25 Ocak 2009 Pazar

Φάκελος τρομοκρατία


Μέρος Γ' Τρομοκράτες με Ειδικές Ανάγκες

O λόγος που είπα να γράψω αυτό το ποστ ήταν για την διάσημη Μέγα βαρετή προκήρυξη των 9000 λέξεων που έστειλε ο Ε.Α (επαναστατικός αγώνας ;) ) στην εφημερίδα «Το ποντίκι»
Στη προκήρυξη τους λοιπόν που στο μέγεθος θυμίζει τα 12 ευαγγέλια καταλάβεις από τον τίτλο και μόνο «Στις σφαίρες απαντάμε με σφαίρες» για την καουμπόικη λογική των τρομοκρατών με τις ειδικές ανάγκες. «Αναλαμβάνουμε την επίθεση...» ..λανθασμένα γραφούν (ακόμα και εγώ με τα ελεεινά ελληνικά μου βλέπω τα λάθη) για 3 τρομοκρατικές ενέργειες, κατά την Κλούβα των ΜΑΤ στου Ζωγράφου, την επίθεση του αστυνομικού στο Υπουργείο Πολιτισμού και την βομβιστική επίθεση που είχε γίνει στα γραφεία της SHELL στο Παλαιό Φάληρο στις 24 Οκτωβρίου 2008. Διαβάζοντας τις φράσεις «Ο δολοφόνος του Αλέξη σύντομα θα... αποφυλακιστεί. Τον περιµένουµε...» .. «Σταθήκαµε απέναντι στους µπάτσους και τους σηµαδέψαµε. Είχαν χρόνο, αλλά δεν αντέδρασαν γιατί είναι οπλισµένες κότες...» .... «καλά εκπαιδευμένα» σκυλιά των σωμάτων ασφαλείας, είναι απλά οπλισμένες «κότες», γίνονται ριψάσπιδες και τρέχουν να κρυφτούν» ..μου θυμίζουν απειλές που ανταλλάζουν παιδάκια σε multiplayer shoot em up παιχνίδι. Τα χώνουν στον αντιεξουσιαστικο χώρο ενώ οι ίδιοι αργότερα επιβραβεύουν τις εξεγέρσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα. Δηλ. Ρε μάγκες ποιοι έκαναν τις εξεγέρσεις και τις πορείες? Οι gay από facebook που οργάνωναν τις καθιστικές διαμαρτυρίες με κεράκια και σκετσακια? Ή τα παππουδια που έβριζαν για τους αλήτες που τα σπάζουν? Επίσης τα χώνουν στο ΚουΚουΕ ενώ στην προκυρηξη χρησιμοποιούν εκατοντάδες λέξεις-ορούς που χρησιμοποιεί πλέον μονό η Παπαρήγα στους λογούς της.. Και συνεχίζουν για το νεοφιλελευθερισμό και την ανάλυση του συστήματος στο οποίο ζούμε.. Ενώ είδαν το Zeitgeist 1&2 στο YouTube χιλιάδες φορές μέχρι να το αποστηθίσουν άρχισαν τις συμβουλές για το τι πρέπει να κάνουμε.. βρε μαλάκες λέει πουθενά ότι το σύστημα θα πέσει με τέτοιες τακτικές? Ότι σκοτώνοντας ένα μπατσακο 20 χρονών θα ξεσηκώσετε τον κόσμο? Ο απλός κόσμος που κοιμάται κάτι τέτοιες ενέργειες τις βλέπει σαν μαφιόζικες παρά σαν επαναστατικές όπως θέλετε να δείξετε... Με αυτές τις επιθέσεις ο κοσμάκης θα τρομοκρατηθεί και θα φοβάται να βγαίνει ακόμα και από το σπίτι του.. Με αυτά τα χτυπήματα το κράτος θα ψηφίσει τον αντιτρομοκρατικό-τρομονομο και μάλιστα ο τρομοκρατημένος-υπνωτισμένος λαός θα είναι και υπέρ αυτού του κολο-νομού. (Βλέπε USA μετά τις επιθέσεις 11/9)...

Τεσπα.. Νομίζω ότι ο κουφοντινας θα τραβάει τα μαλλιά του στην φυλακή αν δίαβασε την προκήρυξη.. Μια που έλεγα Κουφοντινας τελευταία είδα μια λυτή Δήλωση/Προκήρυξη από τον Χριστόδουλο της 17Ν που μας υπενθυμίσει με απλά και λίγα λόγια για το ποσό βλάκες είμαστε και τι κουτόχορτο μασάμε ..

Επαναστατικός αγώνας = Mis cojones si mueven…

(Ή αλλιώς στα ελληνικά, τα @@ μου κουνιούνται.)

(και εναλλακτικά: έτσι καταρρέει ο καπιταλισμός)

Κάθισα και διάβασα την προκήρυξη που έστειλε ο Επαναστατικός Αγώνας στη εφημερίδα Το Ποντίκι, και πραγματικά απορώ γιατί έκανα αυτό το πράγμα στον εαυτό μου και έχασα τόσο χρόνο από τη ζωή μου για να διαβάσω αυτό το έκτρωμα. Γιατί μόνο για έκτρωμα μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς, αν λάβει υπ’ όψιν ότι είναι η επίσημη ανάληψη της ευθύνης για την επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ και για τον πυροβολισμό του αστυνομικού.

Εναλλακτικά είναι μία καλογραμμένη έκθεση, από ένα παιδάκι 16 χρονών που αρχίζει και την ψάχνει με την πολιτική τώρα τελευταία, και έχει γοητευτεί από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό χώρο.

Πέρα από τις πολλές συνομοσιολογικές κουβέντες που έχουν αρχίσει πριν καν αναλάβει την ευθύνη ο Ε.Α. θα αναφερθώ σε μερικά κομμάτια της προκήρυξης που μου έκαναν εντύπωση.

Γενικά, διαβάζοντάς την, μπορεί να πει κανείς ότι δεν λέει και τίποτε καινούριο. Τίποτε άγνωστο. Είναι ένα ανελέητο copy paste από κείμενα που κυκλοφορεί ο ακροαριστερός χώρος και ο αντιεξουσιαστικός. Δεν λέει κάτι άσχημο και πέρα από την φαντασία. Όλα αυτά που περιγράφει συμβαίνουν και δε θα διαφωνήσω στο κομμάτι αυτό. Μα αν περιμένουν να αφυπνιστεί ο κόσμος από μια γενική ματιά στο πολιτικοοικονομικό καθεστώς που επικρατεί, και αν νομίζουν πως με μία τέτοια προκήρυξη δικαιολογείται μία τέτοια τρομοκρατική επίθεση τότε δε ξέρω σε τι κόσμο ζουν αυτοί οι τύποι.

Καταρχάς τους αστυνομικούς τους αναφέρουν σαν μπάτσους. Αν θες να σε πάρουν στα σοβαρά και αν γράφεις κάτι για να αφυπνίσεις τον κόσμο ή έστω να δικαιολογήσεις με αυτό την επίθεσή σου τότε δεν μιλάς όπως στο καφενείο.

Μιλάει γενικά για την αξία της ανθρώπινης ζωής, για το εργασιακό καθεστώς, τους μετανάστες, την αριστερά και τα χώνει στην αντιεξουσιαστική κίνηση. Είναι ένας αχταρμάς από σκέψεις. Τώρα το να αναφέρεις και τους ματατζίδες σαν κότες που δε σου άνοιξαν πυρ…. Τι να πω…

Και φτάνουν στο σημείο να μιλήσουν για την αναγκαιότητα της ένοπλης βίας. Εγώ έχω να πω πως άλλο ένοπλη βία, άλλο τυφλή βία. Έχει τεράστια διαφορά το ένα με το άλλο. Με μια τέτοια προκήρυξη δεν ξεσηκώνεις τον κόσμο. Με ένα χτύπημα σε έναν αστυνομικό δεν καθαρίζεις με την αστυνομοκρατία. Το πρωί είχες στα Εξάρχεια την μισή αστυνομική δύναμη της Αθήνας, που για μερικές μέρες είχε καταλάβει το μέρος κάνοντας προσαγωγές, εκφοβίζοντας και δέρνοντας κόσμο. Όταν χτυπήθηκε η κλούβα αμέσως έγινε κουβέντα για το άσυλο. Αυτός είναι ο σκοπός του αγώνα που θεωρεί λοιπόν ο Ε.Α. ότι κάνει.

Τα χώνει στο ΚΚΕ. Λες και ο κόσμος δεν ξέρει τι είναι το ΚΚΕ. Τώρα θα το μάθει. Και φτάνει στο σημείο να μιλάει για την «αθηναϊκή κομμούνα», με έναν οπλισμένο λαό και υπουργεία άδεια και μαγαζιά και τράπεζες κατεστραμμένες. Φέρνει παραδείγματα κατά τα οποία η βία επέφερε κάποια αποτελέσματα σε αντίθεση με τις ειρηνικές διαδηλώσεις. Και θα τοποθετηθώ. Πότε η τυφλή βία έφερε αποτελέσματα? Στο Μεξικό και στην Αργεντινή που αναφέρονται, δεν ήταν τυφλή η βία. Ήταν εξέγερση. Ξεσηκωμός που δεν άρχισε από μία σφαίρα σε έναν αστυνομικό. Τα κινήματα δεν ασκούν τυφλή βία. Η τυφλή βία δεν έχω δει στην ιστορία να βγάζει πουθενά.

Αναφέρονται στον Τεμπονέρα. Και πάλι οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν δεν ήταν τυφλή βία. Ήταν γενικευμένη αναταραχή, ξεσηκωμός. Εξέγερση. Και στις δύο περιπτώσει, Γρηγορόπουλος και Τεμπονέρας, ο ξεσηκωμός άρχισε από δολοφονική επίθεση του κράτους ενάντια πολιτών. Όχι το αντίστροφο.

Επίσης, για την ιστορία, οι ερυθρές ταξιαρχίες, αν και άσκησαν τυφλή βία, πιο πριν είχαν οργανώσει ένα μαζικό κίνημα γύρο τους. Είχαν σωστή πολιτική τοποθέτηση και άρχισαν πρώτα την προπαγάνδα και μετά την βία. Μα βλέπουμε που έφτασε και αυτή η οργάνωση.

Και έρχονται στο σημείο που αναφέρονται στην αντιεξουσιαστική κίνηση. Έχω να ενημερώσω τους συντάκτες της έκθεσης ιδεών ότι η Α.Κ. ήταν αυτή που στα αντιπολεμικά συγκρούονταν με τα ΜΑΤ. Είναι αυτή που οργανώνει μαζικές πορείες, και ποτέ δεν ανέφερε ότι είναι ενάντια στη βία. Βέβαια ούτε υποστηρικτής της Α.Κ. θα γίνω εδώ. Μα ας ξέρουμε γιατί μιλάμε. Ίσως το 2003 με τις συγκρούσεις στην Θεσσαλονίκη, ο συντάκτης της προκήρυξης ήταν πολύ μικρός και οι γονείς του δεν τον άφησαν να πάει στις πορείες, για να δει την Α.Κ. να συγκρούεται. Μα θα εστιάσω σε ένα σημείο. Τους κράζει για τις μπροσούρες που διακινούν, τις εφημερίδες που εκδίδουν και τις εκδηλώσεις που κάνουν. Είναι ενάντια σε έναν χώρο, που αν θέλουμε να δώσουμε έναν ορισμό της αυτοοργάνωσης, πρέπει να ανατρέξουμε στις καταλήψεις του αντιεξουσιαστικού χώρου. Και μετά από πολύ μεγάλο παραλήρημα έρχεται να μας πει ο συντάκτης ότι είναι υπέρ της αμεσοδημοκρατίας, αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης. Αυτά που πριν μερικές παραγράφους στην προκήρυξή του θεωρούσε ρεφορμιστικά. Που πριν έλεγε μόνο για καταστροφή και οπλισμένο λαό. Χωρίς να δείξει ίχνος δημιουργικής διάθεσης.

Γιατί εύκολο είναι να καταστρέψεις. Το δύσκολο είναι να τα ξαναστήσεις σωστά.

24 Ocak 2009 Cumartesi

Φάκελος τρομοκρατία



B' μέρος Lost in translation

Με μια εκτενέστερη ματιά στο μακροσκελές κείμενο της προκήρυξης του «Επαναστατικού Αγώνα» μπορεί κανείς να εντοπίσει είκοσι «περίεργα» σημεία, που έχουν να κάνουν με γλώσσα, ύφος, ειρμό, συνοχή κλπ.

Δεν προσπαθώ να αποδείξω τίποτα. Ούτε ισχυρίζομαι πως είναι κατ' ανάγκην «ύποπτο» το ότι οι συντάκτες της προκήρυξης δείχνουν να μη γνωρίζουν και τόσο καλά ελληνικά (ή ότι ο λόγος τους παρουσιάζει ιδεολογική ασυνέχεια, σαν να είναι συρραφή διαφορετικών κειμένων).

Ωστόσο παραθέτω τα «περίεργα» αυτά σημεία ως κάτι που νομίζω ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά και για να ανοιχτεί μια συζήτηση για το θέμα, προκειμένου να βγει μια άκρη...

1. «Eνώ για ειρωνεία της ιστορίας το Μάιο του 2005».

Η έκφραση «για ειρωνεία της ιστορίας» στα ελληνικά δεν στέκει. Αντιθέτως, στα αγγλικά υπάρχει, ως «for the irony of history».

2. «Αντιθέτως ήταν μια πρώτη ανακλαστική και εκδικητική κίνηση αποκατάστασης του βαριά πληγωμένου γοήτρου της ελληνικής αστυνομίας».

Η χρήση του επιθέτου «ανακλαστική» αντί του (σωστού) «αντανακλαστική» υποδηλώνει, αν όχι «περίεργη», τουλάχιστον ανεπαρκή γνώση της ελληνικής.

3. «Εμείς όμως δεν έχουμε καθόλου κοντή μνήμη και δεν ξεχνάμε ότι επί ΠΑΣΟΚ έχουν σκοτωθεί ο Καλτεζάς αλλά και οι περισσότεροι νεκροί της «δημοκρατικής» μεταπολίτευσης».

Στα αγγλικά η έκφραση χρησιμοποιείται (και πολύ σωστά) ως «short memory». Στα ελληνικά όμως λέμε «αδύνατη» ή «ασθενής μνήμη» και όχι «κοντή». Βεβαίως η έκφραση έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς και από έλληνες συντάκτες, αλλά αρκετά σπάνια.

4. «Ένα πολύτιμο συμπέρασμα που δεν έχει μόνο στρατιωτικές αλλά έχει και πολιτικές προεκτάσεις είναι ότι όταν οι ένοπλοι καθεστωτικοί φρουροί βρίσκονται απέναντι σε οπλισμένους και αποφασισμένους επαναστάτες».

Η φράση «στρατιωτικές προεκτάσεις» για την... επίθεση στα Εξάρχεια(!) είναι, νομίζω, άστοχη. Η αστυνομία δεν είναι στρατός.

5. «Τα «καλά εκπαιδευμένα» σκυλιά των σωμάτων ασφαλείας, είναι απλά οπλισμένες «κότες», γίνονται ριψάσπιδες και τρέχουν να κρυφτούν».

Η λέξη «ρίψασπις» δεν απαντάται συχνά σε κείμενα του ευρύτερου α/α χώρου. Αντιθέτως, χαρακτηρίζει λογικές και σκέψεις άλλων χώρων...

6. «Έκτοτε, κάθε προσπάθεια ν'αντιμετωπιστούν οι διάφορες οικονομικές κρίσεις που ξεσπούσαν(πετρελαίκή κρίση, κρίση του χρέους».

Αυτό μόνο ως κακή μετάφραση απο το αγγλικό «debt crisis» μπορεί να νοηθεί, διότι στα ελληνικά το σωστό είναι «χρηματοπιστωτική κρίση». Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος τη φράση «κρίση του χρέους» για να προσδιορίσει τον όρο «χρηματοπιστωτική κρίση»...

7. «Αντιθέτως, το κυρίαρχο κλίμα που ακολούθησε ήταν η ακόμα μεγαλύτερη βία των σωμάτων ασφαλείας όταν επιτίθονταν στους εξεγερμένους. Οι άγριοι ξυλοδαρμοί και οι κακοποιήσεις όσων έπεφταν στα χέρια τους, όχι μόνο δεν έδειχναν κάποια περιστολή των μπάτσων».

Τι ακριβώς εννοεί ο συντάκτης με την έκφράση «περιστολή των μπάτσων»; Πώς ακριβώς θα... περισταλούν οι μπάτσοι; Έχουμε ακουστά για «περιστολή των δικαιωμάτων», αλλά για «περιστολή μπάτσων» όχι. Η συγκεκριμένη έφραση όμως μπορεί να μην προδίδει μόνο άγνοια της ελληνικής, αν μάλιστα ληφθεί υπόψη η αγγλική έκφραση «reduction of cops»...

8. «...αλλά έδειχνε το αστείρευτο μίσος τους σε αυτούς που υπό oποιονδήποτε τρόπο βρίσκονταν απέναντί τους».

Υπό υποιονδήποτε... τρόπο; «Για οποιονδήποτε λόγο», θα το καταλαβαίναμε. Η φράση «υπό oποιονδήποτε τρόπο» δείχνει να είναι ακριβής μετάφραση του «by any means» και σίγουρα δεν ταιριάζει στα ελληνικά.

9. «Είπαμε παραπάνω ότι η κυβέρνηση καταδίκασε την δολοφονία αλλά μόνο για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, αφού αυτή είναι που με την πολιτική της αποχαλίνωσε τους «πραιτωριανούς».

Για πραίτωρες, και όχι για «πραιτωριανούς», είχε κάνει λόγο ο Πολύδωρας. Ωστόσο στα αγγλικά υπάρχει το «praetorians», που κάνει πολύ ενδιαφέροντες συνειρμούς...

10. «Για ποια αξία της ανθρώπινης ζωής μιλάνε όταν έμμεσα δολοφονούν με τις οικονομικές πολιτικές τους χιλιάδες φτωχούς εργαζόμενους και συνταξιούχους, που δεν έχουν τα μέσα να τραφούν σωστά, να ζεσταθούν και να αντιμετωπίσουν την αρρώστεια;».

Δείχνει σαν να είναι (κακο)μεταφρασμένο στα ελληνικά από το «to cure the disease».

11. «Οι κρατικές υπηρεσίες ύστερα από την επίθεση στο Γουδή επέλεξαν τη σιωπή γιατί, πρώτον, πίστευαν ότι πολιτικά είχαν συμφέρον να υποβαθμίσουν το γεγονός προκειμένου να μην καταρρεύσει η θεωρία τους ότι ο Ε.Α. είναι σε κλοιό και αδρανοποιημένος, κάτι που θα δυσαρεστούσε βαθύτατα τους Αμερικάνους και θα αποκάλυπτε την πλήρη χρεοκοπία των διωκτών μας».

Να «λυπούσε βαθύτατα τους Αμερικάνους» το καταλαβαίνουμε, αλλά να τους... «δυσαρεστούσε βαθύτατα», όχι. Στα αγγλικά «would deeply dissatisfy the Americans». Τέτοιου είδους νοηματικά σφαλματάκια θυμίζουν λίγο τον τρόπο ομιλίας γνωστού αμερικανοτραφέντος δημοσιογράφου...

12. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις μέρες που οι μηχανισμοί καταστολής του Μεξικό έπνιγαν στο αίμα μια κοινωνική εξέγερση στην Οαχάκα.

Χμμμ... Στον προφορικό λόγο σπάνια θα πει κάποιος «του Μεξικό». Κάτι τέτοιο απαντάται μόνο στον γραπτό λόγο – και ιδιαίτερα σε ορισμένες εφημερίδες.

13. «Κανείς από τους δολοφόνους δεν πλήρωσε, οι περισσότεροι μάλιστα δεν δικάστηκαν καν, αποδεικνύοντας ότι και οι «ανεξάρτητοι» δικαστές είναι συνένοχοι των κρατικών δολοφονιών και εχθροί του λαού».

Η ορολογία «εχθροί του λαού» χρησιμοποείται κατά κόρον από αυτούς που ο ΕΑ σε άλλο σημείο της προκήρυξής του τα χώνει άγρια: από το ΚΚΕ.

14. «Για ποια αξία της ανθρώπινης ζωής μιλάνε όταν εργάτες πεθαίνουν στα εργοστάσια, στις σκαλωσιές, στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες στο όνομα του κέρδους για λογαριασμό των ληστών που απαρτίζουν την σύγχρονη πλουτοκρατία;».

Αυτό κι αν αποτελεί ΚΚΕδίστικη ορολογία... Πλέον τη λέξη «πλουτοκρατία», εν έτει 2009, τη χρησιμοποιεί ΜΟΝΟ ο Περισσός.

15. «Οσοι μας λένε ότι οι αγώνες γίνονται με ειρηνικό τρόπο, δίνοντας λουλούδια σε δολοφόνους ή με προσευχές ή με σιωπηλές καθιστικές διαμαρτυρίες στο Σύνταγμα, είναι απλά ψεύτες, απατεώνες, εχθροί του λαού και συνένοχοι των δολοφόνων. Και τέτοιοι είναι όλα τα πολιτικά κόμματα και όχι μόνο».

Εκ νέου χρήση σταλινικής ορολογίας...

16. «Και για να έρθουμε σε πολύ πρόσφατα παραδείγματα, η αναθεώρηση του άρθρου 16, αν και ψηφίστηκε παραμένει για την ώρα ανενεργή λόγω του ότι συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις με τις συγκρούσεις σε κάθε φοιτητικό συλλαλητήριο και παραμένει ανενεργό μετά την πρόσφατη εξέγερση για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου».

Αγνοια περί τα θέματα Παιδείας; Η αναθεώρηση πάντως του Άρθρου 16 δεν ψηφίστηκε ποτέ. Ο συντάκτης προφανώς το μπερδεύει με τον Νόμο-Πλαίσιο.

17. «Οι δολοφόνοι των ΜΑΤ που σκότωσαν τον Κουμή και την Κανελοπούλου απαλλάχτηκαν οριστικά το 1988».

Οι δολοφόνοι του Κουμή και της Κανελλοπούλου δεν απαλάχτηκαν ποτέ, γιατί απλούστατα ΠΟΤΕ δεν βρέθηκαν – κάτι που υποδηλώνει άγνοια κινηματικών συμβάντων.

18. «Όλα στα χέρια των προλετάριων, τίποτα στα χέρια των εξουσιαστών».

Το δίπολο «προλετάριοι - εξουσιαστές» είναι ολωσδιόλου άστοχο. «Προλετάριοι - αφεντικά/αστοί» είναι το σωστό.
Παράλληλα, προηγούμένως δεν έχει γίνει στο κείμενο καμία αναφορά στην εργατική τάξη, ώστε να μπορει να χρησιμοποιηθεί (καταχρηστικά, έστω) ακόμα κι αυτός ο όρος...

19. Ένα σημείο της προκήρυξης που υποδηλώνει περίεργη ιδεολογική ασυνέχεια και ασυνέπεια...

«Όπως επίσης πιστεύουμε πως καμιά ντετερμινιστική οικονομική θεωρία δεν ισχύει για τον καπιταλισμό, ούτε η θεωρία των κύκλων του Κοντράντιεφ ούτε οποιαδήποτε άλλη. Όπως δεν πιστεύουμε και σε οποιαδήποτε θεωρία που υποστηρίζει ότι ο καπιταλισμός διακατέχεται από νόμους, προδίδοντας στο σύστημα και στην ύπαρξη του νομοτέλεια αντίστοιχη με αυτή της φύσης».

Εδώ απορίπτεται συλλήβδην ο μαρξισμός. Αμέσως μετά όμως ο συντάκτης... αυτοαναιρείται λέγοντας:

«Για εμάς είναι ένα σύστημα που τείνει προς την ανισορροπία και όχι το αντίθετο όπως υποστηρίζουν οι εκφραστές του και η πορεία του στην ιστορία συνοδεύεται από διαδοχικές εκρήξεις και σύντομες περιόδους σταθερότητας. Η αστάθεια του οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για σύστημα βαθύτατα ταξικό και κοινωνικά άδικο, που η ανισότητα και η φτώχεια, ενώ για τους οπαδούς του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς είναι αυτό που ορίζεται ως υγιής συνθήκη για το σύστημα, είναι αυτή που γίνεται τελικά η ίδια η νάρκη στα θεμέλια του».

20. Τέλος, κάτι ακόμη που πρέπει να προβληματίσει είναι ότι η προκήρυξη δεν φέρει τη σφραγίδα του «Επαναστατικού Αγώνα»..


Πηγη Indymedia

23 Ocak 2009 Cuma

Φάκελος τρομοκρατία


Α' μέρος Τρομοκρατια MADE IN USA

Απο τον Ριζοσπάστη Κυριακή 2 Μάρτη 2003 - 1η έκδοση

To βράδυ της 16ης Νοέμβρη του 1993, παραμονή της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι κάτοικοι της οδού Μηθύμνης στην Κυψέλη παρατηρούν τις περίεργες κινήσεις δύο ατόμων που μπαινοβγαίνουν σε ένα φορτηγάκι «Φολκσβάγκεν», το οποίο ήταν σταθμευμένο εκεί για αρκετές μέρες. Κάποιοι περίοικοι, ειδοποιούν το αστυνομικό τμήμα της περιοχής και σε λίγο καταφθάνει ένα περιπολικό της Αμεσης Δράσης.

Οι αστυνομικοί ερευνούν το φορτηγάκι όπου έκπληκτοι ανακαλύπτουν ασυρμάτους, φωτογραφικές, μηχανές, υλικό για μεταμφιέσεις, ακόμη και δύο κρεβάτια. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν τα δύο άτομα, τα οποία αποδεικνύεται ότι ήταν μεταμφιεσμένα και οπλοφορούσαν. Τους μεταφέρουν στην Ασφάλεια, όπου οι ίδιοι αποκαλύπτουν στους εμβρόντητους αστυνομικούς τις ταυτότητες τους. Δηλώνουν ότι είναι υπάλληλοι της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και επικαλούνται τη διπλωματική τους ιδιότητα και την κάλυψη τους απ' αυτήν. Ο ένας απ' αυτούς ήταν ο Τζον Φάντις Β' Γραμματέας της πρεσβείας και ο άλλος είναι διοικητικός υπάλληλος. Και οι δύο είναι πράκτορες της CIA.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα γεγονότα εξελίσσονται με κινηματογραφική ταχύτητα. Ενημερώνονται το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και η πρεσβεία των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί απαιτούν να μην γίνει ανάκριση των δυο πρακτόρων από τις αστυνομικές αρχές ενώ ζητούν να μην γίνει άλλη έρευνα στο φορτηγάκι. Σε λίγο ένα αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης σταθμεύει έξω από το αστυνομικό τμήμα και παραλαμβάνει τους δυο συλληφθέντες, τους οποίους μεταφέρει στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα ένα γερανοφόρο όχημα παίρνει το φορτηγάκι από την οδό Μηθύμνης το οποίο μεταφέρει στο γκαράζ της πρεσβείας. Το άλλο πρωί οι δύο πράκτορες της CIA επιβιβάζονται σε αμερικανικό στρατιωτικό αεροπλάνο με προορισμό την... Τζαμάικα. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η υπόθεση τέθηκε οριστικά και αμετάκλητα στο αρχείο...

Τι γύρευαν οι δύο πράκτορες της CIA το βράδυ της 16ης Νοέμβρη του 1993 στην οδό Μηθύμνης; «Ο,τι γύρευε η αλεπού στο παζάρι...», ήταν η απάντηση που έδωσε λίγες μέρες αργότερα ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Στέλιος Παπαθεμελής. Ο υπαινιγμός για τις σχέσεις της CIA με την τρομοκρατία στην Ελλάδα, από τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό, ήταν σαφής. Αντιμετωπίζοντας καταιγισμό ερωτήσεων ο κ. Παπαθεμελής δηλώνει ότι για την «υπόθεση Μηθύμνης» θα γράψει κάποτε... ένα ολόκληρο βιβλίο. Το περιμένουμε ακόμη.

Σήμερα, παραμονή της δίκης των κατηγορούμενων για συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη» και ενώ προηγήθηκε ένα οκτάμηνο ατέρμονων συζητήσεων από τα «παράθυρα» της τηλεόρασης, ακούμε πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να απορρίπτουν «μετά βδελυγμίας» ακόμη και τη σκέψη για τη διασύνδεση αυτής της οργάνωσης με τις μυστικές υπηρεσίες και ειδικώς με τη CIA.

Ομως για τις σχέσεις της «17 Νοέμβρη» με μυστικές υπηρεσίες, ντόπιες και ξένες, ειδικότερα με τις αμερικανικές, δε μίλησε μόνο ο κ. Παπαθεμελής, αλλά και δύο ακόμη πρώην υπουργοί Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ, ο Γιάννης Σκουλαρίκης και ο Σήφης Βαλυράκης. Οι απόψεις τους έχουν, βεβαίως, ξεχωριστή σημασία γιατί από τη θέση τους διαχειρίστηκαν την υπόθεση αντιμετώπισης της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Περισσότερο αποκαλυπτικός ήταν ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Σκουλαρίκης, σε συνέντευξή του στην «Απογευματινή» το Νοέμβρη του 1999.

«Προσωπικά πιστεύω ότι κλιμάκιο της CIA έχει εισδύσει στους κόλπους της "17Ν"», έλεγε ο κ. Σκουλαρίκης, προσθέτοντας: «Βέβαια, δε μου προξενεί καμιά εντύπωση το γεγονός ότι μπορεί να κατευθύνει ή να συμμετέχει σε δολοφονίες δικών της ανθρώπων. Αυτά είναι γνωστά από διεθνείς καταγραφές και βιβλία. Ωστόσο, υπάρχουν και σοβαρά περιστατικά που συνηγορούν με τον ισχυρισμό μου».

Ο κ. Σκουλαρίκης ανέφερε, μάλιστα, ένα τέτοιο χαρακτηριστικό περιστατικό. «Το 1983, όταν δολοφονήθηκε ο Τσάντες, εντοπίσαμε μία συγγενή του που έκανε παρέα με τη σύζυγο του Χρήστου Κασίμη, του ανθρώπου που έβαλε τη βόμβα στις εγκαταστάσεις της "AEG". Θελήσαμε να την ανακρίνουμε, αλλά κάποιοι, πιθανότερο οι Αμερικανοί, τη φυγάδευσαν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Την εντοπίσαμε και πάλι στη Νέα Υόρκη και της τηλεφωνήσαμε. Μόλις κατάλαβε ποιοι είμαστε, μας έκλεισε το τηλέφωνο και έκτοτε εξαφανίστηκε και από εκεί!». Ο κ. Σκουλαρίκης δήλωνε ακόμη ότι ως υπουργός Δημόσιας Τάξης είχε διαπιστώσει ότι πολλοί άνθρωποι μέσα από την ΕΥΠ και την αστυνομία έδιναν διαρκώς πληροφορίες στους Αμερικανούς.
«Μέσο άσκησης της πολιτικής των ΗΠΑ»

Τέλος, ο Σήφης Βαλυράκης υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1995, σε άρθρο του στα «Νέα», στις 13 Νοέμβρη του 2001, αναφερόμενος στην τρομοκρατία και τη δράση της «17 Νοέμβρη», τονίζει: «Είναι σαφές πως οι ΗΠΑ αξιοποίησαν την τρομοκρατία ως μέσον άσκησης της διεθνούς τους πολιτικής». Στο ίδιο άρθρο ο κ. Βαλυράκης για να ισχυροποιήσει την άποψή του επικαλείται και τις υποθέσεις της «Κόκκινης Προβιάς» στην Ελλάδα και «Γκλάντιο» στην Ιταλία. Στις υποθέσεις εκείνες αποδείχτηκε ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ είχαν δημιουργήσει τρομοκρατικές οργανώσεις κατά τις δεκαετίες 1960 και 1970, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με στόχο τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και την αποτροπή μιας ενδεχόμενης ανόδου της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα από δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ κατά το παρελθόν. Πρόκειται, όπως διαβάσατε, για κάτι παραπάνω από υπαινιγμούς για τις σχέσεις της τρομοκρατίας και της «17 Νοέμβρη» με τις αμερικανικές υπηρεσίες. Τώρα, βεβαίως, τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος δε θέλουν ούτε να ακούσουν για τις σχέσεις αυτές.

22 Ocak 2009 Perşembe

Πρώτο επίπεδο.


Πρώτο επίπεδο.

Το ασανσέρ σταματάει. Η πόρτα ανοίγει και μπροστά ξεδιπλώνεται ένας κήπος γεμάτος λουλούδια και αρώματα. Μα γρήγορα κλείνει πάλι και ο θάλαμος ξανά βρίσκεται πίσω στο ισόγειο. Χρειάστηκε πολύς καιρός για να ξαναβρεθεί.

Ως που μία μέρα εμφανίστηκε πάλι ξαφνικά.

Την επομένη. Όταν πέρασε η μέθη και ξημέρωσε. Δεν υπήρχε.

Χρειάστηκε να αλλάξει εποχή ώστε να ανθίσουν πάλι τα λουλούδια. Κατακόκκινα τριαντάφυλλα.

Ζαλάδα και τρικυμία. Παντού. Μετά το ξημέρωμα. Η βροχή και το κρύο. Αλλά εκεί. Κάπου υπάρχει πάλι άνοιξη. Οι εποχές δεν είναι ημερολογιακά ξυπνητήρια. Στο καταχείμωνο βρίσκεις λίγη από την ζέστη του καλοκαιριού που σε κάνει να ιδρώνεις, και μπορείς να δεις τον ήλιο να βγαίνει πίσω από το χιονισμένο βουνό.

Νιφάδες χιονιού έπεφταν πάνω στο γυάλινο περίβλημα. Έπεφταν πάνω στο θόλο. Και από κάτω έλαμπαν τα φώτα.

Κανένας φόβος. Οικειότητα και επιθυμία. Υπήρχε. Υπάρχει.