Και που πηγαν τα λεφτα?

Αλήθεια τι απεγιναν τόσα λεφτά που φάγαμε όλα αυτά τα χρόνια?
Δεν μπορεί να υπάρχει μια καταβόθρα που τα τράβηξε. Αυτό δεν γίνεται. Δεν καταστράφηκαν. Κάπου είναι. Σε κάποιες γωνιές έχουν συγκεντρωθεί; Γιατί δεν τα βρίσκουμε;
Εντάξει. Αυτά που λέω πιο πάνω φαίνονται πολύ παιδικά συμπεράσματα. Αλλά θα δικαιολογηθώ.
Παράδειγμα
Ο μπαμπάκας σου, (για κοινούς ανθρώπου μιλάμε) είχε έναν κολλητό. Γιατρό. Ε με το καιρό ο κολλητός έγινε διευθυντής του νοσοκομείου. Και τότε ο μπαμπάς σου για να βγάλει εύκολο χρήμα τι κανει; Ανοίγει μία εταιρεία φαρμάκων. Παραγκέλνει απο εργοστάσιο παρασκευής να του φτιάχνουν κάτι σαν ασπιρίνη. Αλλά ουσιαστικά το μόνο που θα διαφέρει είναι το όνομα. Και ο κολλητός υπογράφει για μεγάλη προμήθεια στο νοσοκομείο που διευθύνει αυτής της ασπιρίνης (που κοστολογείται σε μεγαλύτερη τιμή απο την κανονική). Έτσι μπορέσατε να αγοράσετε την merceda σας... Δεν είναι τόσο απλά βέβαια και απλουστευμένα τα πράγματα. Αλλά έτσι είναι. Και σίγουρα δεν έκανε κάτι παράνομο. Βάση νόμων κινήθηκε. Αλλά έτσι δουλεύουν αρκετά απο τα πράγματα στην χώρα. Και εκεί πήγαν τα λεφτά. Σε υπερκοστολογήσεις οδοποιίας. Σε υπερκοστολογίσεις εξοπλισμού (πόσα πληρώσαμε για το site του κοινοβουλίου;). Και γιατί να πληρώσει ο συνταξιούχος; Γιατί ο μισθωτός; Γιατί ο δημόσιος υπάλληλος;
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Ακόμα και αυτοί που μας έχουν να δουλεύουμε ανασφάλιστοι, κάνουν κακό. Γιατί εμείς θα κριθούμε να πληρώσουμε τις συντάξεις τους. Αυτά τα μεγάλα αφεντικά, τα καθώς πρέπει. Που με όμορφα λογάκια μας λένε οτι ο καλός πάει μπροστά ενώ αυτός που δεν προσπαθεί μένει να τον φάει η μαρμάγκα. Τα λαμόγια αυτά. Εκεί βρίσκονται τα λεφτά. Και η πολιτεία έχει ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ας μη γελιόμαστε. Τα πάντα έχει. Και για το οικονομικό έγκλημα έχει υπηρεσία. Αλλά ποτέ δεν τους έβγαλε πραγματικά στο δρόμο.
Γιατί; Πολύ απλό. Τα κολλητιλίκια είναι αυτά που ουσιαστικά εξουσιάζουν.