belleğimde tüylü tüylü geyikli gece duruyor

bugün turgut uyar'ın ölüm yıldönümü.

ya da, çok komiksin azrail, turgut uyar hiç ölür mü?

living in a dream

ΦΕΣΙΒΑΛ

Δημοσιεύτηκε στην Αλήθεια από τον Νίκο Κιουράνη.

Κύριε Δήμαρχε, τελείωσε το Φεσ(τ)ιβάλ 2008;

Αφού γνωρίσαμε, γευτήκαμε, φάγαμε στη μάπα το Μεννη-λάρδειο πολιτισμό, που μας καπέλωσε με το πολιτιστικό τέλος που το πληρώνουν εκείνοι που δεν ξέρουν την ύπαρξη του Ομηρείου, κι ούτε στο λεξικό τους υπάρχει η λέξη Φεστιβάλ, μια αθώα λέξη που το μικρό λεξικό Μπαμπινιώτη, γράφει: Φεστιβάλ (το) σειρά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων με πανηγυρικό και συχνά διαγωνιστικό χαρακτήρα, που οργανώνονται περιοδικά συνήθως στον ίδιο χώρο και κατά την ίδια χρονική περίοδο... Και να η μέρα που όλα θα αλλάξουν· τη σκυτάλη του πολιτισμού παραλαμβάνει ο Μαντικα – βούρλειος πολιτισμός που βροντοφώνησε σ’ όλα τα μήκη και πλάτη ΘΑ καταργήσουμε το πολιτιστικό ΤΕΛΟΣ... Καλοκαίρι 2008. Ξηλώσαμε την πλατεία Ιούλιο μήνα, μάθαμε σε νέα εκδοχή τι σημαίνει πολιτισμός και Φεστιβάλ το ξέραμε, βέβαια, αλλά τώρα έπεσαν και τα προσχήματα... Φεστιβάλ ίσον... πετάμε απερίσκεπτα χιλιάδες ευρώ. ΝΑΙ, ο πολιτισμός θέλει χρήματα αλλά να ξοδεύονται με σύνεση, και όχι από την τσέπη του συνταξιούχου και της ανήμπορης γιαγιούλας που όλος κι όλος ο φωτισμός είναι ένας λαμπτήρας 25 κηρίων και το πρόσθετο τέλος μεγαλύτερο απ’ την κατανάλωση. Κάντε, κύριοι, τα φεστιβαλικά τουρλοτούμπανά σας όχι από τα ευρώ αυτών των ανθρώπων. «Κύριε» γιατρέ, των χιλίων επτακοσίων μηνιαίως ευρώ, να τα αρνηθείτε· η θέση του προέδρου στο Ομήρειο δεν είναι επαγγελματική. Κι αν είναι, εσείς τι γνωρίζετε; Άλλο πιεσόμετρο κι άλλο σκηνή Ομηρείου. Τη θέση του προέδρου πρέπει να κατέχει άτομο που να εκπέμπει ακτινοβολία, ακτινοβόλος, να λάμπει από χαρά και ζωντάνια, φωτισμένος πνευματικά, με πηγαία ευγένεια... και να ξέρει τα γραμμένα και τα άγραφα του πολιτισμού... Και έπεσε η αυλαία, καυτό καλοκαίρι 2008, το Φεσ(τ)ιβάλ τέλος –λέρωσε και τη Μαστίχα- πειράζει να μάθουμε πόσα πήγε· έτσι απλά το νούμερο. Αυτά συμβαίνουν πανελλαδικά· πολιτισμός στην Ελλάδα σημαίνει να φάμε, να σπαταλήσουμε λεφτά –υπάρχουν και εξαιρέσεις. Διαβάστε τι μας είπε στην -με πολύ κόπο- παραχωρηθείσα συνέντευξη ο ρώσος αυτοεξόριστος Ανατόλι Βασίλιεφ χημικός που έγινε αλχημιστής του θεάτρου, δημιούργησε το μύθο του δημιουργώντας τη δική του μέθοδο σκληρής δουλειάς, χωρίς ωράριο, χωρίς αργίες, με σκληρή εκπαίδευση σώματος και πνεύματος. «Χρειάζεται ταλέντο για να παίξει κάποιος βιολοντσέλο, αλλά χρειάζεται να έχει το βιολοντσέλο για να παίξει» λέει στην Έλενα Δ. Χατζηωάννου στο «Βιβλιοδρόμιο ιδέες», ο Βασίλιεφ. «Το κράτος δεν αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως χώρα, αλλά ως τουριστικό νησί που ζει παρασιτικά. Ο παρασιτισμός, όμως, εξοντώνει τους λαούς. Όλη η κουλτούρα γίνεται τουριστική. Και όλα αρχίζουν από την πολιτιστική πολιτική, τι θέατρο θέλει να κάνει. Το κράτος ως εκπρόσωπος ενός δικού του βασιλείου, σκέπτεται τι του είναι πιο βολικό. Δημιουργεί το θέατρο που του είναι ευχάριστο και επειδή το συμφέρει το κρατάει σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Αυτό βλέπω να συμβαίνει στην Ελλάδα. (...) Οι άνθρωποι του θεάτρου δε βρίσκουν υποστήριξη και αντίστοιχα δεν έχουν δύναμη αντίστασης. Χρειάζονται παιδαγώγηση, χρήματα. Έχοντας τόσο ταλαντούχους ανθρώπους, τέτοια κολοσιαία ιστορία, το κράτος φτύνει το θέατρο, το απομονώνει, το κάνει καλοκαιρινών διακοπών, θέατρο – θέρετρο». (...) Ως άνθρωπος που αγαπώ την Ελλάδα, ανέλαβα τη «Μήδεια» για να ολοκληρώσω εδώ τη διαδρομή μου στο θέατρο. Το αρχαίο δράμα βρίσκεται στις απαρχές του θεάτρου. Και ενώ απέχει από εμένα χιλιάδες χρόνια, τελειώνω το προσωπικό μου ταξίδι που ξεκίνησε το 1968 στο Ροστόβ, στην Επίδαυρο. (...) Στο θέατρο υπάρχουν δύο μεγάλα στάδια: σκέψη και υλοποίηση. (...) Είναι ωραίο να είναι κανείς σοφός, αν ζει σε σπηλιά. Αν, όμως, βγει σε ανοιχτό πεδίο και αρχίζει να σκαλίζει, δεν τον χρειάζεται η σοφία. Φυσικά το θέατρο είναι τέχνη, αλλά το θέμα της ικανότητας είναι σημαντικό στην τέχνη. Τι και πώς κάνεις κάτι, είναι πάντα το πιο σημαντικό ζήτημα. «Σαν κριθαράκι στο μάτι». (...) «Όσο καιρό δουλεύω εδώ, έχω ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να το υπερνικήσω. Καλλιτεχνικά μού δημιουργεί ανασφάλεια. Νιώθω σαν το λαγό σε ξένο δάσος. Και ενώ ζω υπό συνθήκες ηρεμίας –καλός καιρός, φιλόξενος κόσμος, συνεργασία με δημιουργικούς και πρόθυμους ανθρώπους- υπάρχει αυτή η επίμονη, περίεργη αίσθηση, ένα συνεχώς αίσθημα κινδύνου πού δεν ξέρω από πού θα μου ‘ρθει και από που να φυλαχτώ. Κάνετε Φεστιβάλ αλλά απλός το κοιτάτε. Πρέπει να μάθετε πώς να το αναπτύξετε, να το βελτιώσετε. Σαν να έχετε κριθαράκι στο μάτι. Είναι κλειστό και συνέχεια πρήζεται. Ίσως να μην είναι έτσι, να κάνω λάθος... Ο Βασίλιεφ θα αφοσιωθεί στην παιδαγωγική και στο γράψιμο. Αυτά αφορούν και τους ενταύθα θεατράνθρωπους. Αλήθεια, απάντησε κανείς στα ερωτήματα του Σαχτούρη;

του ΝΙΚΟΥ ΚΙΟΥΡΑΝΗ

Ο Μανούσης, ο Μπερμπίλης κι ο Ρεσούλ-Αγάς, σε κρασοπουλειό πηγαίναν για να φαν να πιούν

«Με είχε ενημερώσει ο εφοπλιστής Μανούσης», δήλωσε ο Α. Καραμάριος (δεξιά) για την υπόθεση Παυλίδη (αριστερά)
(Από την Ελευθεροτυπία)

çok önemli açıklamalarım olacak

dikkat: aşağıdaki yazıda hakikaten önemli tek bi cümle bile yok. uzun süreli yoğun aksiyondan sonra bi kaç gün boş boş oturunca canım sıkıldı, o yüzden böyle boş boş yazılar yazıyorum. 'saçmalık okucak havamda değilim hafız' diyenler atlasınlar bu postu, diğer postlara doğru yelken açsınlar. (onlar çok ciddi, çok didaktik postlarmış gibi bi hava oluştu ama neysem)


1.uçuk dünyanın en berbat şeyi. Uçuğu anında geçiren bişey bulsunlar, tüm paramı yatırırım. (çok param var ya)

2.menemen güzel bişey.menemen yiyelim.

3.modern sabahlar harika. herkes dinlesin. Oğlum bırak bakiim o elindekini, dinle burayı!!

4.film çekimi izlemek o kadar eğlenceli değilmiş. sıkıldık. ama sonra dünyanın en eğlenceli mahallesinde olduğumuzu farkettik. evet dünyanın en eğlenceli mahallesi sarıyerde. arada gidip mahalleliyle takılcam ben. nefiseyi ve mercanı sevicim.

5.az da olsa güzel olmak faydalı bişey. barışarock'tan dönerken hayvan gibi bi otobüs kuyruğu varken çotadanak önümde durup beni gitçeğim yere bırakıverdiler millet oralarda eziyet çekerken. halbuki bugün süper uçuklarım saç baş dağılmış bi şekilde büfedekilere kontörlü telefon sordum, hiç sallamadılar.

6.finansbank panik halinde beni arıyor borcumu ödiim diye halbuki her gün önlerinden geçiyorum ahahe, teknolojinin hala çok ilerlememiş olması güzel. (tutuklanınca da gülerek açıklama yapabilceğimi umuyorum)

7.ne zaman bişey öğreniyim desem, her şeyiyle öğrenmeye kafayı taktığım için hiçbi şey öğrenemiyorum. kaç aydır elimde bi dünya tarihi kitabı var, iki satır okuyup ilk bilmediğim şeyde hemen aboov o neymiş diye internete koşup bakıyorum, linkten linke atlarken akşam oluyor, ilk başladığımla alakasız bi konuya gelmiş oluyorum. üstelik aynı anda bin tane konuyla (şu albümü de dinliyim, oha ne kadar çok izlemediğim film var, şu yazarın bütün kitaplarını ardarda okuyum, ama dur arada şu sosyoloji kitabına da bakıyım..) ilgilenmek istediğim için işler iyice karışıyor. bu sorunu bi çözebilsem parçacık fizikçisi olucam.

8. bi sürü uğraşarak şahane bi perde diktim, ada gelip abuk bi şekilde kesti, öldü perde. hadi o manyak, ben güya mühendis olucam, insanın gözü bu kadar mı orantıdan, nizamdan uzak çalışır? ek mek yapıp tekrar adam etmeye çalışıcam perdeyi, eğer gene abuk bi ölçü yanlışlığı yaparsam manav projemi kaldırdığım tozlu raflardan indirmeyi planlıyorum.

9. bi kısmınız biliosunuz, bi süre önce 'burger king dini' diye bi din kurduk. hakikaten çok şahane ve çok lezzetli olan bu din bugüne kadar hayata ve evrene dair bütün sorularımıza tatminkar yanıtlar vermeyi başarmıştı. fakat son günlerde cennet-cehennem ile ilgili sorulara verimli yanıtlar veremediğini düşünerek yeni bi din arayışına yöneldim ve şöyle şahane bi din buldum (esasen evrim teorisi ve 'akıllı tasarım' muhabbeti üzerine bişiler okurken buldum, evrim teorisinin yanında 'akıllı tasarım'ın da okullarda öğretilmesinin talep edilmesi üzerine bi öğretmen ben de bu teorinin okutulmasını talep ediyorum o zaman diye bi mektup yazmış bakanlığa falan. zaten cümlemi bitirince göreceğiniz linki izlerseniz öğreneceksiniz.)

church of the flying spaghetti monster
http://www.venganza.org/

http://en.wikipedia.org/wiki/Flying_Spaghetti_Monster

ve hatta ekşi sözlükte flying spaghetti monster diye bakılabilir.

hem din çok şahane, hem de tanrının tipine bayıldım ehasldja. bizim en büyük hatamız bu tip bi şeyler hazırlamamak oldu bence. o yüzden üç beş müritle kalakaldık.

10. ayağımda kocaman bi yara, onun etrafında sargı bezleri, kollarımda elli çeşit morluk ve çizik, yorgunluk, ateş, üzüntü ve bunlardan kaynaklı bi sürü uçuk sebebiyle, istanbula gelmeyi planlamış olanlarınızla görüşemeyebilirim bi süre. Hoş kim ne zaman geliodu onu da hatırlayamıorum. Fakat muhtemelen bi hafta içinde energizer tavşanı olarak hayatıma devam edicem. Hiçbirinizi öpmüyorum uçuk bulaşmasın.