Φάκελος τρομοκρατία

Α' μέρος Τρομοκρατια MADE IN USA

Απο τον Ριζοσπάστη Κυριακή 2 Μάρτη 2003 - 1η έκδοση

To βράδυ της 16ης Νοέμβρη του 1993, παραμονή της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι κάτοικοι της οδού Μηθύμνης στην Κυψέλη παρατηρούν τις περίεργες κινήσεις δύο ατόμων που μπαινοβγαίνουν σε ένα φορτηγάκι «Φολκσβάγκεν», το οποίο ήταν σταθμευμένο εκεί για αρκετές μέρες. Κάποιοι περίοικοι, ειδοποιούν το αστυνομικό τμήμα της περιοχής και σε λίγο καταφθάνει ένα περιπολικό της Αμεσης Δράσης.

Οι αστυνομικοί ερευνούν το φορτηγάκι όπου έκπληκτοι ανακαλύπτουν ασυρμάτους, φωτογραφικές, μηχανές, υλικό για μεταμφιέσεις, ακόμη και δύο κρεβάτια. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν τα δύο άτομα, τα οποία αποδεικνύεται ότι ήταν μεταμφιεσμένα και οπλοφορούσαν. Τους μεταφέρουν στην Ασφάλεια, όπου οι ίδιοι αποκαλύπτουν στους εμβρόντητους αστυνομικούς τις ταυτότητες τους. Δηλώνουν ότι είναι υπάλληλοι της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και επικαλούνται τη διπλωματική τους ιδιότητα και την κάλυψη τους απ' αυτήν. Ο ένας απ' αυτούς ήταν ο Τζον Φάντις Β' Γραμματέας της πρεσβείας και ο άλλος είναι διοικητικός υπάλληλος. Και οι δύο είναι πράκτορες της CIA.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα γεγονότα εξελίσσονται με κινηματογραφική ταχύτητα. Ενημερώνονται το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και η πρεσβεία των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί απαιτούν να μην γίνει ανάκριση των δυο πρακτόρων από τις αστυνομικές αρχές ενώ ζητούν να μην γίνει άλλη έρευνα στο φορτηγάκι. Σε λίγο ένα αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης σταθμεύει έξω από το αστυνομικό τμήμα και παραλαμβάνει τους δυο συλληφθέντες, τους οποίους μεταφέρει στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα ένα γερανοφόρο όχημα παίρνει το φορτηγάκι από την οδό Μηθύμνης το οποίο μεταφέρει στο γκαράζ της πρεσβείας. Το άλλο πρωί οι δύο πράκτορες της CIA επιβιβάζονται σε αμερικανικό στρατιωτικό αεροπλάνο με προορισμό την... Τζαμάικα. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η υπόθεση τέθηκε οριστικά και αμετάκλητα στο αρχείο...

Τι γύρευαν οι δύο πράκτορες της CIA το βράδυ της 16ης Νοέμβρη του 1993 στην οδό Μηθύμνης; «Ο,τι γύρευε η αλεπού στο παζάρι...», ήταν η απάντηση που έδωσε λίγες μέρες αργότερα ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Στέλιος Παπαθεμελής. Ο υπαινιγμός για τις σχέσεις της CIA με την τρομοκρατία στην Ελλάδα, από τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό, ήταν σαφής. Αντιμετωπίζοντας καταιγισμό ερωτήσεων ο κ. Παπαθεμελής δηλώνει ότι για την «υπόθεση Μηθύμνης» θα γράψει κάποτε... ένα ολόκληρο βιβλίο. Το περιμένουμε ακόμη.

Σήμερα, παραμονή της δίκης των κατηγορούμενων για συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη» και ενώ προηγήθηκε ένα οκτάμηνο ατέρμονων συζητήσεων από τα «παράθυρα» της τηλεόρασης, ακούμε πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να απορρίπτουν «μετά βδελυγμίας» ακόμη και τη σκέψη για τη διασύνδεση αυτής της οργάνωσης με τις μυστικές υπηρεσίες και ειδικώς με τη CIA.

Ομως για τις σχέσεις της «17 Νοέμβρη» με μυστικές υπηρεσίες, ντόπιες και ξένες, ειδικότερα με τις αμερικανικές, δε μίλησε μόνο ο κ. Παπαθεμελής, αλλά και δύο ακόμη πρώην υπουργοί Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ, ο Γιάννης Σκουλαρίκης και ο Σήφης Βαλυράκης. Οι απόψεις τους έχουν, βεβαίως, ξεχωριστή σημασία γιατί από τη θέση τους διαχειρίστηκαν την υπόθεση αντιμετώπισης της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Περισσότερο αποκαλυπτικός ήταν ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Σκουλαρίκης, σε συνέντευξή του στην «Απογευματινή» το Νοέμβρη του 1999.

«Προσωπικά πιστεύω ότι κλιμάκιο της CIA έχει εισδύσει στους κόλπους της "17Ν"», έλεγε ο κ. Σκουλαρίκης, προσθέτοντας: «Βέβαια, δε μου προξενεί καμιά εντύπωση το γεγονός ότι μπορεί να κατευθύνει ή να συμμετέχει σε δολοφονίες δικών της ανθρώπων. Αυτά είναι γνωστά από διεθνείς καταγραφές και βιβλία. Ωστόσο, υπάρχουν και σοβαρά περιστατικά που συνηγορούν με τον ισχυρισμό μου».

Ο κ. Σκουλαρίκης ανέφερε, μάλιστα, ένα τέτοιο χαρακτηριστικό περιστατικό. «Το 1983, όταν δολοφονήθηκε ο Τσάντες, εντοπίσαμε μία συγγενή του που έκανε παρέα με τη σύζυγο του Χρήστου Κασίμη, του ανθρώπου που έβαλε τη βόμβα στις εγκαταστάσεις της "AEG". Θελήσαμε να την ανακρίνουμε, αλλά κάποιοι, πιθανότερο οι Αμερικανοί, τη φυγάδευσαν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Την εντοπίσαμε και πάλι στη Νέα Υόρκη και της τηλεφωνήσαμε. Μόλις κατάλαβε ποιοι είμαστε, μας έκλεισε το τηλέφωνο και έκτοτε εξαφανίστηκε και από εκεί!». Ο κ. Σκουλαρίκης δήλωνε ακόμη ότι ως υπουργός Δημόσιας Τάξης είχε διαπιστώσει ότι πολλοί άνθρωποι μέσα από την ΕΥΠ και την αστυνομία έδιναν διαρκώς πληροφορίες στους Αμερικανούς.
«Μέσο άσκησης της πολιτικής των ΗΠΑ»

Τέλος, ο Σήφης Βαλυράκης υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1995, σε άρθρο του στα «Νέα», στις 13 Νοέμβρη του 2001, αναφερόμενος στην τρομοκρατία και τη δράση της «17 Νοέμβρη», τονίζει: «Είναι σαφές πως οι ΗΠΑ αξιοποίησαν την τρομοκρατία ως μέσον άσκησης της διεθνούς τους πολιτικής». Στο ίδιο άρθρο ο κ. Βαλυράκης για να ισχυροποιήσει την άποψή του επικαλείται και τις υποθέσεις της «Κόκκινης Προβιάς» στην Ελλάδα και «Γκλάντιο» στην Ιταλία. Στις υποθέσεις εκείνες αποδείχτηκε ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ είχαν δημιουργήσει τρομοκρατικές οργανώσεις κατά τις δεκαετίες 1960 και 1970, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με στόχο τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και την αποτροπή μιας ενδεχόμενης ανόδου της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα από δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ κατά το παρελθόν. Πρόκειται, όπως διαβάσατε, για κάτι παραπάνω από υπαινιγμούς για τις σχέσεις της τρομοκρατίας και της «17 Νοέμβρη» με τις αμερικανικές υπηρεσίες. Τώρα, βεβαίως, τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος δε θέλουν ούτε να ακούσουν για τις σχέσεις αυτές.

Πρώτο επίπεδο.

Πρώτο επίπεδο.

Το ασανσέρ σταματάει. Η πόρτα ανοίγει και μπροστά ξεδιπλώνεται ένας κήπος γεμάτος λουλούδια και αρώματα. Μα γρήγορα κλείνει πάλι και ο θάλαμος ξανά βρίσκεται πίσω στο ισόγειο. Χρειάστηκε πολύς καιρός για να ξαναβρεθεί.

Ως που μία μέρα εμφανίστηκε πάλι ξαφνικά.

Την επομένη. Όταν πέρασε η μέθη και ξημέρωσε. Δεν υπήρχε.

Χρειάστηκε να αλλάξει εποχή ώστε να ανθίσουν πάλι τα λουλούδια. Κατακόκκινα τριαντάφυλλα.

Ζαλάδα και τρικυμία. Παντού. Μετά το ξημέρωμα. Η βροχή και το κρύο. Αλλά εκεί. Κάπου υπάρχει πάλι άνοιξη. Οι εποχές δεν είναι ημερολογιακά ξυπνητήρια. Στο καταχείμωνο βρίσκεις λίγη από την ζέστη του καλοκαιριού που σε κάνει να ιδρώνεις, και μπορείς να δεις τον ήλιο να βγαίνει πίσω από το χιονισμένο βουνό.

Νιφάδες χιονιού έπεφταν πάνω στο γυάλινο περίβλημα. Έπεφταν πάνω στο θόλο. Και από κάτω έλαμπαν τα φώτα.

Κανένας φόβος. Οικειότητα και επιθυμία. Υπήρχε. Υπάρχει.

ada değildir insan

feysbuk olsun yutup olsun büyük ihtimalle görmüşsünüzdür ama, tropfest kısa film festivalinin finalistlerini izlemeyenler varsa eğer:

http://www.youtube.com/watch?v=zrdxe9gk8gk (ya da "mankind is no island" diye aratınız)

http://www.youtube.com/watch?v=namxkx0xrsy (ya da "marry me" diye aratınız)

bunlar dışında the wildflower ve an imaginary life'ı da pek sevdim ben, işi gücü olmayan onlara da bakabilir.

harun diye bi içecek yaptık, böğürtlenli bi çay var indian spice diye liptonun, bi yemek kaşığı ondan, bi yemek kaşığı filtre kahve, kahve makinasına dolduruyoruz, iki kupa da su. şeker de eklendi mi mistik bi tadı olduğunu iddaa edio ml. neden harun adı derseniz, o tamamen bizim evin iç dinamiklerinin "sonradan hatırlamak ve çağrışım" üzerine kurulu olmasından kaynaklanıyor. yeni bi defter alıp tarih ve saat yazıyoruz: "her şey burda başlıyor"


biterken rastlantıyı da analım:

"ada değildir insan,bütün hiç değildir bir başına ; anakaranın bir parçasıdır, bir damladır okyanusta ; bir toprak tanesini alıp götürse deniz, küçülür avrupa, sanki yiten bir burunmuş, dostlarının ya da senin bir yurtluğunmuş gibi, ölünce bir insan eksilirim ben, çünkü insanoğlunun bir parçasıyım; işte bundandır ki sorup durma çanların kimin için çaldığını ; senin için çalıyor."

Δεν ξέρω τι επικεφαλίδα να βάλω...

- Η κοινωνική ευημερία θα έρθει μόνο όταν η ανθρωπότητα ισορροπήσει με την φύση.

Η κοινωνική ευημερία είναι ουσιαστικά μία ουτοπική κατάσταση. Όχι ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί. Αλλά σίγουρα δεν μπορεί να επιτευχθεί με τα μέτρα και τα σταθμά της σημερινής κοινωνικής δομής.

Η σημερινή κοινωνία βασίζεται και περιστρέφεται γύρο μόνο από μία λέξη: ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Ο όρος ανάπτυξη δεν εννοεί την ανάπτυξη του πνεύματος των τεχνών και της τεχνολογίας αυτού καθ’ αυτού. Εννοεί την οικονομική ανάπτυξη που θα επιτευχθεί μέσα από την οικονομική εκμετάλλευση των παραπάνω.

Αυτού του είδους η ανάπτυξη, η οικονομική, και η επιμονή στην οικονομική ανάπτυξη, έχει οδηγήσει την σημερινή κοινωνία στην μορφή της όπως την ξέρουμε. Δεν μπορώ να πω ότι το κεφάλαιο φταίει για τα δεινά που τραβάει η ανθρωπότητα. Πιο πολύ νομίζω πως φταίει το ΕΓΩ. Ο καθένας μας πάντα σκέφτεται και δρα σύμφωνα πάντα με τον εαυτό του. Δεν σκέφτηκε να λειτουργήσει ποτέ σαν σύνολο. Ποτέ δεν έμαθε έτσι. Σε κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν μαθαίνουν στα παιδιά να λειτουργούν σαν ομάδα. Ποτέ κανένας δεν έδειξε ότι με την ομαδικότητα μπορούν να επιτευχθούν πολλά πολύ πιο εύκολα απ’ ότι με την ατομική και μόνο προσπάθεια. Έτσι και το σύνολο μπορεί να λειτουργήσει, μόνο αν το εγώ αντικατασταθεί από το ΕΜΕΙΣ. Γιατί άλλωστε κανείς δεν ζει και μόνος. Ούτε οι άνθρωποι ούτε και τα ζώα ζουν μόνα τους για να δρουν μόνα τους. Και όταν λέω ΕΜΕΙΣ δεν εννοώ μόνο τον άνθρωπο. Εννοώ και τα ζώα και την φύση.

Πρέπει να φύγει η βαθειά ριζωμένη αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι ο μόνος εκλεκτός της φύσης να έχει νόηση. Και σε τι τον κάνει ανώτερο αυτό το πράγμα; Και ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τελικά τι είναι ανώτερο.

Πιθανότατα, όλα αυτά να προέρχονται από την μη συμβιβασμό με την ιδέα του θανάτου. Ακόμα και η θεοποίηση του ΕΓΩ να προέρχεται από τον φόβο του ανθρώπου ότι κάποια μέρα θα φύγει από αυτόν τον κόσμο. Έτσι δημιουργήθηκαν και οι θρησκείες, για να δώσουν μία ελπίδα στον άνθρωπο ότι μετά υπάρχει πάλι κάτι. Σήμερα η θρησκεία είναι το χρήμα. Η ανάπτυξη πάντως συνεπάγεται και με την επιμήκυνση του προσδοκίμιου ζωής. Παλαιότερα, ο μέσος όρος ήταν κατά πολύ χαμηλότερος από ότι σήμερα, που έχει ξεπεράσει τα 75 χρόνια. Έτσι και αυτός που έχει τεράστια κεφάλαια και θέλει ουσιαστικά να «κατακτήσει τον κόσμο», θέλει ουσιαστικά να έχει την τεχνολογική ανάπτυξη στα χέρια του για να μπορέσει κατ’ επέκταση να βρει τρόπο να επιμηκύνει την ζωή του. Ίσως είναι παρατραβηγμένο, μα τι στο καλό θα τα κάνει κάποιος τόσα λεφτά; Αφού έχει ξεπεράσει κατά πολύ το όριο όπου θα μπορούσε να έχει ότι υλικά αγαθά ήθελε, τι μπορεί να τα χρειάζεται τα επιπλέον. Δεν μπορώ να βρω άλλον λόγο.

Επειδή όμως η γη είναι συγκεκριμένη και δεν φτάνουν όλα τα υλικά για να ζούνε όλοι σαν βασιλιάδες, η ισορροπία επιβάλει να υπάρχουν και κάποιοι όπου θα ζουν στην ανέχεια. Πάλι οι κατέχοντες, λειτουργώντας με το ΕΓΩ τους, δεν νοιάζονται ή δεν μπορούν να ξεμπλέξουν από τα δίχτυα πλέον που τους έχουν τυλίξει, και δεν μπορούν να κάνουν κάτι γι’ αυτό πέρα από φιλανθρωπίες. Που με την σειρά τους και αυτές δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά το παρατείνουν.

Φυσικά στις μέρες μας αυτοί που ζούνε στην αφθονία είναι όσοι ασχολούνται με την ενέργεια. Ο κύριος μοχλός της σημερινής ανάπτυξης είναι το πετρέλαιο, που τόσοι πόλεμοι έχουν γίνει γι’ αυτό και τόσες ζωές έχουν χαθεί. Ο άνθρωπος, με το μυαλό που του έδωσε ο θεός, επινόησε την μηχανή. Μα επειδή είμαστε ακόμα στην εποχή της φωτιάς, και του τροχού, δεν μπόρεσε να σκεφτεί κάτι άλλο για να την λειτουργήσει, παρά μόνο κάτι εύφλεκτο. Και σήμερα το λέμε από την δύση πετρέλαιο και από την ανατολή, φυσικό αέριο.

Ας μην αυταπατάται κάποιος ότι υπάρχει κάτι άλλο που ωθεί την ανάπτυξη. Πρόσφατα η Ρωσία σταμάτησαν την παροχή του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Τότε ως δια μαγείας, η τιμή του πετρελαίου ανέβηκε. Χωρίς να συμβεί τίποτε άλλο. Αυτός είναι ο νόμος της αγοράς. Αυτοί οι οικονομολόγοι τελικά, με τα αποστειρωμένα μοντέλα, που δεν περιέχουν κοινωνικές επιπτώσεις παρά μόνον νούμερα και ποσοστά έχουνε καταστρέψει πραγματικά τον κόσμο.

Φυσικά τόσα χρόνια όμως δεν σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις που έχει η επιμονή μας του να συσσωρεύουμε όλο και περισσότερα κεφάλαια σε μερικά χέρια, στην φύση. Και το λέω αυτό γιατί, το κεφάλαιο όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορούσε να κατανοήσει ή δεν ήθελε να το κάνει, ότι η φύση δεν είναι κάτι δεδομένο, και δεν μπορείς στο βωμό του κέρδους να μην υπολογίζεις ούτε το περιβάλλον όπως δεν υπολογίζεις και τους ανθρώπους και την κοινωνία.

Στο βωμό του κέρδους άνοιξαν βιομηχανίες, μαζεύτηκαν οι άνθρωποι στα αστικά κέντρα και έχουμε την γνωστή ιστορία των μεγαλουπόλεων στις μέρες μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ζούμε σε ένα ανθυγιεινό περιβάλλον και σε ανισορροπία με την φύση. Οι επιπτώσεις είναι οι γνωστές και δεν θα επεκταθώ παραπέρα.

Ως την στιγμή που ήρθαν κάποιοι επιστήμονες και πρότειναν τις πράσινες μορφές ενέργειας. Παλαιά ιδέα είναι αυτή μα δεν ήταν της μόδας, μέχρι που είδαμε το πετρέλαιο να εκτινάσσεται στα ύψη. Και φυσικά οι χώρες άρχισαν να το σκέφτονται σοβαρά όχι από πόνο για το περιβάλλον. Επεξεργάζονται την ιδέα την ιδέα της πράσινης ενέργειας, γιατί πλέον είδαν ότι τα οικονομικά περιθώρια στένεψαν και δεν μπορούν να έχουν ανάπτυξη σε άλλους τομείς αν ξοδεύουν τόσα λεφτά για πετρέλαιο και δεν τα επενδύουν αλλού.

Έτσι βλέπουμε πλέον να ξεπετάγονται όλο και περισσότερες ιδέες για το πώς θα εκμεταλλευτούμε την ενέργεια που μας δίνει απλόχερα η φύση, και υπάρχει γύρω μας, που είναι φιλική προς το περιβάλλον και φυσικά τζάμπα. Βέβαια οι εξουσιαστές του κλάδου της ενέργειας δεν θα αφήσουν έτσι το πόστο τους και τα λεφτά που τους αποφέρει. Τα φωτοβολταϊκά είναι πανάκριβα για να τα αγοράσει κάποιος και να απολαύσει ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του. Οι ανεμογεννήτριες πολλές φορές βρίσκουν εμπόδια στο να τοποθετηθούν σε ένα μέρος. Και τέλος δεν δίνονται τόσα λεφτά για έρευνα όσα θα μπορούσαν να δοθούν, για τις ανανεώσιμες πηγές.

Ο αγώνας είναι μεγάλος, μα στο τέλος θα επικρατήσουν οι φιλικότερες προς το περιβάλλον μορφές ενέργειας, για τον απλούστατο λόγο. Το πετρέλαιο είναι πεπερασμένο. Δεν θα υπάρχει για πάντα.

Φανταστείτε λοιπόν μία κοινωνία με ενέργεια για την οποία δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε πόλεμο για να κατακτήσουμε τις πηγές της (ήλιος, αέρας κλπ.). Μία κοινωνία όπου τα χρήματα αντί να επενδύονται σε πολεμικές επιχειρήσεις για ανεύρεση ενεργειακών πόρων, και στην αγορά αυτών, θα επενδυόταν στην υγεία, στην παιδεία και στην ευημερία της ανθρωπότητας. Ίσως αυτή θα ήταν η ιδανική κοινωνία. Ίσως τότε θα μπορούσε ο άνθρωπος να αποβάλει το ΕΓΩ του και να ζήσει για το εμείς.

Ελεος ρε...

διαβασα αυτο http://troktiko.blogspot.com/2009/01/blog-post_4772.html απο το τροκτοκι (ενα σχετικα καλο μπλογκ) και εφριξα.
Να δώσω την απαντηση μου:
Ρε φιλαρακι τι παπαριες θα κατσουμε να διαβάσουμε μεσημεριάτικα?Τι μας λες οτι η ορκομοσια δεν εγινε?Αυτο το ξερεις μέρες πιο πριν σε κτίριο που τελεί υπο κατάληψη. Εν τάξη την πρώτη φορά.Αλλα την δεύτερη? Επίσης, εσύ όταν ορκίζεσαι φέρνειες όλο το χωριό μαζί σου? Επιπλέον, Λέω να πας για ΟΒΑ γιατι για μεταπτυχιακό δε σε βλέπω...Ακου εκει χρειάζεται να είσαι ορκισμένος για να κάνεις μαστερ...Έλεος ρε φίλε.Αν έχεις ξεμπερδέψει η γραμματία σου δίνει χαρτί αντίγραφο πτυχίου ή βεβαίωση. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ που είναι τυπική διαδικασία. Ούτε το πτυχίο της ορκωμοσίας που απλά το κορνιζάρεις. ΘΕΣ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ...Δηλαδή έλεος...ή πολύ ασχετος πρέπει να είσαι ή πολύ ΔΑΠίτης για να βγαίνεις και να την λες για τις καταλήψεις με αβάσιμες @@λογίες...Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε...
Ρε τροκρικό πρόσεχε τι αναρτήσεις απο αναγνώστες βάζεις...