balloon

Το Ημερολογιο του Ελληναρα Οικολόγου

Βολος 28 Μαρτιου
9:00 π.μ

Το κινητο-ξυπνητηρι προσπαθει να με ξυπνήσει για να παω δουλεια. Με τη κλασική κίνηση παταω αναβολή στο μου χαρίζω αλλα 10 λεπτα υπνο. Σε 10 λεπτα σηκώνομαι ανοιγω την ΤV που ειναι στο standby mode εδω και κατι χρονια και παω για το κατουρημα μου. Το καζανακι μου εχει μια μικρη διαρροή εδω και καιρο αλλα δε γαμιετε, σιγα, η δευαμβ ειναι σχεδον τζαμπα ενω ο υδραυλικος θα μου κοψει τον κωλο. Ανοιγω βρυση στο τερμα να πλυνω τα δοντια μου και ακουω απο μέσα την TV οτι σήμερα ειναι η μερα της γης. Χωρις να κλεισω την βρυση παω μεσα να δω τι εννοει. Μιλαει ο Ζαγορακης ο αρχηγος, μας κάλει να κλεισουμε το βραδυ ολοι τα φώτα για να σωσουμε την γη και οτι η Ελλαδα βρίσκεται στη 1η θέση στην παγκοσμια κινητοποιηση για το κλεισιμο των φωτων! “Α ρε Ελλαδάρα παντα πρωτη” λεω και βάζω την υπενθυμιση στο κινητο μου “Να κλείσω φώτα” για τις 20:30 το βράδυ. Επιστρεφω στη βρυση του μπανιου που τρεχει εδω και ωρα, τελιωνω το βουρτσισμα ξεπλένω τα δοντια, ντυνομαι, περνω το κρουασανακι μου και φεύγω. Τρωω τις τελευτεες μπουκιες πριν μπω στο αμαξι και το λερώσω, πεταω το σακουλακι κατω στο δρόμο και την κάνω. Παλι κινηση! Εχω το νου μου να μη δω μπατσους γιατι αν με σταματήσουν και με ελενξουν θα με γράψουν για ΚΤΕΟ και κάρτα καυσαερίων που είναι ληγμένη εδω και 2 μήνες.Μπανιζω ενα αμαξι δίπλα μου με κατι γκομενο τουριστακια και μου φτιαχνει η διάθεση. Ευτυχώς που δε φτιαχνουν το περιφεριακο και περναν ολοι οι τουριστες μέσα απο την πόλη για να πέρνουμε κανα ματι. Φτάνω στη δουλιτσα μου επιτέλους. Ευτυχώς σημερα έκανα γρήγορα. Το 1,5 χλμ αποστασης σπιτι-γραφειο τα κανα σε 20 λεπτα με το παρκάρισμα. Ο παπαρας ο συναδελφος εχει ποδήλατο και έρχετε στη δουλεια γρηγορα αλλα αντε να βγαλει γκομενα με ποδηλατο..

#$@*&%^#$#@!!!!!@$%#^$*&%^(&%&$^%#@$

18:20 μ.μ

Επιτέλους σπίτι.. Φέρνω την pizzούλα με την κοκα μου, την βάζω στο τράπεζι, την τρωω.Τελειωνω. Σηκώνομαι αναβω θερμοσιφωνα, συμμαζευω, πλένω πιάτα και παω να πετάξω τα σκουπίδια. Ο πρασινος κάδος ειναι στου διαολου την μάνα.. με γαμησε η πιτσα δε μπορω να περπατισω ως εκει.. πεταω τα σκουπιδια στο μπλε καδο που ειναι εξω απο το σπιτι μου "..και εδω σκουπιδια εχει" λεω.. με το που γυρναω βλεπω το αμαξι βρώμικο. “Σκατα” λεω. Θέλει πλύσιμο ειναι και σαββατο σημερα πως θα το κυκλοφορήσω.. Περνω το λαστιχο και το ρίχνω ενα κάλο κάλο πλυσιματάκι .Τελειωνω, ανεβαίνω σπιτι και αραζω στο κρέβατι με ανοιχτη ΤV. Κοιμάμε για καμιά ωριτσα και ξυπναω εχοντας ανοιχτη TV και θερμοσιφωνα. Κλείνω θερμοσιφωνα και μπαινω για το μπανάκι μου... Η υπενθιση εμφανιζεται στην οθονη του κινητου.. Σε 15 λεπτα πρεπει να κλεισω τα φώτα. Ετοιμαζομαι γρηγορα και κατεβάζω τον γενικό. Ωραια.. Κοιταω εξω και αρκετοι απο την γειτονια τα κλεισαν. “Καλη Φάση δε θα χαθει η πρωτια ετσι” λεω. Βαριεμαι μεσα στο σκοταδια, την κανω για έξω. Μπαινω στο αμαξι, βαζω το cd με τα beatια, ανεβαζω ενταση, κατεβαζω παραθυρα και παω κεντρο.

!@%@%@$^@^%^&&

02:00 π.μ

Γυρναω σπιτι, λιωμα. Ανεβάζω γενικο για να δω στην TV αν βγηκαμε πρωτοι στο κατεβασμα γενικου διακοπτη στον κόσμο. Ο Σκαι λεει οτι πηραμε την πρωτια! Τελεια! Τελικα εμεις Ελληνες ειμαστε γαματοι οικολόγοι και αγαπαε το περιβάλλον. Αποκοιμαμε με την TV ανοιχτη και με το χαμογελο της νικης στο προσωπο μου..

Έχουμε επιλογή?

Αλήθεια νομίζετε τελικά πως στη ζωή όλα είναι θέμα επιλογών? Αλήθεια νομίζετε πως έχετε επιλογή?
Η επιλογή είναι ένας συμβιβασμός ανάμεσα στον δυνατό και στον αδύνατο.

ΘΟΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

....Ο κ. Μητσοτάκης εξήγησε επίσης την ανάγκη σεβασμού της δημοκρατικής νομιμότητας από όλους. Και πως η κυβέρνηση οφείλει να την εγγυηθεί και, εν ανάγκη, να την επιβάλει. Το πρόβλημα για την Δημοκρατία δεν προέρχεται από το ΚΚΕ αλλά από την θολή Αριστερά που ουσιαστικά την αρνείται και δεν διστάζει να υπονομεύσει τους θεσμούς... ΕΔΩ

Αφού η "θολή Αριστερά" στις δημοσκοπήσεις φαίνεται να μειώνει τις δυνάμεις της συνεχώς, γιατί ασχολούνται μαζί της και γιατί τους ενοχλεί;

Τώρα τι αριστερά θα ήταν αν δεν ενοχλούσε τον Μητσοτάκη;

(μικρο)Αστική Δημοκρατία

Στη σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται απο την κρίση που περνάει το είδος της δημοκρατίας στο οποίο ζούμε. Το πολίτευμά μας βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο κινείται η οικονομία. Και η οικονομία δεν έχει να κάνει με τίποτε άλλο παρά με την κατανάλωση.
Κατανάλωση: εννοιολογικά προέρχεται απο το αναλωνω, δηλαδή ξοδεύω.
Όταν σταματάει αυτό το ξόδεμα τα πάντα παγώνουν. Το βλέπουμε στις μέρες μας. Σταμάτησαν τα δάνεια, και σταμάτησε η "ανάπτυξη". Σταμάτησε ο κόσμος να ξοδεύει (όσο ξόδευε πιο πριν).
Όλη η κοινωνία μας έχει βασιστεί στην ανάλωση. Ανάλωση αγαθών. Ανάλωση χρόνου, δυνάμεων, υγείας, συναισθημάτων. Σε κάθε του στιγμή ο άνθρωπος ξοδεύει. Ξοδεύει χρόνο σε άσκοπες διασκεδάσεις. Μία ολόκληρη οικονομία βασίζεται στην ανούσια διασκέδαση της μεσαίας οικονομικά τάξης. Τα ποτάκια της, τα μπαράκια της και τα κλαμπάκια της. Και μη την διαταράξεις. Ο νεοάνθρωπος πρέπει να διασκεδάσει και λίγο. Γιατί την υπόλοιπη μέρα ξοδεύεται στο γραφείο. Στις οικοδομές, στα χωράφια και στα εργοστάσια. Για να μπορέσει αυτό το άρμα της ανάπτυξης να κουνηθεί. Και ο έρωτας. Και αυτός ανάλωση είναι. Ξόδεμα. 2 ώρες να βαφτεί για να είναι ωραία. Και να βάλει ο άλλος δάνειο για το αμάξι το ακριβό γιατί αλλιώς δεν έχει χώρο γι' αυτόν το κρεβάτι της. Επιφανειακά συναισθήματα που επιφανειακά ξεχνιούνται. Ή ακόμα, δεν ξεκινάν ποτέ, γιατί υπάρχει στη μέση μια σταδιοδρομία, που αν μπει κάτι, κάποιος, στη μέση, τότε θα διαταραχθούν οι ισορροπίες.
Ανάλωση υγείας στο βωμό του κέρδους. Πόσο βλάπτουμε το περιβάλλον (μας) γιατί απλά δεν θέλουμε να ξοδέψουμε λίγα χρήματα παραπάνω? Πόσε πετρελαιοκηλίδες πέρασαν στο ντούκου γιατι απλά δεν πάρθηκαν τα απαραίτητα μέτρα? Πόσο επιβαρύνουμε την ατμόσφαιρα για να μη χρησιμοποιήσουμε φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα? Που και αυτά με την σειρά τους είναι πιο ακριβά, γιατί αν θές να βοηθήσεις πρέπει να πληρώσεις.
Κάθε μέρα κάποιος σκοτώνει κάποιον συνάνθρωπό του. Κάθε μέρα διαπράττονται εγκλήματα. Τα ακούμε. Και τα περνάμε σαν να είναι φυσιολογικά. Ε δεν είναι φυσιολογικά λοιπόν. Και το μόνο που ζητάμε είναι να μας αφήσουν απλά ήσυχους. Στο σαλόνι μας. Στο δωμάτιο μας. Πάνω στον δερμάτινο καναπέ μας. Να παρακολουθούμε τον κόσμο απο την τηλεόραση.
Αυτό είναι αγάπη? Αυτό είναι αγάπη για τον εαυτό μας (πανω απ' όλα); Αυτό είναι που ήθελες απο τη ζωή σου?
Στο τέλος να παρακαλάς να έρθει εκείνη η ώρα που για να φανείς χρήσιμος πρέπει να γίνεις λίπασμα και τροφή για τα σκουλήκια? Ενώ πιο πρίν το μόνο που έχεις καταφέρει είναι να δημιουργήσεις ένα βουνό απο σκουπίδια, των προϊόντων που έχεις καταναλώσει, σαν να ήταν αυτός ο σκοπός της ζωής σου. Αδηφάγο εγωιστικό πλάσμα.