5 Kasım 2008 Çarşamba

Crossfade - Falling Away




You never did care
never dared to say what I disliked about you
what I hated about you so now
I'm breaking all we had in two
Time and time again I did what you said
should have left me for dead and I refuse to do it anymore
there's nothing in this heart left for you

But I'm really feelin' like the sunshine is shinin' right down on my face
and I'm runnin' with the best of them oh of the change
whoa I'm lovin' but I'm feelin' like shit and I'd never leave you for that
never leave you dyin' alone
even now with my hatred for you and everything that you put us through
I would never leave you all alone

How could you leave me lyin' like that when I'm fallin' away
You leave me lyin' when you know that these are my dyin' days

Oh and everything we laughed about
can't think about none of that
it's just the past I'll forget about something we let pass by
so much to do here but none of it's for you
sometimes I look on the inside and I swallow my pride
could things have been easier somehow
doesn't really matter now there's nothing in this heart left for you
whoa i'm lovin' but I'm feelin' like shit and I'd never leave you for that
Never leave you dyin' alone

Even now with my hatred for you and everything that you put us through
still I'd never leave you all alone

How could you leave me lyin' like that when I'm fallin' away
You leave me lyin' when you know that these are my dyin' days

Oh I'm fallin away
these are my dyin' days
All I needed to say-I have all but fallen away

3 Kasım 2008 Pazartesi

ΟΙ ΑΔΩΝΙΣ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙ ΔΙΝΟΥΝ ΣΥΝΑΥΛΙΑ




Ο Πολιτιστικος Σύλλογος Μαυροματίου και ο Σύλλογος Γυναικών "Ογχηστός", σας προσκαλούν στο Μαυρομάτι Βοιωτίας το Σάββατο 8 Νεομβρίου 2008 και ώρα 9:00 μ.μ. στη μουσική συναυλία με τους "Άδωνις".Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Πολιτισμού Μαυροματίου.Τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.Οι "Άδωνις" ενώνονται μετά από 18 χρόνια για χάρη της συναυλίας αυτής.

30 Ekim 2008 Perşembe

28 Ekim 2008 Salı

Δυσκολο πραγμα


Δυσκολο πραγμα ο χωρισμος. Ειδικα εκει που ειναι ολα καλα. Και για το τιποτε. Σου ερχετε η κεραμυδα. Εκει που αρχιζεις και γουσταρεις κατι γινεται και δινεται ενα τελος. Μα? Ρωτας... Μα οι απαντησεις δε σε γεμιζουν. Θελεις τοσο πολυ να παρεις τηλεφωνο, αλλα αν το κανεις γινεσαι κουραστικος. Οταν ειδικα μονο ο ενας απο τους δυο αποφασισει να πει για. Και νιώθεις παντα σαν εγκλοβισμένος στην ταινία SAW. Κλειδωμένος και σε αδιέξοδο που δε μπορείς να κανεις τιποτε. Ψάχνεις να βρεις αυτη τη φορμουλα που θα έκανε το τσακ και θα άλλαζαν όλα μα δεν υπάρχει. Κρατιέσαι να μην εκδηλώνεσαι και τα κάνεις παλι σκατα. Θες να διορθώσεις και παλι δεν έχεις την ευκαιρία. Ή δε ξέρεις πως να την χειριστής. Είναι λίγο περίεργα όλα αυτά. Όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι περιεργες. Μακάρι λες να είχες μια μηχανή του χρόνου και να γυρνούσες πάλι πίσω.
Απο την άλλη ξέρεις οτι ο χρόνος όλα τα γιατρεύει. Ξέρεις οτι θα περάσει καιρός και θα ξεχαστούν όλα. Οτι θα λές τι βλακιές να χαλιέμαι γιαυτήν. Όλο και κάποια ελατώματα θα αρχίζεις να βρίσκεις που στο τέλος πείθεις τον εαυτό σου οτι δεν άξιζε.
Μα όλα αυτά δεν αρκούν. Τουλάχιστον για την ώρα. Κάνει βόλτες συνέχεια στο μυαλό σου. Είναι συνέχεια στη σκέψη σου. Σβήνεις κινητά μα τα θυμάσαι. Λες οτι δε πρόκειται να ξαναμιλήσω μα πάλι βρίσκεσαι σε αδυναμία και κάνεις πάλι το "λάθος" και ξανατηλεφωνείς. Δεν απαντάει και βράζεις ολόκληρος. Πάς για ύπνο και το μόνο πρόβλημά σου είναι ΑΥΤΗ.
Και πάντα καταλήγεις στο ΜΑΚΑΡΙ...
Χαλια πάλι...

EDIT: ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ δε κλαψομουνιζω.Αυτη τη φορα οχι. Αν αυτη δε θελει δεν αλλαζει κατι. Ουτε να μας παρει και απο κατω επειδη νιωσαμε καποια πραγματα πιο εντονα. Εν τέλη εδώ έφυγαν άλλοι κι άλλοι που ήθελαν να είναι κοντά μας και θέλαμε κι εμείς να είναι εδώ. Τώρα δε θα μας παίξει μια γκόμενα που στην τελική ήταν απλά μία σταγόνα στον ωκεανό της ζωης ολόκληρης. Ειδομεν...

EDIT2: Το κακο είναι πως θες να στειλεις ενα μηνυμα να πεις οτι έχεις στο μυαλο σου. Και να μπορουσες απο αυτο, ή το τηλεφωνο ή οποιαδήποτε άλλη επαφη να ξαναήσουνα παλι όπως πριν... Μα ακομα και αυτην την επαφη την σκέφτεσαι. Λες μήπως ενοχλείς.Τελικα επιλέγεις πάλι την σιωπή. Τεσπα. Δε γαμιέται. Τι άλλο μπορείς να κάνεις στην τελική? Αφου ξέρει οτι γουστάρεις και έχεις κολλήσει. Απλα να υπήρχε ένας μαγικος τρόπος.

27 Ekim 2008 Pazartesi

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ ;


Πολύ συζήτηση και πολλά ποιήματα αντηλλάγησαν εκατέρωθεν μεταξύ της "αριστεράς της πεντάρας¨ και της ¨άλλης αριστεράς"
Αντί αυτών παραθέτω ένα ποίημα του δικού μας Φώτη Αγγουλέ.

Προσπαθήστε συνάνθρωποι,
να τους καταλάβετε
τους χιονάνθρωπους.
Μας μισούνε γιατί,
ξέρουνε πως σαν έβγει ο ήλιος,
ό,τι είναι φτιαγμένο από χιόνι,
θα λιώσει.