟΚ…

Φυσικά και η πολιτική που ακολουθείται είναι και αυτή παρόμοια. Συντηρητικοί οι ρεπουμπλικάνοι, έτσι και η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ έχει και αυτό ομοιότητες με τους δημοκρατικούς. Μία πιο Light δεξιά πολιτική από την ΝΔ, που όμως τόσα χρόνια εξυπηρετεί και αυτή το κεφάλαιο και λιγότερο δίνει κοινωνικές παροχές στο λαό, βάζοντας σαν πρώτο στόχο την ανάπτυξη και έπειτα την κοινωνική πολιτική και την παιδεία.

Φυσικά από τα αμερικανικά πρότυπα δεν θα μπορούσανε να αποκλίνουν και οι επιχειρήσεις μας. Μετά από πώληση αρκετών δημόσιων επιχειρήσεων σε ιδιώτες, ακολουθείται η μετανάστευση των παραγωγικών μονάδων σε χώρες της Βαλκανικής, με σκοπό την μείωση του εργατικού και παραγωγικού κόστους και ακόμα μεγαλύτερης αύξησης του κέρδους, καθώς και την δραστηριοποίηση σε αυτά τα μέρη. Σαν αποτέλεσμα έχει να αυξηθεί η ανεργία στον εργατικό στρώμα και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας στον τομέα παροχής υπηρεσιών. Πανομοιότυπη τακτική αμερικάνικων επιχειρήσεων που έδιωξαν τις μονάδες παραγωγής τους στην Ασία (κίνα, Ταϊβάν κλπ) και στη χώρα τους κράτησαν μόνο τα γραφεία διοίκησης και ίσως κάποιες μικρές μονάδες παραγωγής. Αποτέλεσμα η τεράστια ανεργία με αλματώδεις ρυθμούς σε εργατουπόλεις όπως το Detroit.

Φυσικά όμως πέρα από αυτά και ο τομές της εκπαίδευσης δεν θα μπορούσε να διαφέρει. Είναι σχεδόν σίγουρο πως θα δημιουργηθούν πλέον «μη κρατικά» «μη κερδοσκοπικά» πανεπιστήμια. Με χίλια δύο επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές προσπαθούν να μας πείσουν. Η φοιτητική κοινότητα με τη μαχητικότητά της αντιστέκεται, και το κράτος κάνει το ίδιο με την καταστολή του.

Ίσως θα πρέπει οι κυβερνήσεις να καταλάβουνε επιτέλους ότι πέρα από μια γρήγορη και αλματώδης ανάπτυξη, τα μέτρα αυτά και η αντιγραφή της Αγγλοσαξονικής πολιτικής δεν έχουνε μακροπρόθεσμα αποτελέσματα σε μία χώρα όπως η Ελλάδα. Οι ΗΠΑ, σαν ένα καζάνι που βράζει και κάποια στιγμή θα εκραγεί, κρατάνε την οικονομία τους μέσω πολέμων και εκβιασμών κρατών, σε τέτοια υψηλά επίπεδα. Η εκπαίδευση είναι μόνο για την ελίτ ενώ τα γκέτο που δημιουργούνται στις φτωχογειτονιές δεν έχουνε τίποτε διαφορετικό από τις εμφύλιε διαμάχες σε τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής. Ενώ, παράλληλα, στην Αγγλία παρατηρείται το φαινόμενο της No Work Generation. Μιας γενιάς που αρνείται να δουλέψει, αφού έχει αρνηθεί να μορφωθεί και ενώ ενηλικιώνεται βουτάει όλο και πιο πού στην εγκληματικότητα και στην παρανομία με την νέα γενιά να ακολουθεί.

Αν είναι αυτός ο λαός που θέλουμε τότε ας συνεχίσουμε έτσι. Πάμε πολύ καλά. Αν όχι πρέπει να αλλάξουμε πρότυπα πολιτικής…